Titus Manlius Torquatus (consul 165 a.C.n.)
Titus Manlius Torquatus (natus saeculo 3 aut 2 a.C.n., mortuus post annum 140 a.C.n.) vir publicus Romanus fuit.
Gens[recensere | fontem recensere]
Avus eius Titus Manlius T.f. Torquatus annis 235 et 224 consulatum gessit. Frater eius Aulus Manlius Torquatus consul anni 164 a.C.n. erat. Filius eius Decimus Iunius Silanus Manlianus fuit, qui a Decimo Iunio Silano adoptatus est.
Cursus honorum[recensere | fontem recensere]
Manlius ab anno 170 pontifex erat[1] et eodem tempore etiam praeturam administravit. Anno 165 una cum Gnaeo Octavio consulatum gessit[2]. Anno 162 legatus una cum Gnaeo Cornelio Merula in Aegyptum iit, ut pacem inter reges fratres Ptolemaeum VIII et Ptolemaeum VI reficeret[3]. Anno 140 a.C.n. Torquatus, qui etiam iuris peritus notus erat, filium supra dictum, qui, postquam praetor in Macedonia fuit, propter pecunias repetundas accusatus est, damnavit et eum abdicavit. Qui filius a iudicio patris perterritus mortem sua manu petivit[4].
Bibliographia[recensere | fontem recensere]
- Fridericus Münzer: Manlius 83). In: Paulys Realencyclopädie der classischen Altertumswissenschaft (RE). Band XIV,1, Stuttgart 1928, Sp. 1209–1210.
- Petrus C. Nadig, "[I 20] M. Torquatus, T." in Der Neue Pauly vol. 7 (Stutgardiae: Metzler, 1999. ISBN 3-476-01477-0) col. 827.
Notae[recensere | fontem recensere]
- ↑ Titus Livius, Ab urbe condita XLIII 11,13
- ↑ Marcus Tullius Cicero, De finibus bonorum et malorum I 24
- ↑ Polybius Historiae XXXI 10; 17-20
- ↑ Marcus Tullius Cicero, De finibus I 24; Titus Livius, periochae LIV; Valerius Maximus V 8,3
| Antecessores: Gaius Sulpicius Gallus et Marcus Claudius Marcellus |
Consul 165 a.C.n. cum Gnaeo Octavio |
Successores: Aulus Manlius Torquatus et Quintus Cassius Longinus |