91 657
recensiones
Quantum redactiones paginae "Lingua Graeca" differant
Jump to navigation
Jump to search
m
~ (1000 paginae)
m (~ (1000 paginae)) |
|||
|
Lingua Graeca ad [[Linguae Indoeuropaeae|familiam Indoeuropaeam]] pertinet. Num fuisset cognatio cum [[Lingua Macedonica antiqua]], pro certo decerni non potest, quod reliquiae huius linguae sunt minimae. Sunt qui [[Lingua Macedonica antiqua|linguam Macedonicam]] [[Dialectos|dialectum]] Graecam fuisse censeant.
Linguae proximae fortasse sunt [[Lingua Armenica]] et [[Lingua Albanica]]; ambo coniecturae [[Via quantitativa|viis quantitativis]] fulciuntur.<ref>Hans J. Holm (2008), "The Distribution of Data in Word Lists and its Impact on the Subgrouping of Languages," ''Proceedings of the 31st Annual Conference of the Gesellschaft für Klassifikation e.V. at Albert-Ludwigs-Universität Freiburg, March 7-9, 2007.'' In
Lingua Neograeca pars est ''[[Linguae Balcanicae|linguarum Balcanicarum]],'' quae, licet origine non sint propinquae, ob varias similitudines [[Sprachbund]] habentur. ("[[Sprachbund]]" est verbum [[Lingua Theodisca|Theodiscum]] quod 'coniunctio linguarum' significat.) E [[Medium Aevum|Medio Aevo]], [[Lingua Neograeca|Graeca]], [[Lingua Albanica|Albanica]], [[Lingua Bulgarica|Bulgarica]], [[Lingua Serbica|Serbica]], [[Lingua Croatica|Croatica]], [[Lingua Bosnica|Bosnica]], [[Linguae Romanicae|Romanica]] linguae hodiernae inter se adfecerunt ut [[sonus]], [[syntaxis]], [[morphologia]] similiores fiant.<ref>Fortson, p. 448; Horrocks, p. 227-9.</ref>
==
===
[[Fasciculus:Proto Greek Area reconstruction.png|thumb|[[Regio
[[Lingua Proto-Graeca]] (ca. a [[2000 a.C.n.]]) est forma linguae Graecae, quae non est attestata, sed origo omnium [[Varietas linguistica|varietatum]] posteriorum esse putatur. Multi studiosi linguam Graecam a familia [[Linguae Indoeuropaeae|linguarum Indoeuropaearum]] [[Millenium 3 a.C.n.|
===
[[Lingua Graeca Mycenaea]] (ca. [[1600 a.C.n.]]–[[1100 a.C.n.]])
===
[[Fasciculus:Rafael - Escola de Atenas.jpg|thumb|''Schola Atheniensis,'' a [[Raphael Sanctius Urbinas|Raphael]] picta: [[Renascentia litterarum]] [[glottologia|scientiam linguae]] et [[anthropologia|culturae]] Graecarum in [[Europa]]m occidentalem rettulit.]]
[[Fasciculus:JimDeskaNahrobe.jpg|thumb|Lingua non omnis mortua: sepultum Jacobi Morrison, cantoris gregis [[The Doors]], [[Lutetia]]e, inscriptionem Graecam antiquam habet: {{polytonicus|κατὰ τὸν δαίμονα ἑαυτοῦ}} 'secundum spiritum suum'.]]
[[Lingua Graeca antiqua]] sive classica (ca. [[800 a.C.n.]]–[[300 a.C.n.]]) cum dialectis: Aeolica, Arcado-Cypria, Ionico-Attica, Dorica.
===
[[Fasciculus:P46.jpg|thumb|[[Folium (charta)|Folium]] ex Papyro 46, [[2 Corinthiani]] 11:33-12:9 continens.]]
[[Lingua Graeca antiqua communis]] ([[Graece]] {{Polytonic|διάλεκτος κοινή}}) (ca. [[300 a.C.n.]]–[[300 p.C.n.]])
===
[[Lingua Graeca media]] sive mediaevalis sive [[Constantinopolis|byzantina]] (ca. [[300]]–[[1453]])
* [[dialectos Graeco-Cypria|Dialectus Graeco-Cypria]]
==
Iam
==
===
[[Mutatio phonologica|Mutationes sonorum]] quae linguam Graecam e proto-Indoeuropaea fecerunt hae sunt:<ref>Horrocks, p. 9-10.</ref>
* consonantes ''b<sup>h</sup>, d<sup>h</sup>, g<sup>h</sup>, g<sup>wh</sup>'' fiunt ''p<sup>h</sup>'' (φ), ''t<sup>h</sup>'' (θ), ''k<sup>h</sup>'' (χ), ''k<sup>wh</sup>'' (qui sonus post tempus Mycenaeae ''p'' aut ''t'' factus est)
* ''s'' sonus fit ''h'', nisi in fine verbi;
* accentus in ultimas tres syllabas verborum coercetur
* consonantes ''n, r, s'' tantum in fine verbi permittuntur, alii autem amittuntur
=== Lingua Graeca communis ===
[[Lingua Graeca antiqua communis|Lingua Graeca "communis" dicta]] aetate [[Hellenismus|Hellenistica]] crevit, cum plures mutationes sonorum factae sunt. Vocales ''ει, ι, η'' nunc eundem sonum habent, ''i'';
== Grammatica ==
[[Nomen substantivum|Nomina]] declinantur secundum [[casus grammaticus|casus]] [[nominativus|rectum]], [[genetivus|genetivum]], [[dativus|dativum]], [[accusativus|accusativum]], [[vocativus|vocativum]], et tria genera habent. Opus [[ablativus|casus ablativi]] linguae Protoindoeuropaeae [[Genetivus|casus genitivus]] facit, pro casu [[instrumentalis|instrumentali]] [[casus dativus]] locum habet, casus [[locativus]] quoque fit casum dativum.
