Quantum redactiones paginae "Hercynia silva" differant

E Vicipaedia
Content deleted Content added
Linea 16: Linea 16:
*[[Nigra silva]]
*[[Nigra silva]]
*[[Ardua silva]]<ref>Hofmanni Lexicon Universale sub voce "Bacenis"</ref> = "Steigerwald" (prope [[Herbipolis|Herbipolim]])
*[[Ardua silva]]<ref>Hofmanni Lexicon Universale sub voce "Bacenis"</ref> = "Steigerwald" (prope [[Herbipolis|Herbipolim]])
*[[Occidentalis silva]]<ref>Hofmanni Lexicon Universale sub voce "Bacenis"</ref> = "Westerwald" ([[Rhenania et Palatinatus]], [[Hassia]], [[Rhenania Septentrionalis et Vestfalia]])
*[[Occidentalis silva]]<ref>Hofmanni Lexicon Universale sub voce "Bacenis"</ref> = "[[Westerwaldia]]" ([[Rhenania et Palatinatus]], [[Hassia]], [[Rhenania Septentrionalis et Vestfalia]])
*[[Harthici montes]]
*[[Harthici montes]]
*[[Eifla]]
*[[Eifla]]

Emendatio ex 18:52, 6 Septembris 2020

Hercynia silva

Hercynia silva[1] (Graece Ἑρκυνία ὕλη) sive Hercynius saltus[2] (Graece Ἑρκύνιος δρυμός) sive Hercynium iugum[3] (Graece Ἑρκύνιον ὄρος) sive simpliciter Hercynia[4] (Graece τὰ Ἑρκύνια) est nomen omnium saltuum vel silvarum quae iacent in Germania a Rheno in orientem et a Danuvio in septentrionem versus.

Ab occidente Carbonaria silva secuta esse videtur, inter cuius reliquias austro-orientales Arduenna et Vosegus sunt.

Etymologia

Etymologia nominis dubia est. Sunt, qui "Hercynia" a verbo Celtico "erchynn" („altus, sublimis“) deducant. Walter Woodburn Hyde, historicus Americanus, originem in toponymis "Harz" et "Erzingen" esse opinatur[5]. Alii verbum proto-celticum *perkuniā (ab indoiranico *perkʷus = „quercus“) coniciuntur[6]. Haec deductio confirmari videtur nomine "firgunna", quo Hercynia silva in lingua Theodisca antiqua vocatur quodque ex eodem verbo repetit, "p" indoiranico in linguis Celticis exoleto, cum consonantium mutatione Germanica in "f" mutatum sit. Aliud nomen Germanicum forsitan Hercyniam silvam sonans est "faírguni" in lingua Gothica[7].

Medio aevo et postea interdum Harthici montes nomine silvae Hercyniae appellabantur, ut puta a Georgio Henning Behrens in tractatu "Hercynia Curiosa oder Curiöser Harz-Wald" vel in libro "Flora" medici Ioannis Thal.

Situs

Quam longe in orientem septentrionemque silva pateat apud antiquis dubium erat. Descriptio copiosior apud Caesarem invenitur:

(1) Huius Hercyniae silvae, quae supra demonstrata est, latitudo novem dierum iter expedito patet: non enim aliter finiri potest neque mensuras itinerum noverunt. (2) oritur ab Helvetiorum et Nemetum et Rauracorum finibus rectaque fluminis Danubii regione pertinet ad fines Dacorum et Anartium. (3) hinc se flectit sinistrorsus diversis a flumine regionibus multarumque gentium fines propter magnitudinem attingit. (4) neque quisquam est huius Germaniae, qui se aut adisse ad initium eius silvae dicat, cum dierum iter LX processerit, aut, quo ex loco oriatur, acceperit[8].

Partes sive reliquiae silvae

Notae

  1. Caes. Gall. 6.24.2; 6.25.1; Tac. Germ. 28.2. Aristoteles (Meteor. 1.13) Ἀρκύνια ὄρη dicit montes Europae septentrionalis significans. Ut in locorum nominibus fieri solet, manuscripta mediaevalia varias lectiones praebent. Constat quidem Hercyniam lectionem usitatam exhibere, quae etiam Graecis fontibus confirmatur.
  2. Plin. Nat. 4.80; 10.132. Liv. 5.34.4. Tac. Germ. 30.1.
  3. Plin. Nat. 4.100.
  4. Tac. Ann. 2.45 fin.
  5. Walter Woodburn Hyde: The Curious Animals of the Hercynian Forest. In: The Classical Journal 13/4 (1918), p. 232.
  6. Wolfgang Meid: Indogermanisch und Keltisch. In: Innsbrucker Beiträge zur Sprachwissenschaft. Sonderheft 25, Institut für Vergleichende Sprachwissenschaft der Universität Innsbruck, Ponte Aeni 1968.
  7. Wörterbuch, 4. ed., in: www.koeblergerhard.de
  8. Caesar, Gall. 6,25
  9. Hofmanni Lexicon Universale sub voce "Bacenis"
  10. Hofmanni Lexicon Universale sub voce "Bacenis"
  11. de:Rhön
  12. Hofmanni Lexicon Universale sub voce "Bacenis"