Quantum redactiones paginae "Circulus Ignis Pacificus" differant

E Vicipaedia
Content deleted Content added
m +
m r2.7.3) (automaton mutat: en:Pacific Ring of Fireen:Ring of Fire
Linea 92: Linea 92:
[[af:Ring van Vuur]]
[[af:Ring van Vuur]]
[[ar:منطقة الحزام الناري]]
[[ar:منطقة الحزام الناري]]
[[map-bms:Lingkar gunung api pasifik]]
[[bg:Тихоокеански огнен пръстен]]
[[bg:Тихоокеански огнен пръстен]]
[[bs:Pacifički vatreni prsten]]
[[bs:Pacifički vatreni prsten]]
Linea 99: Linea 98:
[[da:Ildringen]]
[[da:Ildringen]]
[[de:Pazifischer Feuerring]]
[[de:Pazifischer Feuerring]]
[[en:Pacific Ring of Fire]]
[[en:Ring of Fire]]
[[et:Vaikse ookeani tulerõngas]]
[[es:Cinturón de Fuego del Pacífico]]
[[es:Cinturón de Fuego del Pacífico]]
[[et:Vaikse ookeani tulerõngas]]
[[eu:Ozeano Bareko Suzko Eraztuna]]
[[eu:Ozeano Bareko Suzko Eraztuna]]
[[fi:Tyynenmeren tulirengas]]
[[fr:Ceinture de feu du Pacifique]]
[[fr:Ceinture de feu du Pacifique]]
[[gl:Cinto de lume do Pacífico]]
[[gl:Cinto de lume do Pacífico]]
[[ko:환태평양 조산대]]
[[he:טבעת האש]]
[[hr:Pacifički vatreni prsten]]
[[hr:Pacifički vatreni prsten]]
[[hu:Tűzgyűrű]]
[[id:Cincin Api Pasifik]]
[[id:Cincin Api Pasifik]]
[[it:Cintura di fuoco]]
[[it:Cintura di fuoco]]
[[ja:環太平洋火山帯]]
[[he:טבעת האש]]
[[ko:환태평양 조산대]]
[[lt:Ugnies žiedas]]
[[lt:Ugnies žiedas]]
[[map-bms:Lingkar gunung api pasifik]]
[[hu:Tűzgyűrű]]
[[ms:Lingkaran api Pasifik]]
[[ms:Lingkaran api Pasifik]]
[[nl:Ring van Vuur]]
[[nl:Ring van Vuur]]
[[nn:Eldringen i Stillehavet]]
[[ja:環太平洋火山帯]]
[[no:Ildringen i Stillehavet]]
[[no:Ildringen i Stillehavet]]
[[nn:Eldringen i Stillehavet]]
[[oc:Cencha de fuòc del Pacific]]
[[oc:Cencha de fuòc del Pacific]]
[[pl:Pacyficzny pierścień ognia]]
[[pl:Pacyficzny pierścień ognia]]
Linea 122: Linea 123:
[[ro:Cercul de foc al Pacificului]]
[[ro:Cercul de foc al Pacificului]]
[[ru:Тихоокеанское вулканическое огненное кольцо]]
[[ru:Тихоокеанское вулканическое огненное кольцо]]
[[sh:Vatreni pojas Pacifika]]
[[simple:Pacific Ring of Fire]]
[[simple:Pacific Ring of Fire]]
[[sk:Ohnivý kruh]]
[[sk:Ohnivý kruh]]
[[sr:Ватрени појас Пацифика]]
[[sr:Ватрени појас Пацифика]]
[[sh:Vatreni pojas Pacifika]]
[[su:Cingcin Api Pasifik]]
[[su:Cingcin Api Pasifik]]
[[fi:Tyynenmeren tulirengas]]
[[sv:Eldringen]]
[[sv:Eldringen]]
[[tl:Singsing ng Apoy ng Pasipiko]]
[[ta:எரிமலை வளையம்]]
[[ta:எரிமலை வளையம்]]
[[th:วงแหวนแห่งไฟ]]
[[th:วงแหวนแห่งไฟ]]
[[tl:Singsing ng Apoy ng Pasipiko]]
[[tr:Pasifik Deprem Kuşağı]]
[[tr:Pasifik Deprem Kuşağı]]
[[uk:Тихоокеанське вогняне коло]]
[[uk:Тихоокеанське вогняне коло]]

Emendatio ex 09:36, 5 Martii 2013

Circulus Ignis Pacificus (tabula Anglice signata).
Laminae tectonicae orbis terrarum (tabula Anglice signata).

