Miles mercennarius

E Vicipaedia
Opinabilis mercennarii Italici adumbratio.

Miles mercennarius,[1][2][3][4][5] vel miles mercenarius,[6][2][3][7][8] vel mercennarius aut mercenarius tantum,[9] sive miles conducticius,[10] est miles qui servitia militaria vendit.

Milites mercennarii ex advenis antiquitate saepe conscribebantur. Aegyptii conducebant Nubianos, Lybici Syriacique milites, Persae reges conducebant Graecos, et Graecae civitates conducebant Gallos. Rhamses II pharao usus est militum mercennariorum undecim milibus. Imperatores Romani Orientales Ordinem? Varegorum ex Ruthenia Scandinaviaque conducebant.

Saeculo tredecimo in Italia, milites mercennarii constituerunt primas compagnias, quae vendebant servitium totius cohortis sub ductu capitanei sui. Aliquae fuerunt Societas Catalanorum, Compagnia Cerrulii, Compagnia Columbae, Compagnia Sancti Georgii, Compagnia Magna.

Notae[recensere | fontem recensere]

  1. Liv., A.u.c., XXIV, 31: "sed omnium mercennariorum militum eandem esse causam".
  2. 2.0 2.1 Cf.mercenarius” apud C. T. Lewis et C. Short (1879). A Latin Dictionary. Oxoniae: Oxford University Press.
  3. 3.0 3.1 Cf.mercenarius” apud F. Gaffiot (1934). Dictionnaire illustré latin-français. Hachette. p. 1479.
  4. D. P. Simpson, Cassell's Latin Dictiomary (Novi Eboraci: Wiley Publishing, 1968), 369.
  5. John C. Traupman, Latin and English Dictionary, ed. tertia (Novi Eboraci: Bantam Books, 2007), 263.
  6. Cf.mercenarius” apud Forcellini, Aegidium; Furlanetto, Iosephum red.; Corradini, Franciscum cur.; et Perin, Iosephum cur. (1733-1965). Lexicon Totius Latinitatis. Tom. III [PDF]. Bononiae: Arnaldus Forni. p. 224.
  7. D. P. Simpson, Cassell's Latin Dictiomary (Novi Eboraci: Wiley Publishing, 1968), 369, 763.
  8. John C. Traupman, Latin and English Dictionary, ed. tertia (Novi Eboraci: Bantam Books, 2007), 263, 594.
  9. Liv., A.u.c., XXIV, 24: "iam mercennariorum manum, adsuetam imperiis Adranodori, paratam fuisse ad Insulam rursus occupandam".
  10. D. P. Simpson, Cassell's Latin Dictionary (Novi Eboraci: Wiley Publishing, 1968), 763.

Nexus interni