Pherecrateus
Pherecrateus[1] (Graece Φερεκράτειος) est versus Glyconeus catalecticus (gl^), cuius forma exemplaris haec est:
- X X — ∪ ∪ — —
- (ubi X = syllaba anceps; — = syllaba longa; ∪ = syllaba brevis).
Pherecrateus Pherecrateus
[recensere | fontem recensere]Versus Pherecrateus a Pherecrate comico Aristophanis aequali dictus est, quod in comoediis suis huic rhythmo faverit. Hephaestio[2] hos, quos Pherecrati adsignavit, versus adfert versuum Pherecrateorum specimen:
ἄνδρες πρόσχετε τὸν νοῦν — — — ∪ ∪ — — ἐξευρήματι καινῷ — — — ∪ ∪ — — συμπτύκτοις ἀναπαίστοις — — — ∪ ∪ — —
Apud alios poëtas
[recensere | fontem recensere]Apud alios poëtas versus Pherecrateus saepe cum Glyconeo coniunctus invenitur. Itaque Euripides in Andromacha duobus Glyconeis (502-503) Pherecrateum (504) subicit:
gl ἅδ᾽ ἐγὼ χέρας αἱματη- — ∪ — ∪ ∪ — ∪ — gl ρὰς βρόχοισι κεκλῃμένα — ∪ — ∪ ∪ — ∪ — pher πέμπομαι κατὰ γαίας — ∪ — ∪ ∪ — —
Horatius Pherecrateo usus est ad componendum stropharum genus, cui nomen est Asclepiadeo tricolo tetrastropho.[3] Specimen (Hor. carm. 1.14):
ascl[4] O navis, referent in mare te novi — — — ∪ ∪ — ┆ — ∪ ∪ — ∪ — ascl fluctus. o quid agis? fortiter occupa — — — ∪ ∪ — ┆ — ∪ ∪ — ∪ — pher portum. nonne vides, ut — — — ∪ ∪ — — gl nudum remigio latus — — — ∪ ∪ — ∪ —
Derivativa Pherecratei species
[recensere | fontem recensere]Pherecrateus, quamquam Glyconeus catalectus (gl^) describi solet, adeo sui iuris est, ut ipse quoque derivativae basis loco fungi possit. Itaque versus, qui Reizianus appellatur, a nonnullis Pherecrateus acephalicus (^pher) describitur:[5]
Glyconeus et Pherecrateus eodem in versu compositi Priapeum faciunt. Specimen (Catullus 17.1):
gl pher O Colonia, quae cupis ponte ludere longo — ∪ — ∪ ∪ — ∪ — ┆ — ∪ — ∪ ∪ — —
Notae
[recensere | fontem recensere]- ↑ Haec forma hodie usu recepta esse videtur; sicut apud Koster (1950: 35). Apud Mallium Theodorum (De metris 4 = GL VI 592, 3 Keil) et Sidonium (Epist. 9.13.col.II, carminis versus 10 Migne) Pherecratius, item apud Diomedem 501 (bis), 519, 520, etc.
- ↑ Enchiridion de metris 10.2 Consbruch.
- ↑ Servius, De metris Horatii, GL IV 469, 11 Keil.
- ↑ Versus Aslepiadeus minor.
- ↑ Sicut a Dale (1948: 62) et a Korzeniewski (1989: 129). West autem (1982: 33) Reizianum putat Telesilleum catalecticum esse.
Bibliographia
[recensere | fontem recensere]- Boldrini, Sandro (1992) La prosodia e la metrica dei Romani. Roma: Carocci.
- Dale, Amy Marjorie (1948) The lyric metres of Greek drama. Cambridge: Cambridge University Press.
- Korzeniewski, Dietmar (1989²) Griechische Metrik. Darmstadt: Wissenschaftliche Buchgesellschaft. [Prima editio: 1968]
- Koster, W.J.W. (1950) De studiis recentibus ad rem metricam pertinentibus. Mnemosyne IV:3, 21-53.
- Raven, D.S. (1998) Latin Metre. Bristol: Bristol Classical Press, 1998. [Prima editio: 1965]
- Snell, Bruno (1957) Griechische Metrik. Göttingen: Vandenhoeck & Ruprecht.
- West, Martin L. (1982) Greek Metre. Oxford: Clarendon Press.