Götterdämmerung

Götterdämmerung ('Crepusculum Deorum') est ultima opera in circulo quattuor operarum Ricardi Wagner Der Ring des Nibelungen appellato. Primum in Bayreuth Festspielhaus die 17 Augusti 1876 peracta est, pars primae perfunctionis circuli absoluti. Nomen est vocabulum in linguam Theodiscam ex Ragnarök locutione Norvegicae Veteris conversum, quae in mythologia Nordica ad praedictum deorum bellum spectat, quod vicissim finem orbis terrarum efficit.

Titulus Götzen-Dämmerung ('Crepusculum Idolorum'), libri Friderici Nietzsche, anno 1888 Theodisce scripti et 1889 editi, est facetiae ad titulum huius operae spectantes; verbum Götze est Theodiscum pro 'idolo' vel 'deo falso' valens. Verbum Götterdämmerung aliquando adhibetur ad dicendum calamitosum eventuum finem.

Compositio[recensere | fontem recensere]

Conferantur paginae principales Der Ring des Nibelungen: Compositio poematis et Der Ring des Nibelungen: Compositio musicae.

Dramatis personae[recensere | fontem recensere]

Partes	Genus vocis	Premi histriones, 17 Augusti 1876 (Conductor: Ioannes Richter)
Siegfried	tenor	Georgius Unger
Brünnhilde	supranus	Amalia Materna
Gunther	baritonus	Eugenius Gura
Gutrune	supranus	Mathilda Weckerlin
Hagen	bassus	Gustavus Siehr
Alberich	baritonus	Carolus Hill
Waltraute	medio-supranus	Ludovica Jaide
Prima Norna^?	contraltus	Ioanna Jachmann-Wagner
Secunda Norna	medio-supranus	Iosephina Schefsky
Tertia Norna	supranus	Friderica Grün
Woglinde	supranus	Lilli Lehmann
Wellgunde	supranus	Maria Lehmann
Flosshilde	medio-supranus	Minna Lammert
Clientes, mulieres

. . . Secundum Albertum Speer, ultima perfunctio Philharmonicae Berolinensis prope finem Belli Orbis Terrarum II, paulo ante musici urbem discesserunt, fuit Scaena Immolationis Brünnhilde in finali operae.^[1]