Ioannes Picus Mirandula
Jump to navigation
Jump to search
Ioannes Picus Mirandula
Ioannes Picus MirandulaRes apud Vicidata repertae:
Nativitas: 24 Februarii 1463; Mirandula
Obitus: 17 Novembris 1494; Florentia
Patria: Duchy of Mirandola
Obitus: 17 Novembris 1494; Florentia
Patria: Duchy of Mirandola
Officium
Munus: philosophus
Consociatio
Religio: Ecclesia Catholica Romana
Familia
Genitores: Gianfrancesco I Pico; Giulia Boiardo
Familia: House of Pico della Mirandola
Familia: House of Pico della Mirandola
Memoria
Sepultura: Museum of San Marco
Insignia heraldica
Ioannes Picus Mirandula[1] vel e Mirandula[2] sive Iohannes Picus Mirandulanus,[3] (Mirandulae natus die 24 Februarii 1463; Florentiae mortuus die 17 Novembris 1494) fuit philosophus, theologus, scriptorque Italus aevi Renascentiae litterarum. In Universitate Patavina iuri canonico studuit, Neoplatonismum, hermetismum, magiamque commiscens. In sua Oratione de hominis dignitate de hominis libero arbitrio ac de gloria philosophiae et artium liberalium disseruit.
Opera[recensere | fontem recensere]
Ioannes Picus Mirandulanus (media imagine) cum duobus contubernalibus Platonicae academiae litteratorum Florentinae: videtur dextra parte Angelus Politianus. Pars picturae muralis a Cosimo Rosselli in ecclesia Sancti Ambrosii factae
- Carmina
- Conclusiones philosophicae, cabalisticae et theologicae (deinde sub titulo falso De omnibus rebus et de quibusdam aliis). Conclusiones nongentae, 1532
- De ente et uno
- Disputationes adversus astrologiam divinatricem
- Heptaplus
- Oratio de hominis dignitate
Notae[recensere | fontem recensere]
- ↑ "Ioannes Picus Mirandula": vide multas litteras ab eo et ad eum scriptas, in Shane Butler, Angelo Poliziano: Letters: Volume I: Books I–IV (Cantabrigia in Massachusettia: Harvard University Press, 2006) e.g., pp. 16, 18, 20, 24, 26, 58, etc.; Carol Kidwell, Marullus (1989), p. 150; vide et hanc imaginem. "Ioannes Picus Mirandula" ad initium elogii a Paulo Iovio scripti, anno 1557 ad caput Operum omnium Basileae editi. "Io. Picus Mirandula" in titulo operis Conclusiones nongentae anno 1532 editae
- ↑ "IOÃN PICVS e MIRANDVLA" habes in imagine prima nostra e serie Ioviana. Aliter et sollemnius "Ioannes Picus, Mirandulae Concordiaeque comes": cf. titulum Operum omnium (Basileae, 1557)
- ↑ "Johañes Picus Mirandulanus": Vide textum ab ipso divulgatum
Bibliographia[recensere | fontem recensere]
- Editiones operum
- 1519 : Ioannis Pici Mirandulae Omnia opera; Ioannis Pici Mirandulae vita per Ioannem Franciscum illustris principis Galeotti Pici filium elegantissime conscripta. Venetiis: per Gulielmum de Fontaneto de Monteferrato Textus apud Internet Archive
- 1557 : Opera omnia Ioannis Pici, Mirandulae Concordiaeque comitis. Basileae Textus apud Internet Archive
- 1582 : Christophorus Cellarius, ed., Ioannis Pici Mirandulae, illustris et consummatissimi viri, Epistolarum liber. Cizae Textus apud Internet Archive
- Eruditio
- Henricus de Lubac, Pico della Mirandola. L'alba incompiuta del Rinascimento, Jaca Books, Mediolani 1994. (Italiane)
- Leonardo Quaquarelli, Zita Zanardi, Pichiana. Bibliografia delle edizioni e degli studi, Olschki, Florentiae 2005. (Italiane)
- Thomas Gilbhard, Paralipomena pichiana: a propos einer Pico–Bibliographie, in Accademia: Revue de la Société Marsile Ficin vol. VII, 2005, p. 81–94. (Theodisce)
- Giulio Busi, Vera relazione sulla vita e i fatti di Giovanni Pico, conte della Mirandola, Aragno, Taurinii 2010. (Italiane)
Nexus externi[recensere | fontem recensere]
- Ioannes Picus Mirandula in Vicifonte
- Carmina et Oratio de hominis dignitate
- Pagina interretialis VIAF
- Martinus Bastenius de Pici Mirandulæ super arte Cabbalistica opinione - 2015 - YouTube
|
Vicimedia Communia plura habent quae ad Ioannem Picum Mirandulanum spectant. |
._Wellcome_V0004659EL.jpg){kind=link}
