Mel

E Vicipaedia
Mel cum panibus.
Mel
Valor nutritivus per 100 g
Vis nutritivus 1272 kJ
Carbohydrata 82.4 g
Sacchara 82.12 g
Fibrum 0.2 g
Pingue 0 g
Proteinum 0.3 g
Aqua 17.10 g
Riboflavinum 0.038 mg (3%)
Niacinum 0.121 mg (1%)
Acidum pantothenicum 0.068 mg (1%)
Vitaminum B6 0.024 mg (2%)
Folatum 2 μg (1%)
Vitaminum C 0.5 mg (1%)
Calcium 6 mg (1%)
Ferrum 0.42 mg (3%)
Magnesium 2 mg (1%)
Phosphorus 4 mg (1%)
Kalium 52 mg (1%)
Natrium 4 mg (0%)
Zincum 0.22 mg (2%)
Valores per centum secundum normas CFA
Fons: USDA Nutrient Database

Mel (-lis, n) est cibus dulcis ab apidis ex nectari florum factus. Varietas a domesticatis apidis generis Apis effecta est varietas usitatissime commemorata, ab apiariis conlecta et ab hominibus consumpta.

Apes nectar in mel convertunt ratione vomendi, et hunc vomitum conservant pro cibo principali in favis cereis intra alvearia. Rationes apiculturae immoderatum mellis opus excitant ut nimium ex colonia conligi potest.

Mel ab insectis meliponinis confectum, aut silvaticarum aut ab hominibus conservatarum, "mel meliponinorum" appellari licet. Proprietates valde dissimiles habet.

Bibliographia[recensere | fontem recensere]

Fontes antiquiores
Eruditio
  • Eva Crane, The Archaeology of Beekeeping. Londinii: Duckworth, 1983
  • Eva Crane, The World History of Beekeeping and Honey Hunting. Londinii: Duckworth, 1999
  • "Honey" in Alan Davidson, The Oxford Companion to Food (Oxonii: Oxford University Press, 1999. ISBN 0-19-211579-0) pp. 384-385; Tom Jaine, ed., 2a ed. 2006; 3a ed. 2014
  • "Honey" in Harold McGee, On Food and Cooking (Novi Eboraci: Scribner, 1984; Londinii: Allen & Unwin, 1986) pp. 369-380
  • Frederick J. Simoons, Food in China: A Cultural and Historical Inquiry (CRC Press, 1991) pp. 376-378 (Paginae selectae apud Google Books)

Nexus interni

Nexus externi[recensere | fontem recensere]

Vicimedia Communia plura habent quae ad mel spectant.