Flavius Afranius Syagrius
Flavius Afranius Syagrius (nescimus, quando natus mortuusve sit) vir publicus Romanus saeculi quarti exeuntis erat.
Cursus honorum[recensere | fontem recensere]
Officia, quae ei gerebat, non certa sunt, quod Flavius Syagrius, consul anni 381 saepe cum eo permixtus est. An hic propinquus Syagrii fuisset, nescimus[1]. Afranius autem anno 369 notarius ignominia dimissus est, quod bellum contra Alamannos male gessisset et cladem accepisset. Deinde privatus vixit[2]. Annis 379 - 381 magister officiorum, 381 praefectus urbi Romae fuit. Anno 382 consul una cum Flavio Claudio Antonio consul erat. Litterae Symmachi ad eum exstant[3].
Bibliographia[recensere | fontem recensere]
- A.H.M. Jones, J.R. Martindale, J. Morris Prosopography of the Later Roman Empire, t .I, pp. 260-395, Cambridge, 1971-1992
Notae[recensere | fontem recensere]
- ↑ Alexander Demandt, Die Consuln der Jahre 381 und 382 namens Syagrius, Byzantinische Zeitschrift, T. 64,1, 1971, pp. 38 - 45
- ↑ Ammianus Marcellinus, Res gestae, XXVIII 2
- ↑ Der Neue Pauly, Stuttgardiae 1999, T. 11, c. 1123
| Antecessores: Flavius Syagrius et Flavius Eucherius |
Consul 382 cum Flavio Claudio Antonio |
Successores: Flavius Merobaudes II et Flavius Saturninus |