Germania

Vide etiam paginam discretivam: Germania (discretiva)

Formula:Data nationis Germania (-ae, f.), seu rectius Res publica foederalis Germaniae (Germanice: Deutschland vel Bundesrepublik Deutschland), est civitas in Europa Media sita. Maxima urbs et caput est Berolinum.

Hodie verbum Germania imprimis quandam regionem significat in qua temporibus antiquis maiores Germanorum hodiernorum vitam degebant. Propterea sunt qui Germaniam hodiernam Theotisciam nuncupare malint.

Geographia

Terrae foederales	Caput
(I) Badenia-Virtembergia (1)	Stutgardia
(II) Bavaria (2)	Monácum
(III) Berolinum (3)	(Berolinum)
(IV) Brandenburgum (4)	Potestampium
(V) Brema (5)	(Brema)
(VI) Hamburgum (6)	(Hamburgum)
(VII) Hassia (7)	Aquae Mattiacae
(VIII) Megapolis et Pomerania Citerior (8)	Schwerinum
(IX) Rhenania Septentrionalis-Guestfalia (10)	Dusseldorpium
(X) Rhenania-Palatinatus (11)	Moguntiacum
(XI) Saxonia (13)	Dresda
(XII) Saxonia-Anhaltinum (14)	Magdeburgum
(XIII) Saxonia Inferior (9)	Hannovera
(XIV) Slesvicum et Holsatia (15)	Chilolium
(XV) Saravia (12)	Saravipontus
(XVI) Thuringia (16)	Erfordia

Germania ad occidentem flumine Rheno, ad orientem autem Viadua et Nisa finitur. Meridiana pars attingit flumen Rhenum, Lacum Bodamicum, Alpes. Septentrionali mari nomen est mare Suebicum. Septentrionalis pars Germaniae planis regionibus continetur, reliquae partes montes mediocris altitudinis habent. Longissimi fluvii sunt Rhenus, Danuvius, Albis.

Incolae

Octoginta duo milliones hominum Germaniam incolunt, quorum maior pars sunt Germani. Slavi Sorbi, minor pars, regionem orientalem incolunt. Olim Germani divisi sunt in nationes: Frisii, Dani, Saxones, Francones, Alamanni, Chatti, Thuringi, Bavari. Hoc autem tempore, eae nationes una in re publica convivunt.

Linguae

Linguae Germaniae sunt Lingua Theodisca sive Germanica, Saxonica, Frisica, Danica, Sorbica, Lingua Bavarica, Lingua Alamannica, Suebica.

Administratio

Germania est res publica foederalis: scilicet sedecim civitatibus constat, quae Terrae appellantur. Quarum tres urbes sunt: Hamburgum urbs libera et Hansae, Brema urbs libera Hansae, Berolinum. Terrae unicuique minister primus, "ministrorum praeses" appellatus, praeest, qui a comitiis terrae eligitur. Curatores terrarum, praesides, et nonnemo ministrorum, in concilio foederali ius suffragii habent.

Ratio politica

Conradus Adenauer.

Ioachim Gauck est praeses foederalis. Praeses est summus Germaniae vir, at vix ullam potestatem habet: personam totius civitatis gerit.
Maximam potentiam Germaniae cancellarius foederalis residens Berolini tenet. Ab anno 1998 ad 2005, Gerhardus Schröder erat cancellarius, qui coalitionem Socialium Democratorum cum Viridibus rexit.

Populus creat homines quibus credit ut comitia foederalia forment. Hi homines se plerumque factionibus adiunxerunt. Permagnae factiones sunt Christiana-Democratica Unio et Sociales Democraticae Partes Germaniae; minores sunt Foedus 90/Virides, Factio Democratica Liberalis Germaniae, et Factio Sinistra.

Angela Merkel, cancellaria nova, secundam coalitionem magnam regit.

Res gestae

Germania a Friderico Augusto de Kaulbach anno 1914 primordio belli mundani primi picta.

Antiquissimis temporibus diversae gentes in Germania vixerunt, quae nobis fontes scriptos non reliquerunt. Romani C. Iulio Caesare duce flumen Rhenum transierunt et alii imperatores regiones Germaniae exploraverunt. Neque totam Germaniam occupaverunt. Limes a regione Confluentium ad regionem Castrorum Reginorum imperium Romanum finivit.

Imperio Romano fracto, Franci novum imperium condiderunt. Per saecula, reges Christiani diversarum gentium Sacrum Imperium Romanum Nationis Germanicae habuerunt. Hoc imperium a Napoleone, Francorum imperatore, deletum et anno 1806 dissolutum est. Tum multi cives unam Germaniam appetebant, sed reges ducesque diu proposito Germaniae in unum redigendae reique publicae liberae condendae obluctati sunt.

