Quantum redactiones paginae "Gulielmus Cuno" differant

E Vicipaedia
Content deleted Content added
m r2.7.1) (automaton addit: sh:Wilhelm Cuno
Linea 3: Linea 3:
''' Gulielmus Carolus Iosephus Cuno''' (natus die [[2 Iulii]] [[1876]] in [[Suhl]] – obiit die [[3 Ianuarii]] [[1933]] in [[Aumühle]] apud [[Hamburgum]]) fuit mercator, [[vir publicus]] ac [[cancellarius]] [[Res Publica Wimarii|Rei Publicae Wimarii]] a die [[22 Novembris]] [[1922]] usque ad diem [[12 Augusti]] [[1923]].
''' Gulielmus Carolus Iosephus Cuno''' (natus die [[2 Iulii]] [[1876]] in [[Suhl]] – obiit die [[3 Ianuarii]] [[1933]] in [[Aumühle]] apud [[Hamburgum]]) fuit mercator, [[vir publicus]] ac [[cancellarius]] [[Res Publica Wimarii|Rei Publicae Wimarii]] a die [[22 Novembris]] [[1922]] usque ad diem [[12 Augusti]] [[1923]].


==Iuventus et munus==
== Iuventus et munus ==
Cuno filius maximus fuit consiliarii rationum. Ipse, postquam anno [[1897]] maturitatem adeptus est, [[Heidelberga]]e et [[Berolinum|Berolini]] iurisprudentiae studebat. [[Vratislavia]]e doctor promotus est. Deinde referendarius iudiciorum fuit. Ab anno [[1907]] in magistratu imperii possessionum publicarum laboravit. [[Bellum Orbis Terrarum I|Bello Orbis Terrarum I]] Cuno pro magistratu belli victus laboravit et anno [[1918]], postquam [[Albertus Ballin]] propter eventus pugnarum mortem sibi sua manu dedit, praeses societatis HAPAG [[Hamburgum|Hamburgi]] nominatus est. Anno [[1919]] expers Germaniae [[Deliberatio de pace componenda Lutetiae facta (1919)|Deliberationi de pace componenda Lutetiae factae]] interfuit.
Cuno filius maximus fuit consiliarii rationum. Ipse, postquam anno [[1897]] maturitatem adeptus est, [[Heidelberga]]e et [[Berolinum|Berolini]] iurisprudentiae studebat. [[Vratislavia]]e doctor promotus est. Deinde referendarius iudiciorum fuit. Ab anno [[1907]] in magistratu imperii possessionum publicarum laboravit. [[Bellum Orbis Terrarum I|Bello Orbis Terrarum I]] Cuno pro magistratu belli victus laboravit et anno [[1918]], postquam [[Albertus Ballin]] propter eventus pugnarum mortem sibi sua manu dedit, praeses societatis HAPAG [[Hamburgum|Hamburgi]] nominatus est. Anno [[1919]] expers Germaniae [[Deliberatio de pace componenda Lutetiae facta (1919)|Deliberationi de pace componenda Lutetiae factae]] interfuit.


==Familia==
== Familia ==
Cuno anno [[1906]] uxorem duxit.
Cuno anno [[1906]] uxorem duxit.


