Quantum redactiones paginae "Oceanus Pacificus" differant
m r2.7.1) (bot addit: ab:Аокеан Ҭынч |
m bot mutat: pap:Oceano Pasifiko |
||
| Linea 259: | Linea 259: | ||
[[os:Сабыр фурд]] |
[[os:Сабыр фурд]] |
||
[[pam:Pacific Kadayatmalatan]] |
[[pam:Pacific Kadayatmalatan]] |
||
[[pap:Oceano |
[[pap:Oceano Pasifiko]] |
||
[[pih:Pesifik Oshen]] |
[[pih:Pesifik Oshen]] |
||
[[pl:Ocean Spokojny]] |
[[pl:Ocean Spokojny]] |
||
Emendatio ex 14:53, 24 Ianuarii 2011
Oceanus Pacificus est maximus ex Terrae divisionibus oceanicis. Patet ab Oceanum Arcticum in regionibus septentrionalibus ad Oceanum Australem et Antarcticam in australibus, ab Asia Australiaque in occidentalibus, et Americis in orientalibus finitimus.
Circa 169.2 milliona km2 in superficie, haec maxima Oceani Mundi pars—et vicissim hydrosphaerae pars—circa 46 centesimas aquatilis Terrae superficiei et circa 30 centesimas totius superficiei tegit.[1] Aequator oceanum dividit in Oceanum Pacificum Septentrionalem et Oceanum Pacificum Australem, duabus regionibus exceptis: insulae Galápagos et Gilbert, cum aequatorem varicent, omnino intra Oceanum Pacificum Australem a geologis anthropologisque habentur.[2] Fossa Mariana, in Pacifico occidentali, est imus locus in Pacifico et orbi terrarum, qui ad circa 10 911 m altus appropinquat.[3]
Pomponius Mela, De situ orbis (3.7) et Plinius, Naturalis historia (6.20) appellabant eum Oceanum Eoum, id est Oceanum Orientalem seu Oceanum Aurorae. Oceanus tamen hic nominatus fuit a Plinio (Naturalis Historia, 6.15) Oceanus Sericus, id est Oceanus Sericae.
Belascus Nuñez Balboa (Hispanice: Vasco Núñez de Balboa), explorator Hispanus, Isthmum Panamensem anno 1513 transiens, oceano nomen Mare Australe (Hispanice: Mar del Zur seu Mar del Sur ; Anglice: South Sea ; Hollandice: Zuyd Zee) dedit. Ferdinandus Magellanus, explorator Lusitanus, hunc oceanum post proficiscendum ex Oceano Atlantico Australi, "tumultuoso" hieme anno 1520 venit, quem Mare Pacificum appellavit, ex macaronica locutione Luso-Latina Tepre Pacificum.[4] Magellanus, praefectus parvae classi Hispanicae quinque navium, quae Carolus I, Rex Hispaniae (Carolus V, Imperator Sacri Imperii Romani Germanici), invenire transitionem per extremum australem Americae in Malucas Insulas misit, fuit primus Europaeus qui Oceanum Pacificum transit, a Freto Magellanico usque ad insulas quas ille appellavit Latronum (hodie Marianas Insulas) et Philippinas (honori Philippi II, Principis Hispaniae, nominatas).
Maiores portus
- Acapulco Guerreri Mexici
- Anchorage (Alaska) Civitatum Foederatarum
- Angelopolis Californiae Civitatum Foederatarum
- Antofagasta Tsiliae
- Arica Tsiliae
- Aucklandia Novae Zelandiae
- Bacolod Urbs Philippinarum
- Bangkok Thailandiae
- Batangas Philippinarum
- Bluff Novae Zelandiae
- Brisbane Terrae Reginae Australiae
- Buenaventura Columbiae
- Busan Coreae Meridianae
- Cabo San Lucas Californiae Inferioris Mexici
- Cagayan de Oro Urbs Philippinarum
- Callao Peruviae
- Cebu Urbs Philippinarum
- Chongjin, Coreae Septentrionalis
- Dalian Rei Publicae Popularis Sinarum
- Danang Vietnamiae
- Davao Urbs Philippinarum
- Ensenada Californiae Inferioris Mexici
- Esmeraldas Aequatoriae
- Guayaquil Aequatoriae
- Haiphong Vietnamiae
- Hong Kong Rei Publicae Popularis Sinarum
- Honolulu, Hawaii, Civitatum Foederatarum
- Incheon Coreae Meridianae
- Iloilo Philippinarum
- Iquique Tsiliae
- Jayapura Indonesiae
- Kaohsiung Rei Publicae Sinarum
- Kitimat Columbiae Britannicae Canadae
- Keelung Rei Publicae Sinarum
- Kobe Iaponiae
- Kuala Terengganu Malaysiae
- Laem Chabang Thailandiae
- Lyttelton Novae Zelandiae
- Long Beach Civitatum Foederatarum
- Manta, Aequatoriae
- Manzanillo, Colima Mexici
- Mazatlán Sinaloae Mexici
- Melbourne Victoriae Australiae
- Manila Philippinarum
- Nampho Coreae Septentrionalis
- Newcastle Novae Cambriae Australis Australiae
- Oakland Californiae Civitatum Foederatarum
- Panama Urbs Panamae
