Slavi

Latinitas nondum censa
E Vicipaedia
Civitates mundi ubi magna pars populi ad gentes Slavicas pertinet.

Slavi[1][2] vel Sclavi[1] sunt gentes quae in Europa Media, Meridiana Orientalique et Asia boreali usque ad Orientem Extremum Russiae habitant (quum etiam sunt homines gentium illarum in aliis partibus mundi colentes). Nunc in mundo sunt circa 300-350 decies centena milia Slavorum.

Linguae[recensere | fontem recensere]

Utuntur linguis Slavicis, quae inter linguas Indoeuropaeas numerantur, abecedaria Latinum aut Cyrillicum ut basis systematum scripturae suorum habentes. Abecedarium Slavicum proprium primum saeculo nono a praedicatoribus Cyrillo et Methodio creatum est.

Religio[recensere | fontem recensere]

Slavi religiosi ut plurimum Christiani (Catholici aut Orthodoxi) sunt.

Gentes Slavicae hodiernae[recensere | fontem recensere]

Terrae Europaeae, ubi linguae Slavicae sunt publicae.      Slavicae Meridionales      Slavicae Occidentales      Slavicae Orientales

Slavi meridionales[recensere | fontem recensere]

Slavi occidentales[recensere | fontem recensere]

Slavi orientales[recensere | fontem recensere]

Gentes Slavicae antiquae[recensere | fontem recensere]

Notae[recensere | fontem recensere]

Nexus interni

Bibliographia[recensere | fontem recensere]

  • Zdeněk Váňa: Die Welt der alten Slawen. Hagenowe 1996. ISBN 3-7684-4390-6. – Zdeněk Váňa: Svět dávných Slovanů. Pragae 1983.
  • Frnacis Dvornik: The Slavs in European History and Civilization. Rutgers University Press 1962. ISBN 978-0-8135-0799-6.
  • Sebastian Brather: Archäologie der westlichen Slawen. Siedlung, Wirtschaft und Gesellschaft im früh- und hochmittelalterlichen Ostmitteleuropa. Berolini ²2008. ISBN 978-3-11-020609-8.
  • Francis Conte: Les Slaves. Lutetiae 1986. ISBN 2-226-02606-1.
  • Florin Curta: The Making of the Slavs. History and Archaeology of the Lower Danube Region, C. 500–700. Cantabrigiae 2001.

Nexus externi[recensere | fontem recensere]

Vicimedia Communia plura habent quae ad Slavos spectant.