==Cursus honorum==
== Cursus honorum ==
[[Constantinus Fehrenbach]] cancellarius ei, qui brevi tempore sodalis [[Factio Theodisca Popularis|Factionis Theodiscae Popularis]] fuerat, sed propter animum ambiguum huius factionis contra motum [[Wolfgangus Kapp|Wolfgangi Kapp]] DVP iam [[1920]] reliquerat, [[Administer Imperii Aerarii Publici (Germania)|Administerium Imperii Aerarii Publici]] obtulit, sed Cuno negavit. [[22 Novembris]] [[1922]] cancellarius nominatus est. Mense Ianuarii [[1923]] [[Francia]] [[Regio Rurana|Regionem Ruranam]] occupavit, quod reparationes Germaniae non ad tempus accepisset. Consilium ministrorum Cuno cives Theodiscos adhortatum est, ne pro militibus occupantibus laborarent. Quod opifices non laborantes a re publica Theodisca pecuniam accipiebant, pretium pecuniae celeriter evanescebat. Itaque Cuno [[12 Augusti]] [[1923]] a magistratu se recessit. Iterum pro societate HAPAG deinde laboravit.
[[Constantinus Fehrenbach]] cancellarius ei, qui brevi tempore sodalis [[Factio Theodisca Popularis|Factionis Theodiscae Popularis]] fuerat, sed propter animum ambiguum huius factionis contra motum [[Wolfgangus Kapp|Wolfgangi Kapp]] DVP iam [[1920]] reliquerat, [[Administer Imperii Aerarii Publici (Germania)|Administerium Imperii Aerarii Publici]] obtulit, sed Cuno negavit. [[22 Novembris]] [[1922]] cancellarius nominatus est. Mense Ianuario [[1923]] [[Francia]] [[Regio Rurana|Regionem Ruranam]] occupavit, quod reparationes Germaniae non ad tempus accepisset. Consilium ministrorum Cuno cives Theodiscos adhortatum est, ne pro militibus occupantibus laborarent. Quod opifices non laborantes a re publica Theodisca pecuniam accipiebant, pretium pecuniae celeriter evanescebat. Itaque Cuno [[12 Augusti]] [[1923]] a magistratu se recessit. Iterum pro societate HAPAG deinde laboravit.


== Nexus externi ==
== Nexus externi ==

Emendatio ex 21:47, 2 Iulii 2011

Gulielmus Cuno

Gulielmus Carolus Iosephus Cuno (natus die 2 Iulii 1876 in Suhl – obiit die 3 Ianuarii 1933 in Aumühle apud Hamburgum) fuit mercator, vir publicus ac cancellarius Rei Publicae Wimarii a die 22 Novembris 1922 usque ad diem 12 Augusti 1923.

Iuventus et munus

Cuno filius maximus fuit consiliarii rationum. Ipse, postquam anno 1897 maturitatem adeptus est, Heidelbergae et Berolini iurisprudentiae studebat. Vratislaviae doctor promotus est. Deinde referendarius iudiciorum fuit. Ab anno 1907 in magistratu imperii possessionum publicarum laboravit. Bello Orbis Terrarum I Cuno pro magistratu belli victus laboravit et anno 1918, postquam Albertus Ballin propter eventus pugnarum mortem sibi sua manu dedit, praeses societatis HAPAG Hamburgi nominatus est. Anno 1919 expers Germaniae Deliberationi de pace componenda Lutetiae factae interfuit.

Familia

Cuno anno 1906 uxorem duxit.

Cursus honorum

Constantinus Fehrenbach cancellarius ei, qui brevi tempore sodalis Factionis Theodiscae Popularis fuerat, sed propter animum ambiguum huius factionis contra motum Wolfgangi Kapp DVP iam 1920 reliquerat, Administerium Imperii Aerarii Publici obtulit, sed Cuno negavit. 22 Novembris 1922 cancellarius nominatus est. Mense Ianuario 1923 Francia Regionem Ruranam occupavit, quod reparationes Germaniae non ad tempus accepisset. Consilium ministrorum Cuno cives Theodiscos adhortatum est, ne pro militibus occupantibus laborarent. Quod opifices non laborantes a re publica Theodisca pecuniam accipiebant, pretium pecuniae celeriter evanescebat. Itaque Cuno 12 Augusti 1923 a magistratu se recessit. Iterum pro societate HAPAG deinde laboravit.

Nexus externi

Consilium Ministrorum Cuno (22 Novembris 1922 - 12 Augusti 1923)

Gulielmus Cuno (nullius factionis) | Fridericus de Rosenberg (nullius factionis) | Rudolphus Oeser (DDP) | Rudolphus Heinze (DVP) | Andreas Hermes (Centrum) | Ioannes Becker (DVP) | Carolus Müller (Centrum) | Ioannes Luther (nullius factionis) | Henricus Brauns (Centrum) | Otto Geßler (DDP) | Gulielmus Groener (nullius factionis) | Carolus Stingl (BVP) | Henricus Albert (nullius factionis)