Supranus

E Vicipaedia
Usitatus ambitus vocis supranistriae

Sopranus [1] seu in musica classica discantus et cantus est acutissima vox. Quae hac vocis extensione canit supranistria aut sopranista[2][3] est.

Sopranistriae praeclarae[recensere | fontem recensere]

Notae[recensere | fontem recensere]

  1. Voces supranus et sopranus apud Gulielmum Monachum (circa 1480). In libris autem veteribus carmina choro cantanda continentibus haec vox saepe superius nominata est.
  2. Iohannes Traupman, Latin and English Dictionary (Novi Eboraci: Bantam Books, 2007), s.v. soprano.
  3. Ebbe Vilborg, Norstedts svensk-latinska ordbok, editio secunda, 2009, sub voce sopran.
Haec stipula ad musicam spectat. Amplifica, si potes!