Quantum redactiones paginae "Ioannes Georgius Gmelin" differant

Browse history interactively

← Differentia superior Differentia proxima →

Content deleted Content added

VisualWikitext

Inline

Emendatio ex 18:46, 21 Maii 2018

Ioannes Georgius Gmelin

Res apud Vicidata repertae:

Nativitas: 10 Augusti 1709; Tubinga
Obitus: 20 Maii 1755; Tubinga
Patria: Duchy of Württemberg

Familia

Genitores: Johann Georg Gmelin;
Proles: Eberhard Gmelin, Christian von Gmelin

Ioannes Georgius Gmelin seu Gmelinus (Theodisce Johann Georg Gmelin, 10 Augusti 1709–20 Maii 1755) fuit rerum naturae investigator, explorator, botanista, ethnographus et geographus Germanicus.

Gmelin, alumnus Universitatis Tubingensis, annis ab 1727 usque ad 1747 in Imperio Russico favebat operi. Academiae Scientiarum Petropolitanae socius, initio (ab anno 1727) adiunctus chemiae et historiae naturalis et dein (ab anno 1731 ad annum 1748) professor Academiae illius fuit. Annis ab 1733 ad 1743 expeditionem in Siberiam perfecit (e Petropoli per Iaroslaviam, Casanum, Tobolium, arces Semipalatensem ("septem palatiorum") et Ustkamenogorensem, Tomium, Ieniseam, et Ircutiam ad Iacutiam urbem, unde per Ircutiam, Tomium, Catharinopolim, officinas Tagilenses, Verchoturiam, Solicamium, Ustiugam Magnam, Vologdam, et Schlusselburgum Petropolim revenit). Secundum expeditionem illam opus scientificum scripsit, quattuor volumina includens, nomine Flora Sibirica sive Historia plantarum Sibiriae, annis ab 1747 ad 1769 in lucem editum.

Postquam anno 1747 Tubingam revenit, ad mortem suam professor chemiae historiae naturalis universitatis urbis illius fuit.

Siglum eius nominibus botanicis subscriptum est "J.G.Gmel." (apud IPNI reperiendum)

Nexus externi

Vicimedia Communia plura habent quae ad Ioannem Georgium Gmelin spectant.

Lexica biographica: • Большая российская энциклопедия • IPNI • Deutsche Biographie • Store norske leksikon

Haec stipula ad hominem scientificum spectat. Amplifica, si potes!

@@ Linea 3: / Linea 3: @@
 '''Ioannes Georgius Gmelin''' seu '''Gmelinus''' ([[Theodisce]] ''Johann Georg Gmelin'', [[10 Augusti]] [[1709]]–[[20 Maii]] [[1755]]) fuit rerum naturae investigator, [[explorator]], [[botanice|botanista]], [[ethnographia|ethnographus]] et [[geographia|geographus]] [[Germania|Germanicus]].
-Gmelin, alumnus [[Universitas Tubingensis|Universitatis Tubingensis]], annis ab [[1727]] usque ad [[1747]] in [[Imperium Russicum|Imperio Russico]] favebat operi. [[Academia Scientiarum Petropolitana|Academiae Scientiarum Petropolitanae]] socius, initio (ab anno [[1727]]) adiunctus chemiae et historiae naturalis et dein (ab anno [[1731]] ad annum [[1748]]) professor Academiae illius fuit. Annis ab [[1733]] ad [[1743]] expeditionem in [[Siberia]]m perfecit (e [[Petropolis|Petropoli]] per [[Iaroslavia]]m, [[Casanum]], [[Tobolium]], arces Semipalatensem et Ustkamenogorensem, [[Tomium (urbs)|Tomium]], [[Ienisea (urbs)|Ieniseam]], et [[Ircutia]]m ad [[Iacutia (urbs)|Iacutiam]] urbem, unde per Ircutiam, Tomium, [[Catharinopolis|Catharinopolim]], officinas Tagilenses, [[Verchoturia]]m, [[Solicamium]], [[Ustiuga Magna|Ustiugam Magnam]], [[Vologda]]m, et [[Schlusselburgum]] Petropolim revenit). Secundum expeditionem illam opus scientificum scripsit, quattuor volumina includens, nomine ''Flora Sibirica sive Historia plantarum Sibiriae'', annis ab [[1747]] ad [[1769]] in lucem editum.
+Gmelin, alumnus [[Universitas Tubingensis|Universitatis Tubingensis]], annis ab [[1727]] usque ad [[1747]] in [[Imperium Russicum|Imperio Russico]] favebat operi. [[Academia Scientiarum Petropolitana|Academiae Scientiarum Petropolitanae]] socius, initio (ab anno [[1727]]) adiunctus chemiae et historiae naturalis et dein (ab anno [[1731]] ad annum [[1748]]) professor Academiae illius fuit. Annis ab [[1733]] ad [[1743]] expeditionem in [[Siberia]]m perfecit (e [[Petropolis|Petropoli]] per [[Iaroslavia]]m, [[Casanum]], [[Tobolium]], arces Semipalatensem ("septem palatiorum") et Ustkamenogorensem, [[Tomium (urbs)|Tomium]], [[Ienisea (urbs)|Ieniseam]], et [[Ircutia]]m ad [[Iacutia (urbs)|Iacutiam]] urbem, unde per Ircutiam, Tomium, [[Catharinopolis|Catharinopolim]], officinas Tagilenses, [[Verchoturia]]m, [[Solicamium]], [[Ustiuga Magna|Ustiugam Magnam]], [[Vologda]]m, et [[Schlusselburgum]] Petropolim revenit). Secundum expeditionem illam opus scientificum scripsit, quattuor volumina includens, nomine ''Flora Sibirica sive Historia plantarum Sibiriae'', annis ab [[1747]] ad [[1769]] in lucem editum.
 Postquam anno 1747 [[Tubinga]]m revenit, ad mortem suam professor chemiae historiae naturalis [[Universitas Eberhardina Carolina|universitatis]] urbis illius fuit.