Carolus Dönitz

Carolus Dönitz

Res apud Vicidata repertae:

Carolus Dönitz: imago

Carolus Dönitz: subscriptio

Nativitas: 16 Septembris 1891; Grünau
Obitus: 24 Decembris 1980; Aumühle
Patria: Germania

Officium

Officium: President of Germany
Munus: politicus, autobiographus, submariner, military officer

Consociatio

Factio: Nationalistica Socialisticaque Operariorum Factio Germanica
Religio: Protestantes, Lutheranismus

Familia

Coniunx: Ingeborg Weber
Proles: Klaus Dönitz, Peter Dönitz

Memoria

Laurae: Golden Party Badge, Knight's Cross of the Iron Cross with Oak Leaves, Order of Michael the Brave, Clasp to the Iron Cross, Wehrmacht Long Service Award, Sudetenland Medal, Memel Medal, Order of the Red Eagle 2nd Class, House Order of Hohenzollern, Honour Cross of the World War 1914/1918, Military Merit Cross, Ordo Ensiferorum, Gallipoli Star, Liakat Medal, Order of the Medjidie, Grand Cross of the Order of Merit of Hungary, Knight Commander of the Military Order of Savoy, Grand Cross of the Military Merit - red badge, Order of the Rising Sun, 1st class, Grand Cross of the Order of the Cross of Liberty, U-boat War Badge, Iron Cross 1st Class, Crucis Ferreae classis secunda, Military Order of Italy, Knight's Cross of the Iron Cross, Frederickscross, 4th class, Order of the Medjidie
Sepultura: Aumühle Cemetery

Carolus Dönitz, anno 1943

Carolus Dönitz (natus die 16 Septembris 1891 in Grünau apud Berolinum; mortuus die 24 Decembris 1980 in Aumühle apud Hamburgum) fuit vir militaris Germaniae et classis dux secundo bello mundano.

Familia

Anno 1916 Dönitz Ingeborg Weber in matrimonium duxit, filiam generalis. Duos filios et filiam habuerunt.

Cursus honorum

Dönitz ab anno 1910 miles et postea praefectus classis Germanicus fuit atque primo bello mundano interfuit. Die 31 Ianuarii 1943 praefectus summus omnis classis Germanici nominatus est. Postquam die 30 Aprilis 1945 Adolphus Hitler sibi mortem conscivit, Dönitz praeses Germaniae ex testamento Adolphi Hitler factus est et deditionis Germaniae causa breviter accurate viginti et tres dies mansit. Eo tempore et ultimus Administer Imperii Defensionis Publicae fuit.

Damnatio et vita posterior

Anno 1946 inter praeclarum causam Norimbergae contra nazistas Dönitz in ius vocatus est, et in decem annos carceris damnatus est. Die 1 Octobris 1956 e carcere liberatus est. Deinde cum uxore in Aumühle in Holsatia vixit. Filii eorum ambo bello necati sunt, filia autem vixit. Dönitz et tum orationibus dictaturam Nazistam saepe defendebat.

Nexus externi (Germanice)

Vicimedia Communia plura habent quae ad Carolum Dönitz spectant.

• dhm.de Brevis biographia apud LEMO (Museum historicum Germaniae)
• Brevis biographia apud Uboatnet

Praesides Germaniae

1919–1945 Fridericus Ebert 1919 • Gualterus Simons 1925, pro tempore • Paulus de Hindenburg 1925 • Adolphus Hitler ductor 1934 • Carolus Dönitz 1945 1949– Theodorus Heuss 1949 • Henricus Luebke 1959 • Gustavus Heinemann 1969 • Gualterus Scheel 1974 • Carolus Carstens 1979 • Ricardus de Weizsäcker 1984 • Romanus Herzog 1994 • Ioannes Rau 1999 • Horstius Köhler 2004 • Ioannes Böhrnsen 2010, pro tempore • Christianus Wulff 2010 • Horstius Seehofer 2012, pro tempore • Ioachimus Gauck 2012 • Franciscus Gualterius Steinmeier 2017 Opus geopoliticum • Porta Unionis Europaeae • Duces civitatum Europaearum hodiernarum • Index praesidum Germaniae Capsae cognatae: Duces civitatum Unionis Europaeae • Cancellarii Germaniae • Praesides ministrorum Germaniae magistratu fungentes • Praefecti urbi Berolino

Consilium ministrorum Schwerin de Krosigk (2 Maii 1945 - 23 Maii 1945)

Ludovicus Comes Schwerin de Krosigk (nullius factionis) | Gulielmus Stuckart (NSDAP) | Albertus Speer (NSDAP) | Franciscus Seldte (NSDAP) | Otto Georgius Thierack (NSDAP) | Carolus Dönitz (nullius factionis) | Iulius Henricus Dorpmüller (NSDAP) | Herbertus Backe (NSDAP) |

Administri Defensionis Publicae Imperii Germanici