Circulus Ignis Pacificus vel tantum Circulus Ignis est regio ubi multi terraemotus eruptionesque montium igniferorum in pelvi Oceani Pacifici fiunt. Forma soleae 40 000 chiliometrorum latae, is cum paene continua fossarum oceanicarum, arcuum oceanicorum, cingulorumque volcanicorum et/aut motuum laminarum serie. Circulus Ignis, 452 montes igniferos habens, plus quam 75 centesimas orbis terrarum montium igniferorum vivorum et montium igniferorum dormientium sustinet.[1] Circulus aliquando Cingulus Circum-Pacificus et Cingulus Seismicus Circum-Pacificus appellatur.

Eruptio Montis Sanctae Helenae die 22 Iulii 1980.

Circa 90 centesimae[2] terraemotuum orbis terrarum et 81 centesimae[3] maximorum terraemotuum orbis terrarum secundum Circulum Ignis fiunt. Proxima regio seismica (5–6% terraemotuum et 17% maximorum terraemotuum orbis terrarum) est Cingulus Alpidus, qui a Iava ad Sumatram per Himalayas et Mediterraneum, et procul in Oceanum Atlanticum extendit. Iugum Mid-Atlanticum est tertius orbis terrarum cingulus terraemotuum.[4][5]

Circulus Ignis est praesens tectonicae laminarum atque motus concursuumque laminarum lithosphericarum effectus.[6] Orientalis circuli pars est effectus subductionis Laminae Nazcensis et Laminae Cocos sub Laminam Americae Australis ad occidentem moventem. Lamina Cocos vicissim sub Laminam Caribicam in America Media subducitur. Pars Laminae Pacificae, cum parva Lamina Ioannis de Fuca, sub Laminam Americae Septentrionalis subducitur. Secundum partem septentrionalem, Lamina Pacifica, ad boreoccidentem movens, sub arcum Insularum Aleutianarum subducitur. Procul ad occidentem, Lamina Pacifica secundum arcus Paeninsulae Camchatcae ad meridiem praeter Iaponiam subducitur. Pars meridiana est multiplex, ubi variae laminae tectonicae minores ex Insulis Marianis, Philippinis, Bougainville, Tonga, et Nova Zelandia cum Lamina Pacifica confligunt; haec pars Australiam excludit. Indonesia inter Circulum Ignis patet secundum insulas boreorientales quae adiacent Novam Guineam, et Nova Guinea ipsa, et Cingulum Alpidum secundum australem et occidentem a Sumatra, Iava, Bali, Flores, et Timoria. Regio celebris et vivissimi Mendi Sancti Andreae in California est mendum transforme, quod partem Clivis Pacifici Orientalis sub Civitates Foederatas meridio-occidentales et Mexicum compensat. Motus mendi multos terraemotus parvos interdum in dies generat, quorum plurimi sunt nimium parvi sentiri.?[7][8] Vivum Mendum Reginae Carlottae in occidentali Insularum Reginae Carlottae Columbiae Britannicae Canadae litore, tres generavit magnos terraemotus per saeculum vicensimum: eventus magnitudinis 7 anno 1929, magnitudinis 8.1 anno 1949 (maximus Canadae terraemotus notus), et magnitudinis 7.4 anno 1970 factos.[9]

Mons Fusius solis ortu, ex Lacus Kawaguchi visus.
Mons Merapi in Iava Media.
Mons Erebus, anno 1972.
Tabula maiorum montium igniferorum in Philippinis sitorum (Anglice signata).
Avachinsky, mons ignifer vivus in Paeninsula Camchatca situs.

Terrae intra Circulum

Eruptio Montis Pinatubo anno 1991.

Vide etiam

Notae

Bibliographia

Nexus externi

Vicimedia Communia plura habent quae ad Tabulas Circuli Ignis Pacifici spectant.

Haec stipula ad vulcanologiam spectat. Amplifica, si potes!