Tractatus politicus
Tractatus politicus est dissertatio a Benedicto de Spinoza anno 1675 scripta, anno 1677 post mortem auctoris edita, in qua pax sub ius naturale et maiestas optima monarchiae vel oligarchiae, ac democratiae definiuntur. Cum verbo est "In quo demonstratur quomodo Societas, ubi Imperrium Mararchicum sucut et ea, ubi Optimi imperiat, debet institui, ne in Tyrannidem labatur, et ut Pax, Libertasque civium inviolata maneat".
"Pax enim non belli privatio, sed virtus est, quae ex animi fortitudine oritur: ..." dixit in capite V et "Illa praeterea Civitas, cujus pax a subditorum inertia pendet, qui scilicet veluti pecora ducuntur, ut tantum servire discant, rectius solitudo, quam Civitas dici potest." (Cap. V, sectio 4) conclusit.
Ac de iure naturalis, liber ipse Tractatus theologico-politicus citatur et formas administrationis more "Politica" Aristotelis cogitantur, et de maiestate et virtu hominis politicae, "De principe" Nicolai Machiavelli citatur. De mulieribus, visio sexismi dixit cum facto Amazonium, tamen polssibitatem aequarum iurum mulierum indicat.
Nexus interni
Nexus externus
[recensere | fontem recensere]
|
Vide Tractatus politicus apud Vicifontem. |
|
Vide Tractatus politicus in Victionario. |
 |