Ino (Euripides)

E Vicipaedia

Ino (Graece Ἰνώ) est tragoedia quam Euripides docuit, hodie deperdita, in qua res Inus, filiae Cadmi et uxoris Athamantis narratur. Hyginus mythographus sic fabulae argumentum refert:

Athamas in Thessalia rex cum Inonem uxorem, ex qua duos filios . . . . . , perisse putaret, duxit nymphae filiam Themistonem uxorem; ex ea geminos filios procreauit. postea resciit Inonem in Parnaso esse, quam bacchationis causa eo pervenisse; misit qui eam adducerent; quam adductam celavit. resciit Themisto eam inventam esse, sed quae esset nesciebat. coepit velle filios eius necare; rei consciam quam captivam esse credebat ipsam Inonem sumpsit, et ei dixit ut filios suos candidis vestimentis operiret, Inonis filios nigris. Ino suos candidis, Themistonis pullis operuit; tunc Themisto decepta suos filios occidit; id ubi resciit, ipsa se necauit. Athamas autem in venatione per insaniam Learchum maiorem filium suum interfecit; at Ino cum minore filio Melicerte in mare se deiecit et dea est facta.[1]

Notae[recensere | fontem recensere]

  1. Hyginus, mythographus, Fabulae 4.

Nexus externi[recensere | fontem recensere]

  • Fragmenta (Francogallice)

Bibliographia[recensere | fontem recensere]

Haec stipula ad litteras spectat. Amplifica, si potes!