Iacutia
Haec pagina de re publica Iacutia explicat. Si aliud quaeris quod etiam "Iacutia" appellatur, vide Iacutia (discretiva).
Iacutia.svg)
Civitas: Russia
Locus: 66°24′0″N 129°10′0″E
Nomen officiale: Республика Саха (Якутия), Саха Өрөспүүбүлүкэтэ, Якутская-Саха Советская Социалистическая Республика
Situs interretialis
Fines
Territoria finitima: Territorium Crasnoiarense, Regio Ircutensis, Territorium Transbaicalicum, Regio Amurensis, Territorium Fortunianum, Regio Magadanensis, Districtus autonomus Tschucoticus
Forma
Gestio
Vita
Sermo publicus: Russica, lingua Iacutica
Zona horaria: Tempus Iacutianum, Tempus Eocrateanum, Tempus Magadanense
Commemoratio
Sigla
Tabula aut despectus
.svg)
Iacutia[1] sive Iakutia,[2] vel rite Res Publica Sacha (Iacutia), Russice Республика Саха (Якутия) et Iacutice Саха Өрөспүүбүлүкэтэ, Саха Сирэ vocatur, subiectum Foederationis Russicae est, anno 1922 formatum, et ab anno 2000 in Russicum Districum (Circulum) Foederalem Extremorientalem inclusum.
Iacutia, in parte septentrio-orientali Siberiae sita, in oriente sua cum districtu autonomo Tschucotico et regione Magadanensi, in meridie-oriente cum territorio Chabarovskensi, in meridie cum regione Amurensi et territorio Transbaicalico, in meridie-occidente cum regione Ircutensi, in occidente cum territorio Crasnoiarensi terminos terrestres habet, in septentrione sua autem a maribus Lapteviorum et Siberico Orientali alluitur, quae maria insulis Sibiriae Novae, freto Demetrii Laptevii a terra continente divisis, separata sunt.
Aream 3 103 200 chm2 habens, Iacutia est amplissimum Foederationis Russicae subiectum. Circa 960 milia incolarum habet (anno 2016), quorum fere 50 centesimae gente Iacuti, fere 38 centesimae autem Russi sunt.
Linguae publicae sunt Iacutica et Russica.
Flumina[recensere | fontem recensere]
Flumina Iacutiae ad pelvim siccationis Oceani Arctici pertinent; flumina maxima, quae in oceanum influunt, sunt (ab occidente ad orientem enumerata):
Horum fluminum maxima est Lena. Eius confluentes sunt Aldanus (cum Timptone, Utschuro, Maia, Iudoma et Amga), Olecma, Talba, Wiluius et Witimus.
Montes[recensere | fontem recensere]
Iacutiae partes septentrionalis et orientalis montuosa est. Montes Verchoianenses et Iugum Czerskii, ambo alti et frigidi, in parte septentrio-orientali Iacutiae patent. Planities montana Iano-Oimiakonica hos montes et Suntar Chaiata coningit. Systema montanum Suntar Chaiata (cum iugo Iudomensi) in parte orientali Iacutiae et in territorio Fortuniano sita sunt. In meridie iugum Palmarium Iacutiam a regione Amurensi separat; iugo Palmario planities montana Aldanica adiacet. Partem Iacutiae occidentalem planities elevata Sibiriae Mediae occupat.
Urbes[recensere | fontem recensere]
Caput rei publicae Iacutiae est urbs Iacutia (vulgo Jakutsk). Urbs secunda a maxima est Neriungri. Tiksi colonia urbana portus maris Lapteviorum prope ad delta Lenae situs est et Czerski prope ad delta Colymae et mare Sibiricum Orientale.
Notae[recensere | fontem recensere]
- ↑ T. Leonova, Florae Jacutiae species novae e genere Artemisia L., in: Novitates systematicae plantarum vascularium, 1978, p. 50; L.N. Poryadina, Lichenes reservati "Suntar-Hayata" (Jacutia), in: Novitates systematicae plantarum vascularium, 34, 2001.
- ↑ I. I. Makarova, V. I. Perfiljeva, Ad lichenofloram partis boreali-occidentalis Jakutiae, in: Novitates systematicae plantarum vascularium, 21, 1984.
Nexus interni[recensere | fontem recensere]
Nexus externi[recensere | fontem recensere]
|
|
Situs geographici et historici: Locus: 66°24′0″N 129°10′0″E • OpenStreetMap • GeoNames • Store norske Lexikon • Большая российская энциклопедия • Encyclopædia Britannica |
|
Vicimedia Communia plura habent quae ad rem publicam Iacutiam spectant. |