Gamma

E Vicipaedia
Abecedarium Graecum
Α α Alpha Β β Beta
Γ γ Gamma Δ δ Delta
Ε ε Epsilon Ζ ζ Zeta
Η η Eta Θ θ Theta
Ι ι Iota Κ κ Cappa
Λ λ Labda Μ μ My
Ν ν Ny Ξ ξ Xi
Ο ο Omicron Π π Pi
Ρ ρ Rho Σ σ ς Sigma
Τ τ Tau Υ υ Ypsilon
Φ φ Phi Χ χ Chi
Ψ ψ Psi Ω ω Omega
systema numerale
αʹ 1 ιʹ 10 ρʹ 100
βʹ 2 κʹ 20 σʹ 200
γʹ 3 λʹ 30 τʹ 300
δʹ 4 μʹ 40 υʹ 400
εʹ 5 νʹ 50 φʹ 500
ϝʹ ϛʹ στʹ 6 ξʹ 60 χʹ 600
ζʹ 7 οʹ 70 ψʹ 700
ηʹ 8 πʹ 80 ωʹ 800
θʹ 9 ϙʹ ϟʹ 90 ϡʹ 900

Gamma[1] (Graece γάμμα, maiusculum Γ, minusculum γ) est tertia alphabeti Graeci littera. Gamma ex gimel 𐤂, littera Phoenicia, ortum, C et G, litteras Latinas, et Г, litteram Cyrillicam, peperit. In systemate numerali Graeco tria vel tertium denotat.

Formae[recensere | fontem recensere]

Constans mathematicus[recensere | fontem recensere]

Littera γ in scientiae litteratura frequenter usuvenit, imprimis in mathematica et physica:

  • Constans Euleri-Mascheroni sic definitur:
cuius magnitudo est praeterpropter
unde c est celeritas luminis et v est referentialis quidam velocitas.

Functio gamma[recensere | fontem recensere]

In physica[recensere | fontem recensere]

Notae[recensere | fontem recensere]

  1. Gamma, indecl. n., et gamma, -ae, f. Thesaurus Linguae Latinae (1900– ), apud De Gruyter.

Nexus interni

Nexus externi[recensere | fontem recensere]

Vicimedia Communia plura habent quae ad gamma spectant.