Deus
Jump to navigation
Jump to search
Diagramma nominum Dei, ab Athanasio Kircher factum.
Deus[1] est unus e congregatione deorum dearumque, vel, si sit solus deus, ens supremum, praecipue in religionibus monotheisticis. Religio imaginationes format deorum.
Dei regnum praestabile (etiam saepe regnum deterrimum) exercunt. Saepe, dei adolentur ab catervis religionum et fere videntur praebere populationi? poenam (pro transgressionibus) vel praemium (pro servitio aut sacrificio). Christianorum Deus est generator terrae atque caeli.
Doctrina Sancti Thomae dicit Deum esse "ipsum esse per se subsistens." Doctrina Sancti Anselmi dicit Deum esse "aliquid quo nihil maius cogitari possit."[2]
Proprietates Dei Christianorum[recensere | fontem recensere]
- Omnipotentia: Deus omnia potest facere (mundum creavit, Mariam, matrem Iesu, praegnantem fecit etc.)
- Omnibenevolentia: Deus omnia amat, etiam peccatores, scelestos, coas etc.
- Omniscientia: Deus omnia scit et videt.
- Omnipraesentia spatialis: Deus ubique adest.
- Omnipraesentia temporalis: Deus semper fuit, est, et erit ad infinitum. Natus non est neque moriturus est.
Religiones quae deum cognoscunt[recensere | fontem recensere]
Nexus interni
Notae[recensere | fontem recensere]
- ↑ Deus, -ī, vocabulum masculinum declinationis variabilis: nom. plur. dei, dii, dī; gen. plur. deorum et deum; dat. et abl. plur. deis, diis, dīs.
- ↑ Anselmus Cantuariensis, Proslogion, caput II.
Nexus externus[recensere | fontem recensere]
|
Vicimedia Communia plura habent quae ad Deum spectant. |