Iacutia
Civitas: Russia
Locus: 66°24′0″N 129°10′0″E
Nomen officiale: Республика Саха (Якутия), Саха Өрөспүүбүлүкэтэ, Якутская-Саха Советская Социалистическая Республика
Situs interretialis
Fines
Territoria finitima: Territorium Crasnoiarense, Regio Ircutensis, Territorium Transbaicalicum, Regio Amurensis, Territorium Fortunianum, Regio Magadanensis, Districtus autonomus Tschucoticus
Forma
Gestio
Vita
Sermo publicus: Russica, lingua Iacutica
Zona horaria: Tempus Iacutianum, Tempus Eocrateanum, Tempus Magadanense
Commemoratio
Sigla
Iacutia[1] sive Iakutia,[2] vel officiale Res Publica Sacha (Iacutia), Russice Республика Саха (Якутия) et Iacutice Саха Өрөспүүбүлүкэтэ, Саха Сирэ vocatur, subiectum Foederationis Russicae est, anno 1922 formatum, et ab anno 2000 in Russicum Districum (Circulum) Foederalem Extremorientalem inclusum.
Iacutia, in parte septentrio-orientali Siberiae sita, in oriente sua cum districtu autonomo Tschucotico et regione Magadanensi, in meridie-oriente cum territorio Chabarovskensi, in meridie cum regione Amurensi et territorio Transbaicalico, in meridie-occidente cum regione Ircutensi, in occidente cum territorio Crasnoiarensi terminos terrestres habet, in septentrione sua autem a maribus Lapteviorum et Siberico Orientali alluetur, quae maria insulis Sibiriae Novae, freto Demetrii Laptevii a terra continente divisis, separata sunt.
Aream 3 103 200 chm2 habens, Iacutia est subiectum amplissimum Foederationis Russicae esr. Circa 960 milia incolarum habet (anno 2016), quorum fere 50% gente Iacuti, fere 38% autem Russi sunt.
Linguae officiales sunt Iacutica et Russica.
Urbes[recensere | fontem recensere]
Metropolis rei publicae Iacutiae est urbs Iacutia (vulgo Jakutsk). Urbs secunda a maxima est Neriungri[3].
Flumina[recensere | fontem recensere]
Flumina Iacutiae ad pelvim siccationis Oceani Arctici pertinent; flumina maxima, quae in oceanum influunt, sunt Anabira, Olenecus, Lena, Iana, Indigirca et Colyma (ab occidente ad orientem enumerata).
Horum fluminum maxima est Lena. Eius confluentes sunt Aldanus (cum Timptone, Utschuro, Maia, Iudoma et Amga), Olecma, Wiluius et Witimus.
Montes[recensere | fontem recensere]
Iacutiae pars septentrionalis montuosa est. Montes Verchoianenses et Iugum Czerskii[4] inter iuga Iacutiae nominari possunt. Planities elevata Sibiriae Mediae Iacutiae partem occidentalem occupat. Iuga Suntar Chaiata et Iudomense in parte orientali Iacutiae et in territorio Fortuniano sita sunt. In meridie iugum Palmarium Iacutiam a regio Amurensi separat.
Notae[recensere | fontem recensere]
- ↑ "Florae Jacutiae species novae e genere Artemisia L." [1]; "Lichenes reservati "Suntar-Hayata" (Jacutia)]"[2]
- ↑ "... in parte boreali Jakutiae"[3]
- ↑ Schedae ad Herbarium florae URSS, vol. 26, 1988, p. 46.
- ↑ Norae Zabinkovae et Moysis Kirpicznikov Nomina physico-geographica principalia URSS s.v. Черского, хр..
Nexus interni[recensere | fontem recensere]
Nexus externi[recensere | fontem recensere]
![]() |
Situs geographici et historici: Locus: 66°24′0″N 129°10′0″E • OpenStreetMap • GeoNames • Большая российская энциклопедия • Encyclopædia Britannica |
![]() |
Vicimedia Communia plura habent quae ad rem publicam Iacutiam spectant. |