Filius (archetypus)

E Vicipaedia
Pluto, filius divinus (saeculum 1).

Filius divinus est archetypus Jungianus, primum a Carolo Jung psychologo Helvetico excogitatus. Annis recentioribus, Carolina Myss scriptrix Americana subiecit filium, ex quattuor archetypis superandi (alii sunt victima, meretrix, saboteur), in omnibus hominibus inest.[1] Secundum Myss, praesentia filii inter "puerile et desiderium rationis puerorum innocentiae, aetate neglecta" variatur,[2] et ex subarchetypis filii vulnerati, filii deserti vel orbati, filii clientis, filii magici vel innocentis, filii naturae, filii divini, et filii aeterni constat.[3][4][5]

Jungiani[recensere | fontem recensere]

Jung ipse filium (notio quae heroem-filium amplectitur) posuit in indice archetyporum qui stationes individuationis repraesentant.[6] Jungiani qui mythum heroes explorant hunc observaverunt monomythum "nostros conatus ad solvendam quaestionem adolescendi repraesentare, a somnio fictionis aeternae adiutos."[7] Ergo apud Jung, "filius est tempus futurum quod fieri potest,"[8] et archetypus filii est signum personalitatis se evolventis.[9]

Alii autem nos monuerunt de periculis quae archetypus filii divini parentibus ferre potest, ut ei credant filio esse miras potentiales.[10] Filius, a parentibus pro perfecto habitus, deinde falsum superioritatis sensum alit.[10] Etiamsi archetypus filii effectum minus acute habet, is maturationem psychologicam inhibere et adultum generare potest qui revera est "deliciae mammae."[11][12] Vir firmum figurae matris studium habebit, aut verum aut symbolicum, et facultate sui committendi vel rebus generare carebit.[12] Huius exemplaris, varietas femina, puella appellata, simile figurae patris studium habebit.[11]

Praeteritum et futurum[recensere | fontem recensere]

Jung in superidentificatione cum persona versatus est, quae quemdam singulum in stereotypum fortasse commutat, ex socialibus exspectationibus et contentione honorum natus, "artificiosus et non sicut filius."[13] Archetypus filii in hac re utilis fit, nexus singulorum ad praeteritum confirmans[14] et eos ut suorum usus pueritiae animique motus in memoriam revocent adiuvans.[15] Archetypus filii, personam futuram agens, potentialitates futuras[16] et maturationem psychologicam exprimit.[9]

In litteris et mediis[recensere | fontem recensere]

Archetypus filii divini in mediis varie monstratur. Formam habere potest pueri qui adultas exhibet qualitates, exempli gratia, consilia sapientia suis advocans, sicut Raimundus in pellicula Rain Man. Generatim, notio filii stellae? concipi potest ut hodierna archetypi antiqui filii admirationis demonstratio."[14]

Exempla[recensere | fontem recensere]

Nexus interni

Notae[recensere | fontem recensere]

  1. Archetypus est unus ex "primordialibus animae humanae elementis structuralibus" (Anglice "primordial, structural elements of the human psyche"): Daryl Sharp, Jung Lexicon: A Primer of Terms & Concepts (Toronti: Inner City Books, 1991).
  2. Anglice: "childish to childlike longing for the innocent, regardless of age."
  3. Myss, Caroline (2010). "The Four Archetypes of Survival" .
  4. Myss, Caroline (2010). "A Gallery of Archetypes" .
  5. McGurn, Peggy A. (1998). The Divine Child archetype in Jungian psychological thought and practice. Pacifica Graduate Institute  UMI: 9923263.
  6. Jung, Carl (1999). Jacobi, Jolande. ed. Complex, archetype, symbol in the psychology of C. G. Jung. Londinii: Routledge. pp. 113–4. ISBN 0415209390  ex Theodisca a Ralph Manheim conversus.
  7. Anglice: "represents our efforts to deal with the problem of growing up, aided by the illusion of an eternal fiction." Paul Radin, citatus in Henderson, Joseph L. (1978). "Ancient Myths and Modern Man". In Jung, Carl Jun. Man and his Symbols. Londinii. pp. 101–3. ISBN 0307800555 .
  8. Anglice: "the child is potential future."
  9. 9.0 9.1 Segal, Robert A. (1999). Theorizing about myth. Amherst: University of Massachusetts Press. p. 84. ISBN 1558491910 .
  10. 10.0 10.1 Young-Eisendrath, Polly (2000). Women and Desire: beyond wanting to be wanted. Londinii: Harmony Books .
  11. 11.0 11.1 Jacoby, Mario (1984). The analytic encounter: transference and human relationship. Toronti: Inner City Books. p. 118. ISBN 0919123147 
  12. 12.0 12.1 Hopcke, Robert H. (1999). A guided tour of the collected works of C. G. Jung (2nd ed.). Bostoniae: Shambhala. p. 108. ISBN 1570624054 .
  13. Jung, C. G. (1996). The Archetypes and the Collective Unconscious. Londinii. p. 162 .
  14. 14.0 14.1 O'Connor, Jane (2008). The cultural significance of the child star (1st ed.). Novi Eboraci: Routledge. p. 101. ISBN 0415961572 .
  15. Izod, John (2001). Myth, mind and the screen: understanding the heroes of our times (1st ed.). Novi Eboraci: Cambridge University Press. p. 88. ISBN 0521796865 .
  16. Crowley, Richard J.; Mills, Joyce C. (2001). Therapeutic metaphors for children and the child within. Philadelphiae: Brunner/Mazel. p. 33. ISBN 9781583913703 .
  17. Mythistoriae Rogerii Zelazny, in quibus Corwin per nonnullos archetypos evolvitur, a filio vulnerato ad filium divinum.

Bibliographia[recensere | fontem recensere]

  • Rothgeb, Carrie Lee; Clemens, Siegfried M., eds. (1994) [1992]. Abstracts of the Collected works of C. G. Jung. London: Karnac Books. ISBN 978-1-85575-035-7 
  • Kerényi, Karl (1991) [1960]. Eleusis : archetypal image of mother and daughter (1st ed.). Princetoniae: Princeton University Press. ISBN 0691019150 
  • Jung, Carl J.; Kerényi, Karl (1951). Introduction to a Science of Mythology: the myth of the Divine Child and the Mysteries of Eleusis 
  • Myss, Caroline (2003). Sacred contracts: awakening your divine potential (1st ed.). Novi Eboraci: Three Rivers Press. ISBN 978-0-609-81011-8 
  • Stevens, Anthony (2006). "The Archetypes". In Papadopoulos, Renos K.. The Handbook of Jungian Psychology: Theory, practice and applications.. East Sussex: Routledge. ISBN 1583911480 

Nexus externus[recensere | fontem recensere]

Haec stipula ad litteras spectat. Amplifica, si potes!

Haec stipula ad mythologiam spectat. Amplifica, si potes!

Haec stipula ad psychologiam spectat. Amplifica, si potes!