Lilith

Latinitas inspicienda
E Vicipaedia

Haec pagina scripta est a tirone, qui nondum Latinitate callidissima utitur.
Usor Latinitatis callidior textum inspiciat, errores corrigat resque auctori explicet.

Lilith(en)(d), tabula a Ioanne Collier(en)(d) anno 1887 picta.
Typus Burney, Babylon (1800-1750 BCE). Figura erat agnoscita cum Lilith ob lectum erratum Carminae Gilgamash. (Nuper agnoscitur cum Ishtar vel Ereshkigal.)

Lilith (indecl., f.; Hebraice לִילִית Lîlîṯ) est figura in mythologia Iudaea nomen Iudaeorum,[verba obscura] exculta“Nuncupata” / “nominata”? primum in Talmud Babylonicum. Quis generatim habetur in parte derivari historico porro ante a generibus daemonium feminae (līlīṯu) in Mesopotamia religione in scriptura cuneiformis in Sumer et Akkad et Assyria Babylonia.[verba obscura] Secundum Alphabetum Siracidis, fuit prima uxor Adami.

Hypothetica luna secunda[recensere | fontem recensere]

Lilith fuit nomen secundi satellitis coniecturalis planetae Telluris, cui massa fere similis Lunae congrueret. Walterius Gornold, astrologus qui nomine Sepharielis apparuit, eam proposuit anno 1918.

Nomen Lilith propter quandam traditionem mediaevalem iudaïcam electum est. Talis traditio narrat Lilith fuisse secundam uxorem Adami in terra primaQuid est “terra prima”?.[1] Gornold Lilithem aspexisse contendit. Lilithem fere invisibilem credebat, ut antea detectionis elapsam fuisset.[verba obscura].[2] Attamen, cum nulla argumenta neque observationes eam suaderent, talis coniectura a communitate scientifica numquam comprabata est.[3]

In astrologia hodierna apogaeum revolutionis lunae Lilith appellatur.

Notae[recensere | fontem recensere]

  1. Graves, Robert and Patai, Raphael. Hebrew Myths: The Book of Genesis. Novi Eboraci: Doubleday, 1964, pp. 65-69, ISBN 978-1-85754-661-3, ISBN 1-85754-661-X, Publisher: Carcanet Press Ltd. (October 1, 2004); note this publication refers to "Yalqut Reubeni ad. Gen. II. 21; IV. 8.", see
  2. Bakich, Michael E. The Cambridge Planetary Handbook. Cambridge University Press, 2000, p. 148, ISBN 0-521-63280-3, see
  3. "The Earth's Second Moon, 1846-present", Samson H. Cheung's page, UC Davis: "The original idea was that the gravitational field of the second moon should account for the then inexplicable minor deviations of the motion of our big Moon. That meant an object at least several miles large -- but if such a large second moon really existed, it would have been seen by the Babylonians."

Nexus interni