Benzodiazepinum

	Cave: notitiae huius paginae nec praescriptiones nec consilia medica sunt.

Structura benzodiazepinorum fusionem ex benzeno et diazepino. R1, R2, R2', R7 signant loca, quo gregis chemicis effectus varios fieri possunt.

Benzodiazepinum est compositum chemicum psychotropicum, fusum ex benzeno et anulo diazepini, cum effectibus in systemate nervosum centrali anxiolyticis aut sedantibus^[1] aut anticonvulsivis.

Benzodiazepina receptoria GABA_A modificant, ideo ut neurotransmissor GABA melius receptorium inflectat.

Medici benzodiazepinis in tractandis et insomnia et anxietate et inquietudine utuntur.

Historia[recensere | fontem recensere]

Chlordiazepoxidum

Anno 1955 Leo Sternbach in Nova Caesarea^[2] primum benzodiazepinum, Chlordiazepoxidum, confecit.

Natura chemica[recensere | fontem recensere]

Structura chemica[recensere | fontem recensere]

Benzodiazepinum heterocyclus fusione chemica ex anulo benzeni et diazepino (heterocyclus cum septem atomis, quinque enim carbonii et duabus nitrogenii) oritur. Benzodiazepino atomi nitrogenii positione una et quattuor locati sunt, ergo 1,4-diazepinum dicitur. Praeter 1,4-diazepinum etiam 1,2-diazepinum et 1,3-diazepinum sunt neuter verum cum effectibus pharmacologicis 1,4-diazepini.

Azepinum cum nitrogenii atomo singulari (per definitionem semper "positione 1")
1,4-di-azepinum cum nitrogeniis (N) positione 1 (supra) et 4 (infra et dextra).

Ergo benzodiazepinis usitatis 1,4-diazepina sunt, quae receptoria GABA_A obsident.

Natura pharmacologica[recensere | fontem recensere]

Pharmacokinetica[recensere | fontem recensere]

Benzodiazepinum	Tempus semivitae biologicum $t_{\frac {1}{2}}$ .^[3] (horae)	Velocitas effectuum initii
Alprazolamum	+12, – 15	intermedium
Flunitrazepamum	+18, – 26	intermedium
Chlordiazepoxidum	+10, – 30	intermedium
Clonazepamum	+10, – 50	leniter
Diazepamum	+20, – 80	velociter
Lorazepamum	+10, – 20	intermedium
Midazolamum	+2, – 2.5	velociter
Oxazepamum	+5, – 10	leniter
Prazepamum	+50, – 200	leniter

Secundum tempus semivitae biologicum unumquodque benzodiazepinum in greges tres qui sunt dividi potest^[4]:

velociter proficiens (1 — 12 horae)
intermedium proficiens (12 — 40 horae)
leniter proficiens (40 — 250 horae)

Natura medica[recensere | fontem recensere]

Benzodiazepini et tranquillantia (sedativa, hypnotica) et anticonvulsiva adhibentur. Usus in senectute quaedam salutis impedimanta imponat.

Ordo mundi sanitarius in suo Systemate classificationis Anatomico Therapeutico Chemicoque benzodiazepina caudicibus et N05BA et N05CD recepit.

Benzodiazepina et homo senex[recensere | fontem recensere]

Usus benzodiazepinorum medicus in senectute, non raro insignibus cum periculis coniunctus est, imprimis tractatione longiore observatum:

Sedatio, hypotonia musculorum, ataxia efficiunt casus (cum fracturae et vulneris cerebralis periculo)
Dementia
Effectus paradoxici ut agitatio et insomnia

Nexus interni

Notae[recensere | fontem recensere]

↑ Nature Neuroscience: De benzodiazepinorum effectibus sedantibus
↑ Negotium: Hoffmann-La Roche
↑ http://goldbook.iupac.org/B00658.html
↑ Cardinali D, Monti J (2006). Chronopharmacologia et implicatio sua pharmacologiae somni. In: Pandi-Perumal S, Monti J. Clinical pharmacology of sleep. Basel: Birkhäuser. pp. 211–3. ISBN 9783764374402. (Anglice)

[1] Nature Neuroscience: De benzodiazepinorum effectibus sedantibus

[2] Negotium: Hoffmann-La Roche

[3] ttp://goldbook.iupac.org/B00658.html

[4] Cardinali D, Monti J (2006). Chronopharmacologia et implicatio sua pharmacologiae somni. In: Pandi-Perumal S, Monti J. Clinical pharmacology of sleep. Basel: Birkhäuser. pp. 211–3. ISBN 9783764374402. (Anglice)

[1]

[2]

[3]

[4]