Planities Europaea Orientalis

Latinitas bona
E Vicipaedia
Planities Europaea Orientalis in tabula geographica Europae depicta.

Planities Europaea Orientalis[1][2] est una ex maximis Telluris planitiebus, in parte orientali Europae sita. Quia pars maxima planitiei Europaeae Orientalis ad Russiam (Rossiam) pertinet, haec planities interdum Russica[2] (Rossica[1]) appellatur. In boreoccidente montibus Scandinaviae, in meridie-occidente Sudetis aliisque montibus Europae mediae, in meridie-oriente Caucaso, in oriente autem Uralibus limitata, in oriente maribus Albo Barentsianoque et in meridie Ponto Euxino, Palude Maeotidi atque Caspio alluetur. Longitudo planitiei Europaeae Orientalis a septentrione ad meridiem plus quam 2,5 milia km, ex occidente ad orientem autem mille km est. Altitudo eius mediocris est 170 m. Uvaly Boreales partem planitiei septentrionalem separant.

Notae[recensere | fontem recensere]

  1. 1.0 1.1 "Русская равнина см. Восточно-Европейская равнина – pl. Rossica v. pl. Europaea Orientalis"[1]
  2. 2.0 2.1 "Planities Europae orientalis, sive Russica, maxima illa Europae..."[2]

Fontes[recensere | fontem recensere]

Nexus externi[recensere | fontem recensere]

Situs geographici et historici: Locus: 57°30′0″N 40°0′0″E • GeoNames • Østeuropeiske_slette Store norske Lexikon
Vicimedia Communia plura habent quae ad planitiem Europaeam Orientalem spectant.