Iacutia

Haec pagina de re publica Iacutia explicat. Si aliud quaeris quod etiam "Iacutia" appellatur, vide Iacutia (discretiva).

Iacutia

Res apud Vicidata repertae:

res publica
Civitas: Russia
Locus: 66°24′0″N 129°10′0″E
Nomen officiale: Республика Саха (Якутия), Саха Өрөспүүбүлүкэтэ, Якутская-Саха Советская Социалистическая Республика
Situs interretialis

Fines

Procuratio superior: Russia
Territoria finitima: Territorium Crasnoiarense, Regio Ircutensis, Territorium Transbaicalicum, Regio Amurensis, Territorium Fortunianum, Regio Magadanensis, Districtus autonomus Tschucoticus

Forma

Area: 3 083 523 chiliometrum quadratum
Caput: Iacutia

Gestio

Praefectus: Aysen Nikolayev

Vita

Incolae: 981 971
Sermo publicus: Russica, lingua Iacutica
Zona horaria: Tempus Iacutianum, Tempus Eocrateanum, Tempus Magadanense

Commemoratio

Paean: National Anthem of the Sakha Republic

Sigla

Siglum autoraedarum: 14

Tabula aut despectus

Iacutia^[1] sive Iakutia,^[2] vel officiale Res Publica Sacha (Iacutia), Russice Республика Саха (Якутия) et Iacutice Саха Өрөспүүбүлүкэтэ, Саха Сирэ vocatur, subiectum Foederationis Russicae est, anno 1922 formatum, et ab anno 2000 in Russicum Districum (Circulum) Foederalem Extremorientalem inclusum.

Tabula geographica Iacutiae

Iacutia, in parte septentrio-orientali Siberiae sita, in oriente sua cum districtu autonomo Tschucotico et regione Magadanensi, in meridie-oriente cum territorio Chabarovskensi, in meridie cum regione Amurensi et territorio Transbaicalico, in meridie-occidente cum regione Ircutensi, in occidente cum territorio Crasnoiarensi terminos terrestres habet, in septentrione sua autem a maribus Lapteviorum et Siberico Orientali alluetur. Cum area 3 103 200 km², Iacutia est subiectum amplissimum Foederationis Russicae. Circa 960 milia incolarum habet (anno 2016), quorum fere 50% gente Iacuti, fere 38% autem Russi sunt.

Metropolis rei publicae Iacutiae est urbs Iacutia (vulgo Jakutsk). Urbs secunda a maxima est Neriungri^[3]. Linguae officiales sunt Iacutica et Russica.

Lena est flumen Iacutiae maximum. Eius confluentes sunt Aldanus, Olecma, Wiluius et Witimus. Alia flumina Iacutiae sunt Anabira, Colyma, Iana, Indigirca et Olenecus.

Iacutiae pars septentrionalis montuosa est. Montes Verchoianenses et Iugum Czerskii^[4] inter iuga Iacutiae nominari possunt.