Quantum redactiones paginae "Lingua Hispanica" differant

E Vicipaedia
Content deleted Content added
m Reverti recensiones ab usore Donatello (Disputatio | conlationes) ad emendationem proximam ab Xqbot
No edit summary
Linea 1: Linea 1:
{{L-1}}
{{L}}


{{Capsa linguae
{{Capsa linguae
Linea 35: Linea 35:
Primae scripturae linguae Hispanicae sunt ''[[Glossae Aemilianenses]]'' (''Glosas Emilianenses''), minimae scripturae marginales in [[manuscriptum|manuscriptis]] [[Saeculum 10|saeculo decimo]]. Haec ''glosas'' sunt commentarii de texto, qui ex latino in [[lingua Castellana antiqua|linguam Castellanam]] convertebantur.
Primae scripturae linguae Hispanicae sunt ''[[Glossae Aemilianenses]]'' (''Glosas Emilianenses''), minimae scripturae marginales in [[manuscriptum|manuscriptis]] [[Saeculum 10|saeculo decimo]]. Haec ''glosas'' sunt commentarii de texto, qui ex latino in [[lingua Castellana antiqua|linguam Castellanam]] convertebantur.


Hispanicum sermonem [[Medium Aevum Hispanicum|Medii Aevi]] appellatur ''[[lingua Castellana antiqua|Castellanum]]'' (ob originem in regione [[Castella]]e) vel ''Roman Paladino.'' Hispanicum hodiernum sermonem surrexit [[Saeculum 15|saeculo quinto decimo]] vel [[Saeculum 16|sexto decimo]] post mutationes phoneticas consonantium, atque cum textis [[Georgius Manrique|Georgi Manrique]] et [[Garcias Lasus de la Vega|Garciae Lasi de la Vega]]. Primam grammaticam linguae Hispanicae [[Aelius Antonius Nebrissensis]] scripsi anno [[1492]].
Hispanicus sermo [[Medium Aevum Hispanicum|Medii Aevi]] appellatur ''[[lingua Castellana antiqua|Castellanus]]'' (ob originem in regione [[Castella]]e) vel ''Roman Paladino.'' Hispanicus hodiernus sermo surrexit [[Saeculum 15|saeculo quinto decimo]] vel [[Saeculum 16|sexto decimo]] post mutationes phoneticas consonantium, atque cum textis [[Georgius Manrricus|Georgii Manrrici]] et [[Garcias Lasus de la Vega|Garciae Lasi de la Vega]]. Primam grammaticam linguae Hispanicae [[Aelius Antonius Nebrissensis]] scripsi anno [[1492]].


== Vocabularium ==
== Vocabularium ==

Emendatio ex 14:44, 22 Aprilis 2012


Lingua Hispanica
español, castellano
IPA: [ espa'ɲol, kaste'ʎano ]
Taxinomia:
Locutores: 329 000 000[1]
Sigla: 1 es, 2 spa, 3 spa
Status publicus
Officialis Aequatoria, Argentina, Bolivia, Chilia, Columbia, Cuba, Guinea Aequatorensis, Guatemala, Hispania, Honduria, Mexicum, Nicaragua, Novum Mexicum (CFA), Ora Opulenta, Panama, Paraguaia, Peruvia, Portus Dives, Respublica Dominicana, Sahara Occidentalis, Salvatoria, Uruguaia, Venetiola, etsi Unio Europaea
Privata Civitates Foederatae Americae, Philippinae, aliae
Litterae:
Scriptura: Latina
Procuratio: Real Academia Española traverso Asociación de Academias de la Lengua Española
Familiae linguisticae coloribus Vicipaedicis pictae
Familiae linguisticae coloribus Vicipaedicis pictae

Familiae linguisticae coloribus Vicipaedicis pictae

Lingua Hispanica,[2] vel recte Castellana[3] (vulgo: español vel castellano), est lingua Romanica in grege Ibero-Romanico, qui, ex nonnullis dialectibus linguisque in septentrionalibus Paeninsulae Ibericae marginibus per saeculum decimum crescens, graduatim per Regnum Castellae percrebuit ut prima gubernationis commerciique lingua[4] in Imperio Hispanico fieret.