Anno 1871, sanguine ferroque, Imperium Germanicum constitutum est. Postea, Gulielmus II Imperator multis nationibus signa intulit. Imperium autem magnam cladem accepit, et imperator se a magistratu abdicavit. Prima Res Publica Vimariana anno 1918 condita est, sed periculosis temporibus non diutius quam ad annum 1933 duravit.

Adolfus Hitler dictator^? paulo plus duodecim annos Germaniam terrore et promissis rexit. Imprimis Iudaeos crudelissime insectatus circiter sexagies centena milia eorum nefarie necanda curavit. Scelesto Bello Mundano Secundo permulti homines occisi sunt et Germania penitus deleta.

Fines Berolini (16 Novembris 1989).

Anno 1945, Germania devicta divisa est in quattuor regiones dicioni exterae obnoxias: quarum unam occupaverunt Americani, alteram Britanni, tertiam Francogalli, quartam Sovietico-Russi. Anno 1949 duae res publicae Germanicae constitutae sunt: Germania Foederata et Democratica Res Publica Germanica. Anno 1954 Res Publica Foederalis Foederibus Lutetiae pars OTAN facta est. Anno 1990, illae res publicae in unam dicionem coaluerunt.

Germania Foederata ab initio Unionis Europaeae fuit una cum nationibus quinque aliis: Belgia, Francia, Italia, Luxemburgo, Nederlandia.

Oeconomia

Germania est civitas dives, si ea cum aliis civitatibus comparetur, sed cum multi homines divites sint, pars tamen populi ad paupertatem redacta est, quae pars indies crescit. Hominum pars fere decima ab opera quotidiana invite cessat.

Tabulae

• 
  Portiones operae carentium in regionibus Germaniae. Color ruber fuscus: magna pars. Color subruber: parva portio. Anno 1997.
• 
  Numerus natorum pro mille incolis secundum circulos anno 1996.
• 
  Magnae urbes nominibus Latinis.

Litterae

Aliquando Germania "terra poetarum et philosophorum" vocabatur. Profecto complures homines miro ingenio praediti Germanice scribendo insignia artificia confecerunt. Ecce exempla quaedam: Martinus Lutherus biblia sacra e lingua Latina in linguam Theodiscam convertit. Carolus Marx descripsit, quemadmodum a bonorum possessoribus miseri opprimerentur. Thomas Mann Praemium Nobelianum accepit, quia fabulas de civibus illius temporis elegantissimas composuisset.

Societas humana

Scholae

• Paulusheim
• Schola Otto-Pankoki

De rebus religiosis

Plurimi cives Germaniae cuiusdam communitatis religiosae Christianae sunt. Circa 31,5 centesimae partes populi in primis in Germania occidentali et meridionali ecclesiae Romanae catholicae sunt, 31.1 centesimae partes sunt evangelicae ecclesiae id est Lutheranae, reformatae et unitae ecclesiae. Hi in primis in Germania septentrionali et orientali habitant. Post bellum tricennale enim in pace Westphalica constitutum est omnes confessionem illius terrae ducis accipere debere qua habitarent. Id sententia celebri dictum est: Cuius regio eius religio. Quamobrem etiam hodie in aliis terris aliae religiones sunt.

Circa 1,14 centesimae orientalium ecclesiarum sunt, neoapostolicae 0,46 centesimae et pauci ad ecclesias liberas ut dicuntur pertinent. Eorum omnium pars solum etiam ecclesiam die dominica visitat. Fere 3.8 decies centena milia hominum anno 2004° diebus dominicis ecclesias catholicas visitabant, decies centena milia fidelium evangelicas.

Fere 31 centesimae populi nullius communitatis religiosae sunt, 70 centesimae in Germania orientali, ubi olim Res publica Democratica Germanica fuit. Ibi regnantes atheismum propagaverant. In occidentali parte Germaniae autem 80 % populi cuiusdam communitatis religiosae sunt.

Communia religiosa Islamica habent 732 000 fideles qui etiam civitate Germanica utuntur.

Circa 106 000 homines communitatis Iudaicae sunt. Usque ab decennio decimo multi Iudaei ex Europa orientali immigrabant. Ante multi Iudaei Adolfo Hitler regnante necati erant.

Fideles communitatium Christianarum et Iudaicarum vectigal ecclesiasticum solvere debent quod ecclesia vel communitas Iudaica accipit. Haec res administratur a rei publicae magistrato e contrario morum in aliis civitatibus.

Educatio religiosa tum voluntaria cum ordinalis disciplina scholarum est exceptis terris foederalibus Bremae, Berolini, Brandenburgi.

