Diltiazemum
 |
Cave: notitiae huius paginae nec praescriptiones nec consilia medica sunt. |
| |
| |
| Natura chemica | |
|---|---|
| Formula chemica | C22H26N2O4S |
| Massa molaris | 414.519 g/mol |
| PubChem | 39186 |
| DrugBank | DB00343 |
| Natura pharmacologica | |
| Codex ATC | C05AE03 (WHO) C08DB01 (WHO) |
| Tempus semivitae biologicum | 3-4.5 h |
| Metabolismus | iecore (hepaticus): CYP3A4 |
| Excretio | renibus, faeces, lacte |
| Ad usum therapeuticum | |
| Applicatio | per os |
| MedlinePlus | a684027 (Anglice) |
Diltiazemum est calcii canalium inhibitor et medicamentum pharmaceuticum ad hypertoniam et anginam pectoris tractandam.
Natura Diltiazemi[recensere | fontem recensere]
Natura chemica[recensere | fontem recensere]
Nomen IUPAC Diltiazemi est cis-(+)-5-(2-dimethylaminoethylo)-2-(4-methoxy-phenyl)-4-oxo-2,3,4,5-tetrahydro-1,5-benzothiazepin-3-ylacetatum.
Benzothiazepinum[recensere | fontem recensere]
Diltiazemum est substantia chemica benzothiazepinorum. Benzothiazepinum heterocyclus fusio chemica ex benzeno et 1,4-thiazepino (heterocyclus cum quinque atomis carbonii et singulari nitrogenii) et singulari sulphuri) est.
Natura pharmacologica[recensere | fontem recensere]
Diltiazemum est medicamentum cum virtutibus antihypertensivis. Caudices ATC sunt C03AE03 (WHO) et C08DB01 (WHO).
Pharmacodynamica[recensere | fontem recensere]
Pharmacocinetica[recensere | fontem recensere]
Diltiazemum est substratum cytochromatis CYP3A4. Tempus semivitae biologicum .[1] circa 3-4.5 h est. Excretio est per urinas et per faeces.
Effectus Diltiazemi[recensere | fontem recensere]
Diltiazemum effectuus antihypertensivorum suorum vasodilatationem et relaxationem musculorum levium perficit. Praeterea nodus atrioventricularis cordis deprimitur. Exempli effectuum non desideratorum posse sint: vomitus, diarrhoea, bradycardia (pulsus tardus), insufficientia cordis, reactio allergica.[2]
Interactiones[recensere | fontem recensere]
Periculose sit consumptio Diltiazemi cum beta receptoria inhibitoribus[3] sive Chinidino (substantia antiarrhythmica). Diltiazemum interagere quoque possit per exemplum (!) cum Ciprofloxacino (incrementum Diltiazemi per CYP3A4 tardum); anticonvulsivae substantiae diminutionem effectuum Diltiazemi perficere possunt.
Etiam Diltiazemum inhibitor CYP3A4 moderatus est, quo fit ut vis in sanguine Tamsulosini (inhibitoris receptoriorum alpha-1) augeatur.[4]
Usus Diltiazemi[recensere | fontem recensere]
Usus medicus[recensere | fontem recensere]
Diltiazemum in hypertonia et tachycardia et fibrillatione atriali[5] tractandis adhibetur.
Dosis diurna definita (DDD) Diltiazemi est 0.24 g (=240 mg) mg per die p.o.[6]
Notae[recensere | fontem recensere]
- ↑ http://goldbook.iupac.org/B00658.html
- ↑ Romano A, Pietrantonio F, Garcovich A, Rumi C, Bellocci F, Caradonna P, Barone C (1992). "Delayed hypersensitivity to diltiazem in two patients". Ann Allergy 69 (1): 31-2.
- ↑ Pea F (2017). "β-Blockers and Diltiazem Combination-Bear in Mind the Risk of Heart Block". JAMA Intern Med 177 (10): 1543-3
- ↑ Byeon JY, Lee YJ, Kim YH, Kim SH, Lee CM, Bae JW, Jang CG, Lee SY, Choi CI (2018). "Effects of diltiazem, a moderate inhibitor of CYP3A4, on the pharmacokinetics of tamsulosin in different CYP2D6 genotypes". Arch Pharm Res 41 (5): 564-70.
- ↑ Means KN, Gentry AE, Nguyen TT (2018). "Intravenous Continuous Infusion vs. Oral Immediate-release Diltiazem for Acute Heart Rate Control". West J Emerg Med 19 (2): 417-22.
- ↑ Systema classificationis Anatomicum Therapeuticum Chemicumque, cap. N06AA cum Diltiazemi referentia