Constans structurae politae

E Vicipaedia
Haec interferentia(en)(d) (per interferometrum Fabryanum–Perotianum(en)(d) capta) structuram politam(en)(d) atomi deuterii(en)(d) ostendit.

Constans structurae politae[1] vel constans Sommerfeldiana (α notata), est constans physica primaria quae fortitudinem interactionis electromagneticae inter particulas elementares statuit.

Quantitas est numerus simplex sine dimensionibus(en)(d) – ergo e nullo peculiari systemate mensurae dependet – et secundum formulam 4𝜋ε0cα = e2 ad copulationem electronis et campi electrici attinet. Nomen constantis Sommerfeldianae in honorem physici Theodisci Arnoldi Sommerfeld(en) (18681951) electum est, qui anno 1916 quantitatem proposuit ad regulam Bohrianam atomi(en)(d) augendam. Numerus α quidem hiatum in structura polita(en)(d) linearum spectralium(en)(d) atomi hydrogenii, quem Albertus A. Michelson et Eduardus G. Morley(en)(d) anno 1887 praecise mensi erant, definit.

Quantitati constanti circa una centensima tricensima septima pars congruit, vel 0.0072973525693 ≃ 1/137.035999084 (incertitudine fere 1.5 × 10−10).[2] Physici nesciunt cur numerus sit talis et non alius,[3] sed plures modos noscunt ut eius valorem metiantur.

Definitio[recensere | fontem recensere]

Per alias constantes primarias definita, sic α scribi potest:

ubi

Post reformationem unitatum primariarum systematis metrici anni 2019(en)(d), sola quantitas hic numerata quae definitione exacta caret (i.e. per experimenta metienda est) est constans permittivitatis vacui (ε0).

Notae[recensere | fontem recensere]

  1. Haec appellatio a Vicipaediano e lingua indigena in sermonem Latinum conversa est. Extra Vicipaediam huius locutionis testificatio vix inveniri potest.
  2. Mohr, P. J.; Taylor, B. N.; Newell, D. B. (2019). "Fine-structure constant". CODATA Internationally recommended 2018 values of the fundamental physical constants. National Institute of Standards and Technology 
  3. Feynman, R. (1985). QED: The Strange Theory of Light and Matter. Princeton University Press. p. 129. ISBN 978-0-691-08388-9 

Nexus interni