Barcino
Haec pagina urbe Hispaniae explicat. Si aliud quaeris quod etiam "Barcino" appellatur, vide Barcino (discretiva).

Locus: 41°22′57″N 2°10′37″E
Numerus incolarum: 1 636 193
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis
Nomen officiale: Barcelona
Gestio
Procuratio superior: Barcelonès
Geographia
Regiones urbanae: Ciutat Vella, Eixample, Sants-Montjuïc, Les Corts, Sarrià-Sant Gervasi, Gràcia, Horta-Guinardó, Nou Barris, Sant Andreu, Sant Martí
Territoria finitima: Cerdanyola del Vallès, Molins de Rei, Montcada i Reixac, El Prat de Llobregat, Sant Feliu de Llobregat, Santa Coloma de Gramenet, Esplugues de Llobregat, L'Hospitalet de Llobregat, Sant Just Desvern, Sant Cugat del Vallès, Sant Adrià de Besòs
Coniunctiones urbium
Barcino aliter tardius Barchino vel Barcinona[1] (vulgo Barcelona) est urbs 1 593 075 incolarum (anno 2006) secunda Hispaniae et decima Unionis Europaeae quod ad incolas pertinet. Barcino est etiam maxima civitas caputque regionis Cataloniae. Incolae "Barcinonenses" appellantur. Romani nomen sollemne "Colonia Iulia Augusta Faventia Paterna Barcino" imposuerunt.
Ecclesia Catholica[recensere | fontem recensere]

Barcino est sedes episcopalis metropolitana (Archidioecesis Barcinonensis). Praesens archiepiscopus est Ioannes Iosephus Omella, archiepiscopus emeritus Ludovicus Martínez Sistach. Multi Barcinoni archiepiscopi etiam cardinales fuerunt.
Instituta[recensere | fontem recensere]
Incolae notabiles[recensere | fontem recensere]
- Raimundus de Penyafort, monachus, sanctus ac studiosus iuris canonici
- Iosephus Carreras orbis praeclarissimus tenor.
- Montserrat Caballé clarissima theatri lyrici supranistria.
- Hasdai Crescas, philosophus Iudaicus
- Ioachimus Monzó, fabulator.
- Ludovicus Segalá y Estalella, grammaticus et interpres
Ludi athletici[recensere | fontem recensere]
Barcino PS est pediludi turma urbis Barcinonis.
Notae[recensere | fontem recensere]
- ↑ J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) 1 2 3
Bibliographia[recensere | fontem recensere]
- Antiquiora
- 1911 : Nathaniel Newnham-Davis, The Gourmet's Guide to Europe (3a ed. Londinii: Grant Richards, 1911) pp. 277-281
- Recentiora
- Marta Bausells, "Story of cities #13: Barcelona's unloved planner invents science of 'urbanisation'" in The Guardian (1 Aprilis 2016)
- Will Coldwell, "Nightlife reports: Clubbing in Barcelona" in The Guardian (12 Iunii 2016)
Nexus interni
Nexus externi[recensere | fontem recensere]
![]() |
Vicimedia Communia plura habent quae ad Barcinonem spectant. |
![]() |
Haec stipula ad urbem spectat. Amplifica, si potes! |
Athenae • Barcino • Belogradum • Berolinum • Birminghamia • Bruxellae • Bucaresta • Budapestinum • Casanum • Catharinopolis • Charcovia • Colonia Agrippina • Constantinopolis • Hamburgum • Kiovia • Londinium • Lutetia • Matritum • Mediolanum • Minscum • Monacum • Moscua • Neapolis • Novogardia Inferior • Odessa • Permia • Petropolis • Praga • Roma • Rostovia ad Tanaim • Samara • Serdica • Ufa • Varsavia • Vindobona • Volgogradum • Voronegia
