Jump to content

Servius Fulvius Flaccus

E Vicipaedia

Servius Fulvius Flaccus (natus saeculo 2 a.C.n., mortuus post annum 133 a.C.n.) vir publicus Romanus fuit.

Pater eius verisimile Quintus Fulvius Cn.f. Flaccus consul suffectus anni 180 a.C.n. fuit, frater Gaius Fulvius Flaccus ei anno 134 a.C.n. consul successit.

Cursus honorum

[recensere | fontem recensere]

Anno 135 a.C.n. una cum Quinto Calpurnio Pisone consul erat atque Ardeios populum in Illyrico vicit. Praeterea orator fuit[1] atque anno 133 Tiberio Sempronio Graccho persuadere conatus est, ne vi consilia sua adipisci conaretur[2].

Bibliographia

[recensere | fontem recensere]
  1. Marcus Tullius Cicero, Brutus 81
  2. Plutarchus, Tiberius Gracchus 11,1-2


Antecessores:
Lucius Furius Philus et Sextus Atilius Serranus
Consul
135 a.C.n.
cum
Quinto Calpurnio Pisone
Successores:
Gaius Fulvius Flaccus et Publius Cornelius Scipio Aemilianus Africanus II