Ruthenia Alba
Ruthenia Alba.svg)
Territoria finitima: Lettonia, Lituania, Polonia, Ucraina, Russia, Unio Europaea
Locus: 53°31′42″N 28°2′48″E
Caput: Minscum
Nomen officiale: Беларусь, Рэспубліка Беларусь
Gestio
Princeps: Alexander Lukašenko
Praefectus: Romanus Golovčenko
Consilium: National Assembly of the Republic of Belarus
Iudicium: Supreme Court of Belarus
https://www.belarus.by/ru/, https://www.belarus.by/by/, https://www.belarus.by/cn/ Situs interretialis
Populus
Sermo publicus: lingua Ruthenica Alba, Russica
Zona horaria: UTC+3, Europe/Minsk
Moneta: Belarusian ruble
Commemoratio
Sigla
Dominium interretiale: .by, .бел
Praefixum telephonicum: +375
Siglum autoraedarum: BLR
Tabula aut despectus
Vide etiam paginam discretivam: Ruthenia (discretiva)
Ruthenia Alba[1][2] seu Albarussia[3][4] vel Alborussia[5] seu Belorussia[6] (Беларусь, tr. Biełaruś) est res publica in Europa. Caput est Minscum. Linguae publicae sunt linguae Ruthenica Alba et Russica.
Geographia[recensere | fontem recensere]
Ruthenia Alba est terra in Europa Orientali. Fines terrestres cum Russia, Ucraina, Polonia, Lituania, et Lettonia habet. Maxima civitatis flumina sunt Danapris, Pripetius, Nemenus, Duina, Buga, Beresina.[7] Mons autem altissimus, Dziaržynskaja Hara, 345 metra supra mare eminet. Pars Rutheniae Albae meridiana saepe Polessia nuncupatur.
Historia[recensere | fontem recensere]
Terra Rutheniae Albae pars Rutheniae saeculis a nono ad decimum, pars Magni Ducatus Lituaniae saeculo tredecimo, pars Russiae a saeculo duodevicensimo erat. Post detritum Imperii Russici (anno 1917) in Ruthenia Alba, Res Publica Ruthenica Alba Popularis breviter (1918–1919) floruit; anno autem 1922 cum Russia, Ucraina, et Foederatione Transcaucasica Unionem Sovieticam formavit.
Ab anno 1939, Ruthenia Alba occidentalis est Rutheniae Albae pars. Annis ab 1941 ad 1945 durabat Bellum Magnum Patrium, quod Rutheniae Albae eversiones affecit.
Anno 1991, Unione Sovietica soluta, Ruthenia Alba res publica sui iuris facta est. Anno 1994, Alexander Lukashenko praeses electus est.
Numerus civium[recensere | fontem recensere]
- 10 293 011 (2006)
- Rutheni Albi 81,2%
- Russi 11,4%
- Poloni 3,9%
- Ucraini 2,4%
- Iudaei 1,1%
- alia (Lithuani, Tatari)
Divisio administrativa[recensere | fontem recensere]
Ruthenia Alba sex regiones (вобласць, voblast') includet.
| Nomina regionum | Nomina metropolium |
| Regio Bressiciensis (Брэсцкая вобласць) | Bressicia (Брэст) |
| Regio Grodnensis (Гродзенская вобласць) | Grodna (Гродна) |
| Regio Homelensis (Гомельская вобласць) | Homel (Гомель) |
| Regio Minscensis (Мiнская вобласць) | Minscum (Мінск) |
| Regio Mohiloviensis (Магілёўская вобласць) | Mohilovia (Магілёў) |
| Regio Vitebscensis (Вiцебская вобласць) | Vitebscum (Віцебск) |
Scientia et cultura[recensere | fontem recensere]
Ruthenia Alba est patria terraque hominum scientiae culturaeque emeritorum, inter quos sunt, poetae Ianca Cupala et Iacub Colas, scriptores Vladimirus Corotkevitz et Basilius Bycov, physicus Theodorus Theodorov, et alii.
