Homo erectus

Homo erectus est exstincta ordinis Primatum species familiae Hominidarum ex Pleistocaeno, primum abhinc annorum 2 fere milliones nota.^[1] Una est e primis generis Hominum speciebus orta, secundum Hominem habilem, e quo evolvisse putatur. Haec species saepe in duas partes dividitur: Hominem erectum sensu stricto in Asia situm, et Hominem ergastrum in Africa situm.^[2]

Ossa huius speciei antiquiora apud Dmanisi in Georgia hodierna ab anno 1 850 000 ad annum 1 770 000 ante praesens (subspeciei Homini erecto georgico adscribenda), iuxta Sangiran in insula Iava ab anno 1 600 000 ad annum 1 500 000 ante praesens (subspeciei Homini erecto erecto) deposita sunt.

Ultimus Hominis erecti grex notus, Homo erectus soloensis appellatus, in Iava abhinc annorum 117 000–108 000 vivebat.^[3]

Phylogenia[recensere | fontem recensere]

Cladogramma Hominis erecti infra videtur.^[4] Numeri sunt tot milliones annorum ante praesens ("Mya") cum cladi orti essent.

Homo (2.85)

Homo habilis (†1.7 Mya)

Homo erectus s.l. (2.3)

(2.1)

	H. gautengensis (†1.9)

	Dmanisi (†1.8)

(2.0)

"puer Turkana" (†1.7)

(1.8)

Hominidae Olduvaienses (†1.5)

Asian H. e. (1.6)

Sangiran (†1.4)

(1.4)

(1.1)

(0.8)

	Homo Nanjing^? (†0.6)

	Homo Pekinensis (†0.5)

(0.9)

Hexian (†0.5)

(0.6)

	Sambungmacan (†0.2)

	Ngandong (†0.1)

Homo rhodesiensis/heidelbergensis (etiam Homo sapiens))

Homo erectus ex Africa exortus est. Homo heidelbergensis exstans (ad ultimum Homines sapientes gignens), qui primum Africanus fuerat, intra Hominem erectum Asianum exoriri videtur.

Nexus interni

Notae[recensere | fontem recensere]

↑ "Contemporaneity of Australopithecus, Paranthropus, and early Homo erectus in South Africa". Science 368 (6486): eaaw7293. Aprilis 2020 .
↑ Homo erectus, Smithsonian National Museum of Natural History (2015).
↑ Rizal et al. 2020.
↑ Ni, Xijun; Ji, Qiang; Wu, Wensheng; Shao, Qingfeng; Ji, Yannan; Zhang, Chi; Liang, Lei; Ge, Junyi et al (2021-08-28). "Massive cranium from Harbin in northeastern China establishes a new Middle Pleistocene human lineage". The Innovation 2 (3): 100130 .

Bibliographia[recensere | fontem recensere]

*Leakey, Richard, et A. Walkre. 1985. "Homo Erectus Unearthed." National Geographic, 168, no. 5 (November): 624–29. ISSN 0027-9358. OCLC 643483454.
Rizal, Y., K.E. Westaway, Y. Zaim, G. D. van den Bergh, E. A. Bettis, M. J. Morwood, O. F. Huffman, R. Grün, R. Joannes-Boyau, R. M. Bailey, M. C. Westaway, I. Kurniawan, M. W. Moore, M. Storey, F. Aziz, J. X. Zhao, M. E. Sipola, R. Larick, J. P. Zonneveld, R. Scott, S. Putt, et R. L. Ciochon. 2020. "Last appearance of Homo erectus at Ngandong, Java, 117,000-108,000 years ago." Nature 577, no. 7790 (Ianuarius): 381–85. PMID 31853068. doi:10.1038/s41586-019-1863-2. S2CID 209410644.
Sigmon, B. A., et J. S. Cybulski, eds. 1981 Homo erectus: Papers in Honor of Davidson Black. Toronti: University of Toronto Press. JSTOR 10.3138/j.ctvcj2jdw.11.
Theunissen, B., et L. T. Theunissen. 2012. Eugène Dubois and the Ape-Man from Java. Amstelodami: Springer Netherlands. ISBN 9789400922099.