Universum


Universum plerumque omnia quae exstant habetur,[1][2][3][4] res quae omnem materiam et spatium continet, inter quam planetae, stellae, galaxiae, res in spatio intergalactico contentae, et omnis materia et energia.[5][6]
Secundum doctrinam relativitatis generalis et certas observationes, universum ante plus quam trecentiens ter deciens miliens centena milia (circiter ) annorum ortum est. Quod est temporis intervallum a crepitu primordiali, usque ad praesens.
Etymologia[7][recensere | fontem recensere]
Deductio a vocabulo universo e poeta Romano Lucretio (ca. 99–55 a.C.n.) venit, quo vocabulis componebat duobus, unus et versus. Quando id primum factum est, est in opere De Rerum Natura:
- ventus enim quoque paulatim cum verberat et cum
- acre fluit frigus, non privam quamque solemus
- particulam venti sentire et frigoris eius,
- sed magis unorsum.
Mythologia hodierna[recensere | fontem recensere]
In mythis hodiernis, dicitur universum ex plurimis dimensionibus constare, et in unaquaque dimensione esse sui incolae, ut nos in dimensione nostra, et suae variae leges physicae, quae facit? e.g. planetae non habitabiles a Systemate Solari, lapideus et gaseosus, habitabiles. Praeterea varia universa esse, ubi etiam suae incolae habitent, atque suae leges physicae sint.
Nexus interni
- Astronomia
- Annus luce mensus
- Cosmologia
- Cosmologia cyclica
- Cosmos
- Foramen nigrum
- Immanis diruptio
- Multiversum
- Omnia
- Via Lactea
Notae[recensere | fontem recensere]
- ↑ Webster's New World College Dictionary. Wiley Publishing, Inc.. 2010
- ↑ "Universe", Encyclopedia Britannica
- ↑ "Dictionary.com".
- ↑ "Merriam-Webster Dictionary".
- ↑ The American Heritage Dictionary of the English Language (4th ed.). Houghton Mifflin Harcourt Publishing Company. 2010.
- ↑ Cambridge Advanced Learner's Dictionary.
- ↑ Etymologia e libro Latinska ord. A Karin Westin Tikkanen et Historiska Media (editio prima, 2012, Suecia). ISBN 9789186297893.
Bibliographia[recensere | fontem recensere]
- van der Waerden, Bartel Leendert. 1987. The Heliocentric System in Greek, Persian and Hindu Astronomy. Annals of the New York Academy of Sciences 500(1):525–545. doi:10.1111/j.1749-6632.1987.tb37224.x. 1987NYASA.500..525V
- Landau, Lev, et W. M. Lifshitz. 1975. The Classical Theory of Fields. Course of Theoretical Physics, 2. Ed. 4a. Novi Eboraci: Pergamon Press. ISBN 978008018176.
- Misner, C. W., Kip Thorne, et J. A. Wheeler. 1973. Gravitation. Franciscopolis: W. H. Freeman. ISBN 9780716703440.
- Nussbaumer ,Harry, Lydia Bieri, et Allan Sandage. 2009. Discovering the Expanding Universe. Cambridge University Press. ISBN 978-0521514842.
- Rindler, Wolfgang. 1977. Essential Relativity: Special, General, and Cosmological. Novi Eboraci: Springer Verlag. ISBN 0387100903.
- Weinberg, Stephen. 1993. The First Three Minutes: A Modern View of the Origin of the Universe. Ed. 2a, retractata. Novi Eboraci: Basic Books. ISBN 9780465024377. OCLC 28746057.
Nexus externi[recensere | fontem recensere]
![]() |
Vicimedia Communia plura habent quae ad universum spectant. |
![]() |
Vicicitatio habet citationes quae ad universum spectant. |