Origo

Si plus cognoscere vis, vide etiam Lingua Castellana prisca.
Sedes Regiae Academia Hispanica Matriti in Hispania.

Lingua Hispanica e lingua Latina deducitur, etiam nonnulla verba e lingua Gothica antiqua et lingua Arabica habet. Lingua Vasconica quoque multa verba linguae Hispanicae dedit, et sicut pentavocalismum, quod lingua Hispanica simul Vasconica quinque vocales breves habet.

Primae scripturae linguae Hispanicae sunt Glossae Aemilianenses (Glosas Emilianenses), minimae scripturae marginales in manuscriptis saeculo decimo. Haec glosas sunt commentarii de texto, qui ex latino in linguam Castellanam convertebantur.

Hispanicus sermo Medii Aevi appellatur Castellanus (ob originem in regione Castellae) vel Roman Paladino. Hispanicus hodiernus sermo surrexit saeculo quinto decimo vel sexto decimo post mutationes phoneticas consonantium, atque cum textis Georgii Manrrici et Garciae Lasi de la Vega. Primam grammaticam linguae Hispanicae Aelius Antonius Nebrissensis scripsi anno 1492.

Vocabularium

Lingua Hispanica circa 89,5% verba Latina praeservat. Alter 10,5% venit ex linguis Arabica, Gothica, Vasconica, Amerindis (ut Lingua Navatlaca), Francogallica, Germanica et Anglica.

De grammatica et phonetica

Si plus cognoscere vis, vide etiam Pronuntiatus Hispanicus.

Loci

Lingua Hispanica non modo in Hispania dicitur, sed etiam in Argentina, Mexico, America Centrali, America Australi, et aliis partibus Africae borealis et Asiae (Philippinae).

Nationes cum magno numero personarum qui Hispanice loquuntur
Ordo alphabeticus Numerus personarum qui Hispanice loquuntur
  1. Aequatoria (10 946 000)
  2. Andorra (40 000)
  3. Argentina (41 248 000)
  4. Aruba (105 000)
  5. Australia (150 000)
  6. Austria (1 970)
  7. Batavia (17 600)
  8. Belize (130 000)
  9. Bolivia (7 010 000)
  10. Bonus Aër [5] (5 700)
  11. Brasilia (19 700 000)
  12. Canada (272 000)
  13. Chilia (15 795 000)
  14. Civitates Foederatae Americae (41 000 000)
  15. Columbia (45 600 000)
  16. Curacensis[6] (112 450)
  17. Corea meridionalis (90 000)
  18. Cuba (11 285 000)
  19. Cuvaitum (1 700)
  20. Respublica Dominicana (8 850 000)
  21. Finnia (17 200)
  22. Francia (2 100 000)
  23. Germania (410 000)
  24. Guatemala (8 163 000)
  25. Guinea Aequatorensis (447 000)
  26. Guyana (198 000)
  27. Guyana Francica (13 000)
  28. Haitia (1 650 000)
  29. Helvetia (172 000)
  30. Hispania (44 400 000)
  31. Honduria (7 267 000)
  32. Israel (160 000)
  33. Iaponia (500 000)
  34. Insulae Virgines (3 980)
  35. Italia (455 000)
  36. Libanus (2 300)
  37. Lusitania (1 750 000)
  38. Mexicum (106 255 000)
  39. Marocum (960 706)
  40. Nicaragua (5 503 000)
  41. Nova Zelandia (26 100)
  42. Ora Opulenta (4 220 000)
  43. Panama (3 108 000)
  44. Paraquaria (4 737 000)
  45. Peruvia (26 152 265)
  46. Philippinae (2 900 000)
  47. Portus Dives (4 017 000)
  48. Regnum Unitum (900 000)
  49. Romania (7 000)
  50. Russia (1 200 000)
  51. Sahara Occidentalis (341 000)
  52. Salvatoria (6 859 000)
  53. Sina (250 000)
  54. Suecia (39 700)
  55. Trinidad et Tobago (32 200)
  56. Turcia (29 500)
  57. Uruguaia (3 442 000)
  58. Venetiola (26 021 000)
  1. Mexicum (106 255 000)
  2. Columbia (45 600 000)
  3. Hispania (44 400 000)
  4. Argentina (41 248 000)
  5. Civitates Foederatae Americae (41 000 000)
  6. Peruvia (26 152 265)
  7. Venetiola (26 021 000)
  8. Brasilia (19 700 000)
  9. Chilia (15 795 000)
  10. Cuba (11 285 000)
  11. Aequatoria (10 946 000)
  12. Respublica Dominicana (8 850 000)
  13. Guatemala (8 163 000)
  14. Honduria (7 267 000)
  15. Bolivia (7 010 000)
  16. Salvatoria (6 859 000)
  17. Nicaragua (5 503 000)
  18. Paraquaria (4 737 000)
  19. Ora Opulenta (4 220 000)
  20. Portus Dives (4 017 000)
  21. Uruguaia (3 442 000)
  22. Panama (3 108 000)
  23. Philippinae (2 900 000)
  24. Francia (2 100 000)
  25. Lusitania (1 750 000)
  26. Haitia (1 650 000)
  27. Russia (1 200 000)
  28. Marocum (960 706)
  29. Regnum Unitum (900 000)
  30. Iaponia (500 000)
  31. Italia (455 000)
  32. Guinea Aequatorensis (447 000)
  33. Germania (410 000)
  34. Sahara Occidentalis (341 000)
  35. Canada (272 000)
  36. Sina (250 000)
  37. Guyana (198 000)
  38. Helvetia (172 000)
  39. Israel (160 000)
  40. Australia (150 000)
  41. Belize (130 000)
  42. Curacensis[7] (112 450)
  43. Aruba (105 000)
  44. Corea meridionalis (90 000)
  45. Andorra (40 000)
  46. Turcia (29 500)
  47. Suecia (39 700)
  48. Trinidad et Tobago (32 200)
  49. Nova Zelandia (26 100)
  50. Batavia (17 600)
  51. Finnia (17 200)
  52. Guyana Francica (13 000)
  53. Romania (7 000)
  54. Bono Aëre [[8] (5 700)
  55. Insulae Virgines (3 980)
  56. Libanus (2 300)
  57. Austria (1 970)
  58. Cuvaitum (1 700)