[[Verbum (grammatica Latina)|Verba]] temporalia, sicut in lingua Latina, [[persona (grammatica)|personam]], [[numerus (grammatica)|numerum]], [[tempus (verborum)|tempus]], [[modus (verborum)|modum]], [[vox (verborum)|vocem]] habent. Tempora sunt [[praesens]], [[imperfectum]], [[futurum]], [[aoristus]], [[perfectum]]; sunt quoque tempus [[plusquamperfectum|plus quam perfectum]] et tempus [[futurum exactum|futurum perfectum]], quam minime usitata. Modi finiti sunt [[indicativus]], [[imperativus]], [[coniunctivus]], [[optativus]]; modi non finiti sunt [[infinitivus (grammatica)|infinitivus]] et [[participium]], quorum verba Graeca antiqua [[decem]] habent. Voces sunt [[activum|activa]] et [[passivum|passiva]], sicut in lingua Latina, et [[tres|tertia]] vox "[[medius (verbum)|media]]," quae implicationem [[subiectum|subiecti]] in actione verbi significat. Personae sunt tres:
Numerus dualis et modus optativus exstinguuntur; tempus "praeteritum" aut perfectum aut, saepius, aoristum tenetur, alio tempore non iam accepto.
[[Lingua Neograeca]] pauciores casus habet, casu dativo mortuo, paucioria tempora, quod verba auxiliaria saepius adhibentur.
==
[[Fasciculus:Coppa di Nestore.png|thumb|[[Poculum]] [[Nestor]]is dictum, [[saeculum 8 a.C.n.|saeculo octavo]] [[Aenaria|Pithecussis]] factum, in quo est [[abecedarium|abecedarii]] inscriptio inter veterrimas.]]
{{Vide-etiam|Abecedarium Graecum|Abecedarium}}
[[Abecedarium Graecum]] e [[Poeni|Phoenicio]] [[saeculum 8 a.C.n.|octavo fere saeculo]] ortum est.
==
<div class="references-small"><references/></div>
==
* Bakker, Egbert. [[2010]]. ''A Companion to the Ancient Greek Language.'' Malden: Wiley-Blackwell.
* Bartoněk, Antonin. [[2003]]. ''Handbuch des mykenischen Griechisch.'' Heidelberg: Winter. ISBN 3825314359.
* Brixhe, Claude, ed. [[1993]]. ''La Koiné grecque antique.'' Nancy: ADRA.
** Lib. 1.
** Lib. 2. ''La concurrence.'' ISBN 2950972624.
** Lib. 3. ''Les contacts.'' ISBN 2950972667.
* Cassio, Albio C. [[2008]]. ''Storia delle lingue litterarie greche.'' Florentiae: Monnier università. ISBN 9788800204613.
* Eideneier, Hans. [[1999]]. ''Von Rhapsodie zu Rap.'' Tubingae. ISBN 3-8233-5202-4.
* Fortson, Benjamin W., IV.
* García Domingo, E. [[1979]]. ''Latinismos en la Koiné (en los documentos epigráficos desde el 212 a.J.C. hasta el 14 d.J.C.).'' Burgos: Universidad de Valladolid. ISBN 8470090739.
* Horrocks, Geoffrey. [[1997]]. ''Greek: A History of the Language and Its Speakers.'' Novi Eboraci:
* Mitsákis, Kariophiles. [[1973]]. ''Εισαγωγή στην νέα ελληνική λογοτεχνία.'' Thessaloniki.
* Rodríguez Adrados, Francisco. [[2002]]. ''Geschichte der griechischen Sprache: Von den Anfängen bis heute.'' Convertit Hansbert Bertsch. Tubingae/Basiliae. ISBN 3-8252-2317-5.
* de Romilly, Jacqueline. [[2008]]. ''Petites leçons sur le grec ancien.'' Lutetiae: Stock. ISBN 9782234061811.
* Sihler, Andrew L. [[1998]]. ''New Comparative Grammar of Greek and Latin.'' Oxoniae: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-537336-3.
* Spyropoulos, Vassilios, David Holton, Peter Mackridge, et Irene Philippaki-Warburton. [[2012]]. ''Greek:
* Thomson, George D. [[1960]]. ''The Greek Language.'' Cantabrigiae: W. Heffer. OCLC 3269270.
* ''[[Handbuch der Altertumswissenschaft]],'' 2.
==
{{Incubator|code=grc|Ancient Greek}}
{{InterWiki|code=el}}
| |||