Carmen civitatis

Carmen Germanorum (Das Lied der Deutschen) anno 1841 ab Augusto Henrico Hoffmann de Fallerslebia Terrae Sacrae in lingua Theodisca compositum est. Cuius carminis nostra aetate occasione data haec tertia stropha cantari solet:

Augustus Henricus Hoffmann de Fallerslebia 1841	Translatio, quae cantari potest
Einigkeit und Recht und Freiheit für das deutsche Vaterland! Danach lasst uns alle streben brüderlich mit Herz und Hand! Einigkeit und Recht und Freiheit sind des Glückes Unterpfand. Blüh im Glanze dieses Glückes, blühe, deutsches Vaterland!	Concordia et ius et libertas pro Germani patria! Haec fraterne nos petamus dextera et anima! Concordia et ius et libertas sunt salutis pignora. Flore in salutis luce, florebit, patria Germanica!

Vide etiam

De Germania

Munera politica Dieta Foederalis · Index praesidentium foederalium · Index cancellariorum foederalium Geographia Index regionum · Index urbium · Index maximarum urbium Germaniae · Index vicorum · Index fluviorum · Index lacuum · Index regionum · Rugia Commeatus Pagorum Germanicorum index notarum autocinetorum Cultura Litterae Germanice scriptae · Feriae · Deutsche Welle · Insigne Germaniae Historia Ordo Teutonicus · Otho de Bismarck · Adolfus Hitler · Gulielmus II (Imperator Germaniae) · Fridericus II (rex Borussiae) Homines Martinus Lutherus · Hinricus Heine · Michael Schumacher · Ioannes Wolfgang Goethe · Fridericus Schiller · Ludovicus van Beethoven · Iohannes Sebastianus Bach Paginae orbatae Maintal-Hochstadt · Oberweis Porta Germaniae · Porta Unionis Europaeae

Bibliographia

• Demandt, Alexander. 2007. Über die Deutschen: Eine kleine Kulturgeschichte. Berolini: Propyläen Verlag. ISBN 978-3-549-07294-3.
• Fulbrook, Mary. 1991. A Concise History of Germany. Cantabrigiae: Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-36836-0.
• Graf, Margarete. 2007. Schnellkurs Deutschland. Coloniae: DuMont. ISBN 978-3-8321-7760-7.
• Grosser, Alfred. 1978. L'Allemagne de notre temps. Livre de Poche.
• Grosser, Alfred. 1987. L'Allemagne en Occident. Hachette, Pluriel.
• Heffer, Jean, et William Serman. 1973. Des révolutions aux impérialismes. Hachette-Histoire.
• Le Gloannec, Anne-Marie. 2005. Allemagne, peuple et culture. La Découverte Poche. ISBN 978-2-7071-4548-2.
• Noël, Jean-François. 1975. Histoire du peuple allemand des origines à la paix de Westphalie. PUF.
• Nuss, Bernard. 1993. Das Faust Syndrom: Ein Versuch über die Mentalität der Deutschen. Bonnae et Berolini: Bouvier Verlag. ISBN 3-416-02372-2.
• Le Rider, Jacques. 2008. L'Allemagne au temps du réalisme, de l'espoir et du désenchantement. Albin Michel.
• Le Rider, Jacques. 1994. La Mitteleuropa. Ed. 2a. PUF, Que sais-je?
• Rapp, Francis. 2003. Le Saint-Empire romain germanique, d’Othon le Grand à Charles Quint. Point Histoire, Seuil. ISBN 978-2-02-055527-2.
• Rovan, Joseph. 1995. Histoire de l'Allemagne des origines à aujourd'hui. Lutetiae: Le Seuil.
• Schildt, Axel, et Detlef Siegfried. 2009. Deutsche Kulturgeschichte: Die Bundesrepublik von 1945 bis zur Gegenwart. Monaci: Carl Hanser Verlag. ISBN 3-446-23414-4.

Nexus externus

Vicimedia Communia plura habent quae ad Germaniam spectant (1, 2).

Civitates et territoria Europae

Porta geopolitica • Nationes mundi • Europa

Capsae cognatae: Africa • America • Asia • Oceania

Civitates sociae Unionis Europaeae

Austria • Belgica • Bulgaria • Cechia • Croatia • Cyprus • Dania • Estonia • Finnia • Francia • Germania • Graecia • Hibernia • Hispania • Hungaria • Italia • Lettonia • Lituania • Luxemburgum • Melita • Nederlandia • Polonia • Portugallia • Romania • Slovacia • Slovenia • Suecia Opus geopoliticum • Porta Unionis Europaeae • Duces civitatum Europaearum hodiernarum Capsae cognatae: Duces civitatum • Primi ministri

Formula:Link FA Formula:Link FA Formula:Link FA Formula:Link FA Formula:Link FA Formula:Link FA Formula:Link FA Formula:Link FA Formula:Link FA Formula:Link FA Formula:Link FA Formula:Link FA Formula:Link FA Formula:Link GA Formula:Link GA Formula:Link GA Formula:Link GA Formula:Link GA Formula:Link GA