Quantum redactiones paginae "Gnaeus Octavius (consul 165 a.C.n.)" differant

E Vicipaedia
Content deleted Content added
Linea 15: Linea 15:
Anno [[165 a.C.n.|165]] una cum [[Titus Manlius Torquatus (consul 165 a.C.n.)|Tito Manlio Torquato]] consul creatus est<ref>[[Marcus Tullius Cicero]], ''De officiis'' I 138</ref>. Anno [[162 a.C.n.|162]], quod linguam Graecam optime loquebatur et in Graecia amicos multos habuit atque apud Graecas urbes magno in honore erat, legatus in orientem missus est, ut ea, quae in pace [[Apamea (Phrygia)|Apameae]] cum rege [[Antiochus III Magnus|Antiocho III]] rege Seleucidarum constituta essent, impetraret. Dum hac legatione fungitur [[Laodicea]]e in [[Syria]] necatus est. Senatus ei statuam in [[Forum Romanum|Foro Romano]] exstruendam decrevit<ref>[[Marcus Tullius Cicero]], ''Orationes Philippicae'' IX 4</ref> nec tamen sicarium nomine ''Leptinem'' poena affici iussit, quamvis a rege [[Demetrius I Soter|Demetrio]] traditum<ref>[[Polybius]], ''[[Historiae (Polybius)|Historiae]]'' XXXII 2-3. [[Appianus Alexandrinus|Appianus]], ''Syriaca'' 239-243.</ref>.
Anno [[165 a.C.n.|165]] una cum [[Titus Manlius Torquatus (consul 165 a.C.n.)|Tito Manlio Torquato]] consul creatus est<ref>[[Marcus Tullius Cicero]], ''De officiis'' I 138</ref>. Anno [[162 a.C.n.|162]], quod linguam Graecam optime loquebatur et in Graecia amicos multos habuit atque apud Graecas urbes magno in honore erat, legatus in orientem missus est, ut ea, quae in pace [[Apamea (Phrygia)|Apameae]] cum rege [[Antiochus III Magnus|Antiocho III]] rege Seleucidarum constituta essent, impetraret. Dum hac legatione fungitur [[Laodicea]]e in [[Syria]] necatus est. Senatus ei statuam in [[Forum Romanum|Foro Romano]] exstruendam decrevit<ref>[[Marcus Tullius Cicero]], ''Orationes Philippicae'' IX 4</ref> nec tamen sicarium nomine ''Leptinem'' poena affici iussit, quamvis a rege [[Demetrius I Soter|Demetrio]] traditum<ref>[[Polybius]], ''[[Historiae (Polybius)|Historiae]]'' XXXII 2-3. [[Appianus Alexandrinus|Appianus]], ''Syriaca'' 239-243.</ref>.


== Quae aedificia exstuxerit ==
== Aedificia ==
Post victoriam navalem ab Octavio [[Roma]]e in [[Campus Martius|Campo Martio]] apud [[Circus Flaminius|Circum Flaminium]] ''Porticus Octavia'' aedificata est, in quo Octavius cursum honorum recensebat<ref>[[Velleius Paterculus]] II 1</ref>. Quae Porticus ab [[Augustus|Augusto]] restituta est<ref>[[Res gestae Divi Augusti]] 19</ref>. Praeterea domum magnam in [[Mons Palatinus|Monte Palatino]] sibi aedificavit.
Post victoriam navalem ab Octavio [[Roma]]e in [[Campus Martius|Campo Martio]] apud [[Circus Flaminius|Circum Flaminium]] ''Porticus Octavia'' aedificata est, in quo Octavius cursum honorum recensebat<ref>[[Velleius Paterculus]] II 1</ref>. Quae Porticus ab [[Augustus|Augusto]] restituta est<ref>[[Res gestae Divi Augusti]] 19</ref>. Praeterea domum magnam in [[Mons Palatinus|Monte Palatino]] sibi aedificavit.



