Telemachus
Telemachus (Graece Τηλέμαχος) fuit filius Ulixis et Penelopae.
Telemachus Graecus[recensere | fontem recensere]
Ithacae natus est ante Bellum Troianum. Ut Cypria narrabant[1], Ulixes dementiam simulans, ne bellum abiret, pileum sumpsit et equum cum bove iunxit ad aratrum, saxa nuda araturus et sal saturus. Palamedes eum simulare intelligens Telemachum iam infantem cunis sublatum aratro Ulixi subiecit, ut Ulixes sistere ne filium interficeret, et Graecis ceteris consociare coactus esset. Ex eo Palamedem odit. In Iliade Ulixes Telemachum reminiscitur, ut alii avos nobiles, ne eo indignus visus esset[2].
Telemachus Odysseae persona est gravissima. Libri a primo usque ad quarto de nulla re nisi de Telemachi gestis narrant. Patrem quaerere Minervae monitu in libro primo statuit; concilium Ithacensium in libro secundo convocat; Nestorem in libro tertio visitavit et Menelaum in quarto. Ithacam redit in libro XV, Ulixes aliis incognitus ei primo se aperuit. De procis Penelopae abolendis consilium ceperunt, quod et fecerunt, ut pacem in Ithaca constituerent.
Varia de vita Telemachi post mortem Ulixis narrantur. Polycastam filiam Nestoris nupsit[3] aut Nausicaam[4]. In Telegonia Ulixe a Telegono occiso uxor Telemachi Circe in insula sua facta est, quae filium Latinum ei genuit[5] quamque secundum Lycophronem Telemachus occidit, ut filiam eius Cassiphonem nuberet et ipse a Cassiphone occisus esset[6].
Telemachus in Les aventures de Télémaque[recensere | fontem recensere]
Telemachi persona plenius in opere quodam scriptoris Francogallico Fénelon anno 1699 edito, titulo Les aventures de Télémaque, evolvitur.
Basilius Trediacovensis hanc mythistoriam a Fénelon oratione soluta scriptam hexametris Russice vertit et Telemachidem[7] nomen dedit, quae Telemachis poesis epicae hexametricae Russicae conatus primus fuit.
Notae[recensere | fontem recensere]
- ↑ Procli chrestomathia, ed. A. Severyns, Recherches sur la Chrestomathie de Proclus, vol. 4, Lutetiae 1963; cf. "Apollodori" bibl., epit. 3, 7; Hygini fabulae, 95.
- ↑ II 260.
- ↑ Hesiodi Mulierum catalogus, frg. 221 Merkelbach – West .
- ↑ Secundum Hellanicum Lesbium, FGrHist 4 F 156.
- ↑ Hygini fabulae, 127.
- ↑ Alexandra 808 cum scholiis.
- ↑ Russice Tilemachis de nomine Τηλέμαχος secundum Reuchlinem lecto.
 |
Haec stipula ad mythologiam spectat. Amplifica, si potes! |