Monarchia constitutionalis
Monarchiae constitutionales, vel condiciones regiae potestati impositae,[1] sunt civilis forma administrationis in qua rex, vel hereditarius vel suffragiis creatus, est caput civitatis, dissimilis monarchiae absolutae, in qua rex est solus civilis potestatis fons, a rei publicae constitutione, parlamento legibusque effrenatus.
Plurimis monarchiis constitutionalibus est formula parlamentaria, cuius rex hereditarius est caput civitatis et primus minister a parlamento electus est caput administrationis. Tales monarchiae constitutionales sunt Britanniarum Regnum, Australia, Nova Zelandia, Dania, Iaponia, Malaysia, Hispania et Thailandia. Quamquam monarchiae constitutionales hodiernae praecipue sunt representativae,? monarchiae constitutionales populares exsistiterunt cum constitutionibus fascistis et quasi fascistis (e.g., Italia, Iaponia, Hispania) et cum dictaturae militaribus (e.g., Thailandia).
Notae
[recensere | fontem recensere]- ↑ Cassell's Latin Dictionary.
Fontes
[recensere | fontem recensere]- Hegel, Georgius Wilhelmus Fridericus 1991. Elements of the Philosophy of Right. Allen W. Wood edidit; H. B. Nisbet convertit. Cantabrigiae: Cambridge University Press. ISBN 0-521-34438-7. Liber primum editus Philosophie des Rechts anno 1820.
- Lockius, Ioannes. 2003. Two Treatises of Government and A Letter Concerning Toleration. Ian Shapiro edidit, cum commentariis a Ioanne Dunn, Ruta W. Grant, et Ian Shapiro scriptis. Novi Portui: Yale University Press. Duo libri primum editi anno 1690. ISBN 0-300-10017-5.
- Carolus Montesquieu. 1984. The Spirit of Laws. Legal Classics Library.