Lex quadratica inversa

E Vicipaedia
In hac imagine S est fons punctiformis. Sive fons sive superficies sphaerarum quae fontem circumdant eandem quantitatem habent, sed quanto plus superficies a fonte distat, tanto plus eadem quantitas per maiorem aream diluitur.

Lex quadratica inversa est lex physica quae statuit magnitudinem nonnullarum quantitatum esse proportionalem inversioni quadrati(en)(d) eorum intervalli a quodam fonte. Tale phoenomenon intellegi potest ut dilutio geometrica fontis punctiformis per spatium tridimensionalem.

Formula[recensere | fontem recensere]

Algebrice lex quadratica inversa scribi potest ut proportio (∝) inter intensitas (I) et functio distantiae (d) in qua exponens distantiae est −2i.e. If(d−2).

Casus notabiles[recensere | fontem recensere]

Energia radarium ambabus transmissione et receptione dissipatur; cum lex quadratica inversa ad ambos processus pertineat, postremo radaria energiam secundum quartam potentiam distantiae inversae recipient.

Nexus interni

Haec stipula ad physicam spectat. Amplifica, si potes!