- Portland, Oregon Civitatum Foederatarum
- Portoviejo Aequatoriae
- Prince Rupert Columbiae Britannicae Canadae
- Puerto Chacabuco Tsiliae
- Puerto Montt Tsiliae
- Puerto Vallarta, Jalisco Mexici
- Pyeongtaek Coreae Meridianae
- Qingdao Rei Publicae Popularis Sinarum
- Saigon Vietnamiae
- Sanctus Antonius Tsiliae
- San Diego Californiae Civitatum Foederatarum
- Sanctus Franciscus Californiae Civitatum Foederatarum
- Seattlum Vashingtoniae Civitatum Foederatarum
- Shanghai Rei Publicae Popularis Sinarum
- Shenzhen Rei Publicae Popularis Sinarum
- Singapora
- Songkhla Thailandiae
- Sydneium Novae Cambriae Australis Australiae
- Tacoma Vasingtoniae Civitatum Foederatarum
- Taichung Rei Publicae Sinarum
- Talcahuano Tsiliae
- Tauranga Novae Zelandiae
- Tianjin Rei Publicae Popularis Sinarum
- Tijuana Californiae Inferioris Mexici
- Tokyo Iaponiae
- Tumaco Columbiae
- Vallis Paradisi Tsiliae
- Vancouver Columbiae Britannicae Canadae
- Victoria Columbiae Britannicae Canadae
- Vladivostok Russiae
- Wollongong Novae Cambriae Australis Australiae
- Xiamen Rei Publicae Popularis Sinarum
- Yantai Rei Publicae Popularis Sinarum
- Yokohama Iaponiae
- Zamboanga Philippinarum
Vide etiam
- Bellum Pacifici
- Bellum Pacificum
- Insulae Pacificae
- Iugum Pacifico-Antarcticum
- Litus Pacificum
- Ora Pacifica
- Septem maria
- Typhon marinus
- Zona temporalis Pacifica
Notae
- ↑ Pacific Ocean." Britannica Concise (Sicagi: Chicago: Encyclopædia Britannica, Inc., 2006).
- ↑ International Hydrographic Organization (1953). "Limits of Oceans and Seas, 3rd edition". Monte Carlo, Monaco: International Hydrographic Organization
- ↑ "Japan Atlas: Japan Marine Science and Technology Center".
- ↑ NewAdvent.org.
- ↑ LOC.gov.
Bibliographia
- Barkley, Richard A. 1968. Oceanographic Atlas of the Pacific Ocean. Honolulu: University of Hawaii Press.
- National Geographic Society. 1985. Blue Horizons: Paradise Isles of the Pacific. Washington, D.C.: National Geographic Society. ISBN 0-87044-544-8.
- Cameron, Ian. 1987. Lost Paradise: The Exploration of the Pacific. Topsfield, Mass.: Salem House. ISBN 0-88162-275-3.
- Couper, A. D., ed. 1989. Development and Social Change in the Pacific Islands. Londini: Routledge. ISBN 0-415-00917-0.
- Gilbert, John. 1971. Charting the Vast Pacific. Londini: Aldus. ISBN 0-490-00226-9.
- Lower, J. Arthur. 1978. Ocean of Destiny: A Concise History of the North Pacific, 1500-1978. Vancouver: University of British Columbia Press. ISBN 0-7748-0101-8.
- Napier, W., J. Gilbert, et J. Holland. 1973. Pacific Voyages. Garden City, N.Y.: Doubleday. ISBN 0-385-04335-X.
- Oliver, Douglas L. 1989. The Pacific Islands. Ed. 3a. Honolulu: University of Hawaii Press. ISBN 0-8248-1233-6.
- Ridgell, Reilly. 1988. Pacific Nations and Territories: The Islands of Micronesia, Melanesia, and Polynesia. Ed. 2a. Honolulu: Bess Press. ISBN 0-935848-50-9.
- Soule, Gardner. 1970. The Greatest Depths: Probing the Seas to 20,000 feet (6,100 m) and Below. Philadelphia: Macrae Smith. ISBN 0-8255-8350-0.
- Spate, O. H. K. 1988. Paradise Found and Lost. Minneapolis: University of Minnesota Press. ISBN 0-8166-1715-5.
- Terrell, John. 1986. Prehistory in the Pacific Islands: A Study of Variation in Language, Customs, and Human Biology. Cantabrigiae: Cambridge University Press. ISBN 0-521-30604-3.
Nexus externi
|
Vicimedia Communia plura habent quae ad Oceanum Pacificum spectant. |
- Series de oceanis, Los Angeles Times
- NOAA.gov, EPIC Pacific Ocean Data Collection Viewable on-line collection of observational data
- NOAA.gov, NOAA In-situ Ocean Data Viewer, plot and download ocean observations
- NOAA.gov, NOAA Ocean Surface Current Analyses - Realtime (OSCAR)
- NOAA.gov, NOAA PMEL Argo profiling floats Realtime Pacific Ocean data
- NOAA.gov, NOAA TAO El Niño data Realtime Pacific Ocean El Niño buoy data
- Paginae apud Zeal.com
- 7000 paginae de Novae Zelandiae
 |
Haec stipula ad geographiam spectat. Amplifica, si potes! |