Esperantista anni honorarius
Appearance
Esperantista anni honorarius (Esperantice: Esperantisto de la Jaro) eligitur quotannis a moderatoribus Undae Esperantici et ab iudicibus praemiorum accitis. Praesidio iudicum praeest Galena Gorecka periodici citati editrix.
Historia
[recensere | fontem recensere]Proclamatio esperantistarum honorandorum anno 1998 incohata est. Quam notionem multi Esperantici fautores expertique ex diversissimis campis motionis Esperanticae orientes optimam habuerunt. Cum res a victuris adimplendae haud clare definiantur, attributio haud raro criticatur.
Elenchus honoratorum
[recensere | fontem recensere]- 1998: Gulielmus Auld
- 1999: Kep Enderby
- 2000: Ioannes Bakker, Maurus La Torre, Jouko Lindstedt
- 2001: Osmo Buller
- 2002: Michael Duc Goninaz (editionem glossarii Nova Plena Ilustrita Vortaro moderans)
- 2003: David ap Fergus
- 2004: Helmar Frank
- 2005: Paulus Jegorovas (congressum universalem Vilnae anno 2005 celebratum parans)
- 2006: Candidus Wennergren (grammaticam praetitulatam Plena Manlibro de Esperanta Gramatiko pangens)
- 2007: Petrus Zilvar (apud Interculturale Centrum ICH operam navans)
- 2008: Helena Koutny (studia interlinguistica Posnaniae coordinans)
- 2009: Alexander Korzhenkov (de Ludovici Zamenhof vita atque philosophia indagans)
- 2010: Catharina Kováts (multa nova didactica inveniens et promulgans)
- 2011: Dionysius Keefe (in Republica populari Sinarum Esperantica promovens)
- 2012: Petrus Baláž
- 2013: Marcus Fettes
- 2014: Mirella Grosjean (Africanos in Esperantica initians et congressus varios didacticos praeparans)
- 2015: Carolus Smith (cursum linguae Esperanticae interretialem apud Duolingo conficiens)
- 2016: Stephanus MacGill
- 2017: Thesaurus Huang Yinbao (commentarios UNESCO Esperantice convertendos curans)
- 2018: Hori Yasuo, a quo i.a. colluctatio Sumo libraria inventa est et Esperantica in Asia valde coluntur
- 2019: Anna Löwenstein
- 2020: Ferdinandus Maia
- 2021: Galena Gorecka[1]
- 2022: Edmunds Grimley Evans
- 2023: Sun Mingxiao, museum Esperanticum in Sinis instituit[2]
Anno 2000 et Buller et Claudius Piron eundem numerum faventium nacti sunt; Buller vicit propterea quod a pluribus hominibus propositus erat.