Circuitus Franciae
; Palum – Hautacam ; Lannemezan – Fuxium; Avellanetum – Narbo; Narbo – Nemausus; Nemausus – Dinia; Eburodunum – Prato Nevoso ; Cuneum – Gauserium ; Eburodunum – Alpe d'Huez ; Bourg-d'Oisans – Fanum Sancti Stephani; Rodumna – Mons Luzonis; Cérilly – Mons Rotundus; Stampae – Lutetia
- Mauriana civitas ; Camberiacum - Vapincum; Segustero - Bourg-lès-Valence; Bourg-de-Péage - Mimate; Segodunum - Revel - Trois Domaines ; Appamiae - Bagnères-de-Luchon - Palum - Col du Tourmalet ; Salinae Beneharnenses - Burdigala - Polliacum; Longum Gemellum - LutetiaCircuitus Franciae (Francogallice: Tour de France) est certamen birotariorum per totam Franciam et saepe alias civitates quotannis aestate adulta habitus.
2006[recensere | fontem recensere]
Hoc anno, Floyd Landis, Americanus, visus est victor; annuntiavit autem die 5 Augusti 2006 Consociatio Birotaria Internationalis eum medicamento illicito usum esse, et victorem ergo esse Oscarem Pereiro, Hispanum, qui in competitorum ordine eum secutus erat.
2007[recensere | fontem recensere]
Lutetiae die 29 Iulii, finito vigensima statione, cursu ab oppido Marcoussis ad Campos Elysios, Albertus Contador Velasco vicit totum circuitum in classificatione generali, et abstulit ius tuniculam flavam super podium victorum gerendi. Eum est secundus in ordine secutus Cadel Evans, Australianus; tertius, Levi Leipheimer, Americanus.
2008[recensere | fontem recensere]
Die 27 Iulii Circuitu Franciae anni 2008 confecto, Carolus Sastre in classificatione generali tenuit prima. Secutus ordine secundus est Cadel Evans; tertius, Bernardus Kohl; quartus, Dionysius Menchov; quintus, Christianus Vandevelde. Anscharius Freire tuniculam viridem et palmam properatorum abstulit; tuniculam maculatam et palmam quorum ascendunt, Bernardus Kohl; tuniculam candidam et palmam principis iuventutis, Andy Schleck; palmam ferocitatis, Silvanus Chavanel. Iam tandem Gert Steegmans vicensimam primam stationem ultimamque, cursum ab oppido Stampis ad Campos Elysios Lutetiae vicit.
2009[recensere | fontem recensere]
Iter circuitus Franciae anno 2009 a Portu Herculis Monoeci Lutetiam tendit.
2010[recensere | fontem recensere]
Si plus cognoscere vis, vide etiam Circuitus Franciae 2010.Iter circuitus Franciae anno 2010 a Roterodamo Nederlandiae Lutetiam tendit.
Nexus externus[recensere | fontem recensere]
Certamina singula[recensere | fontem recensere]
- Circuitus Franciae 2013
- Circuitus Franciae 2014
- Circuitus Franciae 2015
- Circuitus Franciae 2016
- Circuitus Franciae 2017
- Circuitus Franciae 2018
- Circuitus Franciae 2019
- Circuitus Franciae 2020
- Circuitus Franciae 2021
Qui plus quam unam victoriam exitu Circuitus Franciae adepti sunt[recensere | fontem recensere]
| Ordo | Birotarius et civitas | Victoriae | Anni |
|---|---|---|---|
| 1 |  Francia Iacobus Anquetil |
5 | 1957, 1961, 1962, 1963, 1964 |
 Belgica Eduardus Merckx |
5 | 1969, 1970, 1971, 1972, 1974 | |
| Francia Bernardus Hinault |
5 | 1978, 1979, 1981, 1982, 1985 | |
 Hispania Michael Indurain |
5 | 1991, 1992, 1993, 1994, 1995 | |
| 5 | .svg){kind=small} Britanniarum Regnum Christophorus Froome |
4 | 2013, 2015, 2016, 2017 |
| 6 | Belgica Philippus Thys |
3 | 1913, 1914, 1920 |
| Francia Louisonus Bobet |
3 | 1953, 1954, 1955 | |
 Civitates Foederatae Americae Gregorius LeMond |
3 | 1986, 1989, 1990 | |
| 9 | Francia Lucianus Petit-Breton |
2 | 1907, 1908 |
| Belgica Firmin Lambot |
2 | 1919, 1922 | |
 Italia Octavius Bottecchia |
2 | 1924, 1925 | |
 Luxemburgum Nicolas Frantz |
2 | 1927, 1928 | |
| Francia Andreas Leducq |
2 | 1930, 1932 | |
| Francia Antoninus Magne |
2 | 1931, 1934 | |
| Belgica Sylvère Maes |
2 | 1936, 1939 | |
| Italia Faustus Coppi |
2 | 1949, 1952 | |
| Francia Bernardus Thévenet |
2 | 1975, 1977 | |
| Francia Laurentius Fignon |
2 | 1983, 1984 | |
| Hispania Albertus Contador |
2 | 2007, 2009 |
Nexus interni