Humanitarium belli ius
Humanitarium belli ius est iuris inter civitates et gentes pars, quæ civitatum et militum actus in bello regit. Quæ iura, quod licitum et quod illicitum est in bello dicens, specialiter ad bellicorum actionum victimas, paganos, vulneratos, captivos, et neutrales partes spectant.
Partes duæ horum iurum distinguuntur: Ius in bello, quod de actibus in bello tractat, et ius ad bellum, quod de iusti belli causis. Post Chartam Consociationis Nationum, ius belli augmentata est ad "humanitarium belli ius" a cognitione humanitarianismi ex iuribus humanis universis.
Ius de pace perpetua
[recensere | fontem recensere]Immanuel Kantius in tractatu suo "Ad pacem perpetuam" pacem mundi postulavit per abrogationem militis perpetui ab ius naturale etiam Libero Isaiae.
Fontes iurum
[recensere | fontem recensere]Humanitarium belli ius erga omnes applicabile, habet multicabiles fontes in iure inter gentes, inter quas sunt:
- Declaratio Lutetiensis de iuri maritimo, anno 1856 pacta, quam praedonem maritimam abrogavit
- Conventus Genavenses quattuor cum duobus protocollis additis, omnes annis 1864 – 1977 facti
- Conventus Hagenses, annis 1899 –1954 facti
- Charta Consociationis Nationum, die 24 Octobris 1945 assignata
- Pactio de armis biologicis, anno 1972 a Consociatione Nationum editus
- Fundamenta humanitarii belli iuris Crucis Rubrae, anno 1978 assignata
- Principia Nurembergensia, ex conventu numero 177 Consociationis Nationum die 21 Novembris 1947 editum
- Conventus de genocidii criminis preventione et castigatione, anno 1948 a Consociatione Nationum editus
- Pactio de Armis Chemicis, anno 1993 a Consociatione Nationum editus
- Pactio de Bombis Subterraneis Interdicendis, anno 1997 a Consociatione Nationum editus
- Statutus Romae ad Iudicium Internationale Criminale, anno 1998 a Consociatione Nationum editus
- Pactio de mercatu armorum, anno 2013 a Consociatione Nationum editus
Conventus Genavenses et Protocollum
[recensere | fontem recensere]- I Conventus Genavensis, ad sauciorum et aegrotorum, intra militias bellum facientes, fatum meliorandum, 12 Augusti a.D. 1949
- II Conventus Genavensis, ad sauciorum et aegrotorum et naufragarum, intra classes militares maritimas, fatum meliorandum, 12 Augusti a.D. 1949
- III Conventus Genavensis, de captivorum in bello tractatione, 12 Augusti a.D. 1949
- IV Conventus Genavensis, de civilium personarum in belli tempore protectione, 12 Augusti a.D. 1949
- Protocollum additum I ad Conventiones Genavenses, de victimarum in bello internationali protectione, 8 Junii a.D. 1977.
- Protocollum additum II ad Conventiones Genavenses, de victimarum in bello civili protectione, 8 Iunii a.D. 1977.
- Protocollum additum III ad Conventiones Genevenses, de signo neutrali de religione, 11 Iunii a.D. 2005.
Prima Genavae Conventio scripta ratificataque est a.D. 1864, impulsu Henrici Dunant et Guilhelmus Henricus Dufour, necnon Confoederationis Helveticae. Postea usque hodie fere omnes civitates illas quattuor Genavae Conventiones ratificaverunt, et multae quoque additamentum unum et duo.
Consociatio Nationum Concilium Salutis de re militaris a sua Charta decreta anno 1945 habent, a qua Iudicium inter Civitates decretum est. Etiam Iudicium Criminale inter Gentes pro Iugoslavia Pristina de rebus in territorio Iugoslaviae Pristinae decretum est.
Crux rubra
[recensere | fontem recensere]Crux rubra est emblema protectionis neutrale in bello etiam in calamitae pro sauciis et aegrotis. Crux rubra etiam nomen est societatis huic protectioni humanitariae deditae, quod est Internationalis Crucis Rubrae Falcisque Rubrae Motus.
Auxilia humanitaria
[recensere | fontem recensere]Non sola Internationalis Crucis Rubrae Falcisque Rubrae Motus, Officium Coordinationis de Re Humanitariana decreta est anno 1991 a Consiciatione Nationum ad auxilia humanitariana.
Principia Nurembergensia
[recensere | fontem recensere]Conventus de genocidii criminis preventione et castigatione
[recensere | fontem recensere]Conventio de Prohibitione Cohercitioneque Criminum Genocidii