Basilius Buslai filius
Basilius Buslai (vel Comissatoris) filius[1] est bylinarum Russicarum persona saepe laudata, bohatirus[2] clarus. Novogardiensis erat. Tres Novogardienses bylinis celebrantur, Basilius et Sadko et Ioannes Hospitis filius.
De Basilio duae fabulae solae sed diversis modis narrantur. Prima de iuventute eius et de pugna contra Novogardienses, altera de itinere ad loca sancta et de morte.
Ab aetate prima Basilius moris erat audacis, pugnacis et temerarii. Patre eius Buslao mortuo, bibebat et pugnabat et amicos sibi pares colligebat, quorum ceterorum notior Constantinus Torsociensis erat. Sola mater eius Mamelchtha[3] Timothei filia interdum iuveni frena inhibere poterat. Basilii facinorum insolentium tam Novogardienses taeduit, ut eam rogarent, ne filius eius latrocinia continuaret, sed frustra. Postquam pugna in convivio exarserit, Basilius pignore contendit, ut contra Novogardienses omnes in ponte maximo trans Volchovam[4] pugnaret; si defecerit, capite damnatus esset. Quamvis mater eum prohibebat, ancilla quaedam Basilii, quae et ipsa libellula sua 300 pud pondere[5] centenos Novogardienses pertuderat, adduxit, et Basilius axe plaustri inimicos omnes prostravit necnon patrinum suum, senem formidabilem, qui campanam Sophiae Novogardiensis pro pileo gesserat. Iam aedificia Novogardiae Basilius destruere inceperat, sed desinit vel matre eum domum abducente vel Novogardiensibus pacis conditiones proponentibus.
Aetate iam provecta poenituit Basilium de eius peccatis multis, et in loca sancta iter facere consilium cepit, sed suorum sociorum catervam secum duxit nec Hierosolymis moribus solitis destituit, omnia rumpens et humilitate carens; in Iordane fluvio nudus lautus est, quamquam praemonitus hoc nefas esse. In itinere reduci Basilius et socii eius lapidem album calidum[6] viderunt, in quo inscriptio erat, salire trans eum prohibens; sed Basilius salit et caput sibi rumpit. Interdum collocutio Basilii cum calvaria inventa describitur, cuius praecepta Basilius eodem modo, ut cetera, sprevit.
Notae[recensere | fontem recensere]
- ↑ Russice Vasilij Buslajevič; Buslaus (буслай) vox regionalis est, quae comissator, conviva, bibendi amator valet.
- ↑ Cf. Stanislai Sarnitii Descriptio veteris et novae Poloniae cum divisione eiusdem veteri et nova (Cracoviae: 1585), 34.
- ↑ Sanctae Mamelchthae(pl) (Graece Μαμέλχθα, сf. 1) nomen est, quod in bylinis saepe ut Amelfa pronuntiatur.
- ↑ Hic est Novogardiae omnis centrum.
- ↑ Id est 12 000 librae.
- ↑ Бел-горюч камень, lapis fabulosus, qui saepe in moribus gentiliciis Russicis memoratur.
Nexus externi[recensere | fontem recensere]
- De Basilio Buslai filio in Lexico encyclopaedico Brockhaus et Efron (Russice)
- De Basilio Buslai filio in Poesi epica Russica Vladimiri Propp (Russice)