Nicolaus Maclavellus
Nicolaus Maclavellus Florentinus (Italiane Niccolò Machiavelli; natus 3 Maii 1469, mortuus 21 Iunii 1527), auctor et philosophus vir publicus Italus.
Vita[recensere | fontem recensere]
Maclavellus, Latinae Linguae tantum non penitus rudis, Marcelli Virgilii discipulus, quod olim eiecto Soderino a Medicibus in quaestione tortus fuisset, ab his leniendo dolori annuam scribendae Historiae mercedem promeruit, ita tamen ut compreso? odio cum dicendo scribendoque Brutos et Cassios laudaret, eius coniurationis architectus fuisse putaretur, in qua Aiacetus Poeta, et Alamannus eques ex turma praetoria concepti sceleris poenas capite dederunt. Exinde semper inops, obiit sumpto pharmaco, quo seadversus morbos praemuniret, A. C. 1529. paulo antequam Florentia Caesareis armis sub iugum Medicium denuo redigeretur.
Opera[recensere | fontem recensere]
Nicolaus Maclavellus scripsit:
- Istorie fiorentine lib. 8 ("Historia Florentina")
- Dell'arte della guerra) lib. 7 ("De arte militari")
- Discorsi sopra la prima deca di Tito Livio lib. 3 ("Discursus")
- Clizia
- La mandragola
- Il principe ("De principe" seu "Princeps")
- De Senatore
- Discorso o Dialogo intorno alla nostra lingua
Fontes[recensere | fontem recensere]
Haec pagina textum incorporat ex Hofmanni Lexico Universali, 1698. Versio interretialis