Nexus interni
Notae[recensere | fontem recensere]
- ↑ "Ruthenia Alba, Russia Alba": I.G.Th. Graesse, F. Benedict, H. Plechl, Orbis Latinus 3: 296.
- ↑ "Ruthenia Alba": Ephemeris
- ↑ V. Šaton, De Latinitate semper viva: Lingua Latina in Albarussia.
- ↑ Catalogus personarum et officiorum Societatis Jesu in Alba Russia ex anno 1792 in annum 1793. Polociae 1793.
- ↑ Actes et documents du Saint Siège relatifs à la Seconde Guerre mondiale: Le Saint Siège et la situation religieuse en Pologne et dans les pays baltes, 1939-1945 (2).
- ↑ "Belorussia, Alba Russia": Carolus Egger, Diurnarius Latinus. Epitome actorum diurnorum in lingua Latina. (1980. ISBN 88-209-4366-2) p. 50
- ↑ Beresīna, Ioannes Radvanus in Radiviliade, p. 132.
Fontes[recensere | fontem recensere]
- Vakar, Nicholas P. (1949). "The Name White Russia". The American Slavic and East European Review 8 (3): 201-213
- Juchnowski, Jerzy; Sielezin, Jan R.; Maj, Ewa (2018). The Image of «White» and «Red» Russia in the Polish Political Thought of the 19th and 20th Century. Berlin: Peter Lang
- Soloviev, Alexandre V. (1959). "Weiß-, Schwarz- und Rotreußen: Versuch einer historisch-politischen Analyse". Jahrbücher für Geschichte Osteuropas 7: 1-33
Nexus externi[recensere | fontem recensere]
|
Vicimedia Communia plura habent quae ad Rutheniam Albam spectant. |
|
Lege Λευκορωσσία ("Ruthenia Alba") apud Vicipaediam lingua Graeca antiqua scriptam |
|
|
Situs geographici et historici: Locus: 53°31′42″N 28°2′48″E • OpenStreetMap • GeoNames • Thesaurus Getty • Commentatio Theodisce, Francogallice, Italice apud Lexicon historicum Helveticum • Store norske Lexikon • Treccani • Большая российская энциклопедия • Encyclopædia Britannica |
| Civitates |
Albania · Andorra · Armenia · Atropatene · Austria · Belgica · Bosnia et Herzegovina · Britanniarum regnum · Bulgaria · Cechia · Civitas Vaticana · Croatia · Cyprus · Dania · Estonia · Finnia · Francia · Georgia · Germania · Graecia · Helvetia · Hibernia · Hispania · Hungaria · Islandia · Italia · Lettonia · Lichtenstenum · Lituania · Luxemburgum · Macedonia Septentrionalis · Melita · Moldavia · Monoecus · Mons Niger · Nederlandia · Norvegia · Polonia · Portugallia · Romania · Russia · Ruthenia Alba · Serbia · Sanctus Marinus · Slovacia · Slovenia · Suecia · Turcia · Ucraina |
|---|---|
| Civitates statu dubio |
Abascia · Carabachia Superior · Cyprus septentrionalis · Donetskensis · Kosovia · Luganskensis · Ossetia Meridionalis · Transnistria |
| Territoria obnoxia et statu dubio |
Acroterium et Decelea · Caesarea insula · Crimaea · Faeroae · Gibraltaria · Lisia · Riduna · Monapia · Sargia |
 | |
|
Stanislaus Šuškevič 1991 • Venceslaus Kuznjatsoŭ 1994 • Miecislaus Hryb 1994 • Alexander Lukašenko 1994 Capsae cognatae: Primi ministri Rutheniae Albae | |
| |
|
Petrus Kraučanka 1990 • Vladimirus Sjan'ko 1994 • Ioannes Antanovič 1997 • Ural Latypaŭ 1998 • Michaël Hvastoŭ 2000 • Sergius Martynaŭ 2003 • Vladimirus Makej 2012 • Sergius Alejnik 2022 Capsae cognatae: Primi ministri Rutheniae Albae | |