Alpes

Vide etiam paginam discretivam: Alpes (discretiva)

Alpes^[1]^[2] (-ium, f) (nomen adiectivum: Alpinus^[2]) (Theodisce Alpen, Italice Alpi, Francice Alpes, Occitane Aups et Alps, Rhaetice Alps, Slovenice Alpe) sunt unus ex magnis montium perpetuorum systematibus Europae, qui ab Austria et Slovenia in oriente, per Italiam, Helvetiam, Lichtenstenum, et Germaniam ad Franciam in occidente patet. Incolae Alpici appellantur.

Alpibus est altissimus Europae mons, Rupes Alba, quae circa 4810 metrorum alta^[3] partem finis Italiae et Franciae definit. Omnes principalia Alpium cacumina inter quinque civitates hodie digeruntur: Franciam, Italiam, Helvetiam, Austriam, Sloveniam. Etiam in Germania meridiana sunt aliqui Alpium montes.

De aeris mutatione[recensere | fontem recensere]

Nives et glacies perpetuae propter aeris mutationem Alpium praecipue ab anno 1980 celeriter pereunt.

Historia[recensere | fontem recensere]

Hannibal ad Alpes venit, quas nemo umquam ante eum cum exercitu transierat. Alpicos conantes prohibere eum transitu occidit; loca patefecit ac munivit; effecit ut elephantes ire possent qua antea unus homo vix poterat repere. In Italiam tum pervenit et, Etruriam petiens. Hoc in itinere tam gravi morbo oculorum adfectus est ut postea numquam oculo dextro bene uteretur.

Multum regionis Alpinae a tribubus Germanicis (Lombardis, Alemannis, Bavariis) gradatim a saeculo sexto ad saeculum tredecimum occupatum est; ultima deductio fuit migrationes Walser.^?

Propria Alpium historia tantum post Imperium Carolingianum finitum saeculis decimo et undecimo coepere dicitur.

Alpium partes[recensere | fontem recensere]

Praeclari Alpium cacumina[recensere | fontem recensere]

Alpinus mons Rupes Alba (Francogallice: Mont Blanc, Italiane: Monte Bianco)
Alpinus mons Saxum Longum (Germanice Langkofel, Italiane Sasso longo) appellatus in Tirolo Meridiano situs est et ad Dolomianos montes pertinet
Alpinus mons Cervinus (Germanice Matterhorn, Italiane Cervino)

Notissima Alpium flora[recensere | fontem recensere]

Flora in altitudine versa variantur. Finis arborum est ad circa 1700 ad 2200 metrorum.

Androsaca alpina
Chamorchis alpina
Gentiana acaulis
Leontopodium alpinum (vulgo edelweiss), notissimum Alpium signum
Pinus mugo
Pulsatilla alpina
Ranunculus glacialis
Rhododendron ferrugineum

Fauna[recensere | fontem recensere]

Inter species in Alpibus inventas sunt:

Transitus Alpium[recensere | fontem recensere]

Si plus cognoscere vis, vide etiam Transitus Alpium.

Notae[recensere | fontem recensere]

↑ Il mondo antico, moderno, e novissimo, Tomo primo
↑ ^2.0 ^2.1 Ebbe Vilborg, Norstedts svensk-latinska ordbok, editio secunda, 2009.
↑ "Mont Blanc shrinks by 45cm in two years". The Sydney Morning Herald. 6 Novembris 2009

Bibliographia[recensere | fontem recensere]

Walter Woodburn Hyde, "The Alpine Passes in Nature and History" in Scientific Monthly vol. 45 (1937) pp. 317-330
"Alpes" in Gulielmus Smith (1854). Dictionary of Greek and Roman Geography. Londinii: Walton & Maberly
Adolf Wäber, "Bündner Berg- und Passnamen vor dem XIX. Jahrhundert" in Jahrbuch der Schweizer Alpenclub (1911/1912) pp. 148-182
Gerold Walser, Studien zur Alpengeschichte in antiker Zeit. Wiesbaden: Steiner, 1994 (Paginae selectae apud Google Books)

Nexus interni

Nexus externi[recensere | fontem recensere]

Alpium plus quam duo milia picturarum,
Artisticae Alipum Occidentalium Terrae,
Imagines terrarum, florum, et faunarum ex Alpibus,
Photographica Alpium panoramata,
Photogramma Alipum ex satellite
Photogrammata,
Photogrammata terrarum Helveticarum et faunarum,
Photogrammata et picturae Alpium,
Publicum Conventum Alpinum, (situs domesticus)
Katharina Winckler, Mensch und Gebirge im Frühmittelalter: Die Alpen im Vergleich (Dissertatio universitatis Vindobonensis 2010)

[:0-1] Il mondo antico, moderno, e novissimo, Tomo primo

[NSLO-2] 2.0 ^2.1 Ebbe Vilborg, Norstedts svensk-latinska ordbok, editio secunda, 2009.

[smh4810.45-3] "Mont Blanc shrinks by 45cm in two years". The Sydney Morning Herald. 6 Novembris 2009

[1]

[2]

[3]