Antiochia ad Orontem

Collocatio Antiochiae in Turcia

Antiochia aut Antiochia ad Orontem - Graece Ἀντιόχεια ἡ ἐπὶ Ὀρόντου, etiam Ἀντιόχεια ἡ Μεγάλη (Antiócheia he epì Oróntou, Antiócheia hê Megálê, id est "magna Antiochia“) - hodie Turcice Antakya appellata - municipium est Turciae anno 2001. centenorum circiter et undequadraginta milium incolarum, quod in extrema parte Turciae situm, qua ager Turcicus ad meridiem vergit, non procul abest a Syria.

Historia

Antiochia condita est anno a.Chr.n. 300. a Seleuco I rege partium Asiaticarum regni illius, quod Alexander Magnus sibi comparaverat. Postea Antiochia urbs et caput illius regni erat.

Quae urbs sub dicionem populi Romani redacta opulentissima erat omnium provinciarum ad orientem solem spectantium. Antiochiae nati sunt homines praeclari Libanius rhetor, Ammianus Marcellinus rerum gestarum scriptor, Iohannes Chrysostomus episcopus Constantinopolitanus.

Antiochiae primum fideles novae religionis, cum Iesum Christum pro deo haberent, appellati sunt Christiani

Originaliter trii patriarchati locum praecipuum habuerunt in ecclesia Christiana: Antiochenus, Romanus (papa) et Alexandrinus. Antiochia etiam vocata erat Theoupolis aliquo tempore saeculo sexto.

Praeclari cives

Antiochiae olim vixerunt aut nati sunt et hodie vivunt multi illustres viri atque feminae, inter eos:

• Libanius rhetor
• Theodoretus, episcopus, theologus ac Rerum gestarum Ecclesiae scriptor

Lege etiam Anglice et Gallice

• Sheila Campbell (1988): The Mosaics of Antioch
• Glanville Downey (1974): A History of Antioch in Syria
• Paul Petit (1955): Libanius et la vie municipale à Antioche au IVe siècle apr. J.-C.