Historia

Pagina libri Cantar de Mio Cid, in lingua Castellano Medii Aevi.
Michael de Cervantes Saavedra.

Notae

  1. Ethnologue
  2. Conradus Gesnerus, Mithridates: de differentiis linguarum (1555) textus f. 49v; Athanasius Kircherus, Turris Babel, sive Archontologia (Amstelodami: Jansson-Waesberge, 1679) textus pp. 209-212.
  3. Fons nominis Latini desideratur (addito fonte, hanc formulam remove)
  4. "Spanish languages "Becoming the language for trade"". sejours-linguistiques-en-espagne.com/index.html 
  5. [1]
  6. [2]
  7. [3]
  8. [4]

Bibliographia

Libri generales

Lingua in Hispania

  • Alsdorf-Bollee, Annegret. 2003. Spanische Sprachgeschichte.
  • Berschin, Helmut, Julio Fernández-Sevilla, et Josef Felixberger. 1987. Die spanische Sprache: Verbreitung, Geschichte, Struktur.
  • Dietrich, Wolf, et Horst Geckeler. 2007. Einführung in die spanische Sprachwissenschaft.
  • Martínez-Celdrán, Eugenio, Ana Maria Fernández-Planas, et Josefina Carrera-Sabaté. 2003. "Castilian Spanish." Journal of the International Phonetic Association 33(2):255–259. doi:10.1017/S0025100303001373.
  • Tovar, Antonio. 1983. Einführung in die Sprachgeschichte der Iberischen Halbinsel.

Lingua in America

  • Kubarth, Hugo. 1987. Das lateinamerikanische Spanisch.
  • Noll, Volker. 2001. Das amerikanische Spanisch.
  • Paufler, Hans-Dieter. 1977. Lateinamerikanisches Spanisch.

Nexus externi

Lege de Lingua Hispanica in Vicilibris.


Formula:Link FA Formula:Link FA