Sinus Finnicus

Latinitas nondum censa
E Vicipaedia
Tabula regionis Balticae locum sinus Finnici monstrat.

Sinus Finnicus[1][2] (Finnice Suomenlahti; Estonice Soome laht; Russice Финский залив, tr. Finskij zaliv) est sinus maritimus in orientali Maris Baltici parte inter meridianum Finniae litus, occidentale Russiae litus, et septentrionale Estoniae litus situs.

«Regiones ad sinum Finnicum accuratissime delineatae» (tabula Holmiae edita anno 1742)

Geographia[recensere | fontem recensere]

Sinus longitudo est 420 km et latitudo 70-130 km. Maxima altitudo est 121 m. Tota aquae superficies est circiter 29.5 milia km². Plus quam quinque menses anni derigescitur. Neva est maximum flumen quod in sinum effunditur; alia flumina sunt Luga, Narva, etc.

Insulae[recensere | fontem recensere]

Litus boreale sinus Finnici insulis skär genere innumerosis abundat, sed et pars media et meridiana multas insulas habet, e.g.

Urbes litorales[recensere | fontem recensere]

Variae urbes oppidaque iacent ad litora huius sinus, quorum sunt, e.g.:

Notae[recensere | fontem recensere]

Nexus interni[recensere | fontem recensere]

Nexus externi[recensere | fontem recensere]

Vicimedia Communia plura habent quae ad Sinum Finnicum spectant.
Situs geographici et historici: Locus: 59°50′0″N 26°0′0″E • OpenStreetMap • GeoNames • Thesaurus Getty • Store norske Lexikon • Большая российская энциклопедия