Raeti

Latinitas bona
E Vicipaedia

Raeti fuerunt populus antiquus in Alpibus. Gentes Raetorum valles Rheni, Aeni et aliorum fluvium incolabant. Marcus Porcius Cato maior vinum Raetorum, Polybius transitum inter montes eorum evocabant. Strabo Raetos in regione urbis Novi Comi sedere scripsit.[1]

Historia[recensere | fontem recensere]

Lucius Munatius Plancus Raetos anno 44 a.C.n. apud Lacum Bodamicum vicit. Drusus et Tiberius Iulius Caesar Augustus anno 15 a.C.n totam aream Raetorum expugnaverunt.[2] Haec pars Alpium a Romanis provincia Raetia facta est.[3]

E lingua Sermone vulgari Latino Alpium Lingua Rhaetica (Romanica) orta est.[4]

Nexus interni

Notae[recensere | fontem recensere]

  1. Strabon IV, 6, 12.
  2. Cassius Dio, LIV, 22;.
  3. Rudolf Degen: Die raetischen Provinzen des römischen Imperiums. In: Beiträge zur Raetia Romana. Voraussetzungen und Folgen der Eingliederung Rätiens ins römische Reich. Terra Grischuna, Chur 1987. ISBN 3-908133-37-8, p. 1–43. – Richard Heuberger: Rätien im Altertum und Frühmittelalter. Forschungen und Darstellungen. Wagner, Innsbruck 1932.
  4. Commentatio in Lexico historico Helvetiae: Theodisce, Francogallice, ItaliceFormula:LHH/Parameter from

Bibliographia[recensere | fontem recensere]

  • Paul Gleirscher: Die Räter. Rätisches Museum, Chur 1991.
  • Ingrid R. Metzger, Paul Gleirscher (ed.): Die Räter / I Reti. Eine Übersicht zum Forschungsstand der „Räter“ aus Anlass der vom Rätischen Museum Chur erarbeiteten gleichnamigen Wanderausstellung. Athesia, Bozen 1992. ISBN 88-7014-646-4.
  • Stefan Schumacher: Die rätischen Inschriften. Geschichte und heutiger Stand der Forschung. Institut für Sprachwissenschaft der Universität Innsbruck, Innsbruck 2004. ISBN 3-85124-155-X.

Nexus externi[recensere | fontem recensere]