Marcus Valerius M'.f. Maximus Messala
Marcus Valerius M'.f. Maximus Messala (natus saeculo 3 a.C.n., mortuus post annum 209 a.C.n.) fuit vir publicus Romanus.
Familia[recensere | fontem recensere]
Pater eius Manius Valerius M.f. Maximus anno 263 a.C.n. consul erat. Filius eius Marcus Valerius M.f. Messalla anno 188 consulatum gessit.
Cursus honorum[recensere | fontem recensere]
Ipse Marcus Valerius anno 226 a.C.n. una cum Lucio Apustio L.f. Fullone consulatum gessit. Anno 210/209 praefectus classis naves Romanas ad Uticam duxit atque litus populavit[1]. Marco Valerio P.f. Laevino consuli de periculo Poenorum, qui copias in Siciliam transferrebant. Laevinus eum dictatorem nominari senatui proposuit, sed is Quintum Fulvium M.f. Flaccum proposuit[2].
Bibliographia[recensere | fontem recensere]
- Fridericus Münzer: Valerius 251). In: Paulys Realencyclopädie der classischen Altertumswissenschaft (RE). Band VIII,1, Stuttgart 1912, Sp. 126.
- Tassilo Schmitt, "[I 34] V. Messala, M." in Der Neue Pauly vol. 12/1 (Stutgardiae: Metzler, 2002. ISBN 3-476-01482-7) col. 1099–1100.
Notae[recensere | fontem recensere]
- ↑ Titus Livius, Ab urbe condita XXVII 5
- ↑ Titus Livius, op. cit. XXVII 5, 15
| Antecessores: Publius Valerius L.f. Flaccus et Marcus Atilius M.f. Regulus |
Consul 226 a.C.n. cum Lucio Apustio L.f. Fullone |
Successores: Lucius Aemilius Q.f. Papus et Gaius Atilius M.f. Regulus |