Lingua Iaponica

Lingua Iaponica 日本語
IPA:	[ ɲihoŋɡo ]
Taxinomia:	lingua ab aliis segregata nisi, ut credunt nonnulli, in familia Altaica includenda
Locutores:	127 000 000
Sigla:	1 ja, 2 jpn, 3 jpn
Status publicus
Officialis	Iaponia
Privata	Brasilia, C. F. A. (praecipue Hawaii), alibi
Litterae:
Scriptura:	Iaponica
Procuratio:
Familiae linguisticae coloribus Vicipaedicis pictae

Lingua Iaponica vel Iaponice (Iaponice: Nihongo) est lingua in Iaponia, quam plus quam centies septies et vicies milies miliarum (centies septies et vicies milionarum, 127 000 000) personarum, praecipue in Iaponia, sed etiam in comunitatibus per totum mundum loquuntur. Linguam agglutinativam existimatur. Est originis Altaica. Est clara sua sistema multiplica pronomenum honorificorum reflectans morem societatis Iaponicae stratificatae. Lingua habet formas verborum et vocabularium praecipuum qui indicat statum relativum dictoris et auditoris. Non sunt soniti multi in lingua Iaponica, sed est sistema vocis.

Lingua Iaponica recepit influentam Sinicam fortem magis quam 1500 annos. Iaponica scribitur mixta litterarum Sinicarum (nomine kanji, Latine kansi), et sistema syllabarum modificata (nomine kana, latine kana), qui etiam deducetur litteris Sinicis. Multa verba importa sunt ex lingua Sinica, aut formis Sinicis.

Classificatio

Linguistae historicae quae linguam Iaponicam studiant consentiunt eam altrum membrum familiae lingualis Iaponicae esse, sed adhuc dividuntur de origine linguis Iaponicis. Sententio antiquor, quam plures linguistae multaeque inlinguistae tenent, est Iaponicam linguam isolatam esse.

Sunt multae theoriae de ratione linguae Iaponicae et linguarum altrarum (certissimis primis):

• Lingua Iaponica est membrum familiae lingualis Altaicae. Altrae linguae in hac caterva sunt lingua Mongolica, lingua Tungusica, lingua Turca, et (pro propositoribus) lingua Coreana. Velut linguae Turca Coreanaque, lingua Iaponica est lingua agglutinativa. Est magnus numerus correspondentiarum in vocabulario basico, per exemplum (Iaponica ad Turcam):
  • ishi (saxum) → daş
  • yon (quattuor) → dört
  • kura (ephippium) → kürtün
  • kiru (scindere) → kir-
  • inu (canis) → it
  • kuro (niger) et kurai (obscurus) → köl (umbra)
  • et cetera
• Lingua Iaponica est cognatus linguarum exstinctarum locutarum a culturis historicis Coreae Mantzuriaeque. Exemplum notissimum est Goguryeo (Koguryo,Gogurio). Exempla minus nota sunt Baekje (Paekje) et Buyeo (Buyo). Propositores theoriae linguarum Buyonensum generatim non comprehendunt linguam Coreanam modernam velut membrum illae familiae quia satis constat linguam Coreanam ex lingua antigua Silla ventisse. Scientia parva harum linguarum, ac ligerae historicae harum cultarum, sunt evidentia primaria. Haec theoria substituta est theoria Altaica.
• Lingua Iaponica est cognatus linguae Coreanae. Haec theoria est propter similitudinem grammaticarum linguarum Iaponicae Coreanaeque. Propositores huius theoriae proposuerunt verba cognata ad linguas Iaponicam Coreamque. Haec theoria substituta est theoria Altaica.
• Lingua Iaponica est lingua mixta. Similitudines phonologicales et proximitas geographica ad linguas Austronesias subiciunt theoriam linguam Iaponicam est genus lingua mixta.
• Lingua Iaponica est pure lingua Austronesia. Non satis constat haec theoria, quia grammatica vocabulariumque Iaponica sunt omnino diversi quam quamlibet lingua Austronesia nota.
• Susumu Ono et aliae linguistae, cum R. Caidvell, Susumu Shiba et Fujiwara Akira, subiecerunt cognationem inter linguas Iaponicam et Tamilensem, membrum familiae lingualis Dravidianae locutum in India meridionale. Linguae Iaponica Tamilensisque sunt ambo linguae agglutinativae et sua grammatica vocabulariumque sunt similes.

Linguistae historicae quae linguam Iaponicam studiant consentiunt linguam Iaponicam cognatum ad linguas Riuciuanas (cum Ocinavense) esse, ergo linguas Iaponicas existimantur. Apud linguistas, possibilitas cognationis geneticus ad Gogurionem tenet evidentiam fortem, et cognatio ad linguam Coreanam est possibilis sed incertus. Theoria Altaica non satis constat, sed factus est respectabilior nostro tempore, gratias ad Sergei Starostin et al. Plurimae linguistae reiciunt ideam linguam Iaponicam cognatus ad linguas Austronesias, Maleo-Polynesiacas, Sino-Tibeticas, vel Tamilensem esse.

Investigationes linguisticae, velut totae investigationes, possunt mutare propter politicas nationales ac factores altros. Per exemplum, plurimae linguistae dicunt linguas Romanianam et Moldovanam easdem esse, et diversos nomina pro rationibus politicalibus habere. Iaponia et suos vecinos^? historice non bene convenierunt, ergo studium cognationum linguarum est periculosum, sed minus pericolosum investigatoribus niponicis.

Distributio geographica

Lingua Iaponica est lingua dicta in Iaponia, et Okinava. In insula Anguar^?, Lingua Anguar^?, Lingua Iaponica, et Lingua Anglica adhibentur.

Soniti

Grammatica

Lingua Iaponica significat casus per particulas grammaticas.

ga が = nominativus
no の = genitivus
(w)o を = accusativus (in sermone commune, w non sonitus est)
ni に = dativus et ablativus
(h)e へ = locativus (per "he" litteram scribitur)

Lingua Iaponica etiam tenet particulam "wa" は (per "ha" scribitur), quae similis est Latinae "de", sed cum usu nominativi.

Watashi wa	tomodachi ni	hon o	agemasu
私(は)	友達に	本を	あげます
(de) me	amico	librum	do

Fontes Latini

• 1632 Colladi Ars Grammaticae Iaponicae Linguae [1] [2]
• 1632 Colladi Dictionarium sive thesauri linguae Iaponicae compendium [3]

Nexus externi

• Index Verborum linguae Iaponicae - Latinae (solum verba iuris)
• Cana exerceo (PDF)