Emendatio ex 11:20, 21 Iunii 2016

Gnaeus Octavius (natus anno ignoto; mortuus anno 162 a.C.n. Laodiceae in Syria) fuit vir publicus Romanus; anno 165 a.C.n. consulatum cum Tito Manlio Torquato gessit.

Gens

Octavius fuit pater Gnaei Octavii consulis anno 128 a.C.n. et avus Gnaei Octavii qui consul anno 87 a.C.n. fuit.

Initium Cursus honorum

Octavius homo novus anno 172 a.C.n. aedilis curulis fuit atque anno 170 legatus in Graeciam missus est. Ab anno 169 Xvir sacris faciundis fuit. Anno 168 praetor classem in bello contra Macedoniam duxit et Persem regem in insula Samothracia captivum fecit.

Triumphus anno 167 a.C.n. celebratus

Triumphus navalis a Gnaeo Octavio e Macedonia et de rege Perseo die 1 Decembris 167 a.C.n. celebratus est, post triumphum L. Aemilii Paulli, sed ante triumphum L. Anicii Galli; omnes tres enim e Bello Macedonico tertio triumphaverunt. Octavii triumphus a Livio ita breviter descriptus est:

Paucos post dies Anicius et Octavius classe sua advecti. Tribus iis omnibus decretus est ab senatu triumphus mandatumque Q. Cassios praetori, cum tribunis plebis ageret, ex auctoritate patrum rogationem ad plebem ferrent, ut iis, quo die urbem triumphantes inveherentur, imperium esset. Intacta invidia media sunt: ad summa ferme tendit. Nec de Anici nec de Octavi triumpho dubitatum est; Paulum, cui ipsi quoque se conparare erubuissent, obtrectatio carpsit ...
Cn. Octavius kalendis Decembribus de rege Perseo navalem triumphum egit. Is triumphus sine captivis fuit, sine spoliis. Dedit sociis navalibus in singulos denarios septuagenos quinos, gubernatoribus, qui in navibus fuerant, duplex, magistris navium quadruplex[1].

De Syriaca legatione et morte

Anno 165 una cum Tito Manlio Torquato consul creatus est[2]. Anno 162, quod linguam Graecam optime loquebatur et in Graecia amicos multos habuit atque apud Graecas urbes magno in honore erat, legatus in orientem missus est, ut ea, quae in pace Apameae cum rege Antiocho III rege Seleucidarum constituta essent, impetraret. Dum hac legatione fungitur Laodiceae in Syria necatus est. Senatus ei statuam in Foro Romano exstruendam decrevit[3] nec tamen sicarium nomine Leptinem poena affici iussit, quamvis a rege Demetrio traditum[4].

Quae aedificia exstuxerit

Post victoriam navalem ab Octavio Romae in Campo Martio apud Circum Flaminium Porticus Octavia aedificata est, in quo Octavius cursum honorum recensebat[5]. Quae Porticus ab Augusto restituta est[6]. Praeterea domum magnam in Monte Palatino sibi aedificavit.

Vide etiam

Si vis plura legere

  • G. Marasco, 'L'uccisione del legato Cn. Ottavio (162a.C.) e la politica Romana in Siria', Prometheus 1986(12) : 226-238.
  • Tassilo Schmitt, "[1 4] O., Gn." in Der Neue Pauly vol. 8 (Stutgardiae: Metzler, 2000. ISBN 3-476-01478-9) col. 1099.

Nexus externus

Notae

  1. Titus Livius, Ab Urbe condita XLV 35; 42
  2. Marcus Tullius Cicero, De officiis I 138
  3. Marcus Tullius Cicero, Orationes Philippicae IX 4
  4. Polybius, Historiae XXXII 2-3. Appianus, Syriaca 239-243.
  5. Velleius Paterculus II 1
  6. Res gestae Divi Augusti 19


Antecessores:
Gaius Sulpicius Gallus et Marcus Claudius Marcellus
Consul
165 a.C.n.
cum
Tito Manlio Torquato
Successores:
Aulus Manlius Torquatus et Quintus Cassius Longinus