Nectar
Jump to navigation
Jump to search
Imago aevi recentioris: "Epulum deorum" ab Ioanne Bellino inceptum, a Titiano confectum (Pinacotheca Nationalis Vasingtoniae)
Vide etiam paginam discretivam: Nectar (discretiva)
Nectar (Graece νέκταρ) in mythologia Graeca fuit potio[1] (vel secundum nonnullos cibus)[2] deorum immortalium. Ut apud Homerum legimus, nectar colore rubro esse creditum est.[3]
Ambrosia in eadem mythologia fuit cibus deorum (sed apud alios potio). Nectar caelestibus erat causa et pignus immortalitatis.
Notae[recensere | fontem recensere]
- ↑ Homerus, Ilias 4.3, 19.38-39, 347-348, Odyssea 5.93 etc.
- ↑ Hesiodus, Theogonia 640; Archestratus, Hedypathia fr. 16 etc.
- ↑ Homerus, Hymnus in Apollinem 207: "χρυσέου ἐκ κρητῆρος ἀφύσσων νέκταρ ἐρυθρόν" ('aureo ex urceo hauriens nectar rubrum').
Bibliographia[recensere | fontem recensere]
- Clay, Jenny Strauss, "Immortal and ageless forever" in Classical Journal vol. 77 (1981) pp. 112–117
Nexus interni
|
Haec stipula ad mythologiam spectat. Amplifica, si potes! |